Ολοι γνωρίζουμε πατριώτη, την ωραία τη κυρία, που ποτέ δε μας ξεχνάει, τη γνωστή την εφορία.
Με στεφάνι δεν τη έχεις, αλλά ούτε και με βέρα, όμως θέλει να κοιμάται, αγκαλιά σου κάθε μέρα.
Είναι η μόνη η γυναίκα, που ποτέ δε μας ξεχνάει, με μοναδική της σκέψη τα ψιλά πως να μας φάει.
Εχει διάφορους τρόπους πορτοφόλια να αδειάζει και με πονηρά κολπάκια, όλους μας ξεπαραδιάζει.
Πότε με ειδικούς φόρους σε τσιγάρα και βενζίνη, καθημερινά τα παίρνει κι άφραγκους μας αφήνει.
Απ’ τον ΦΠΑ κανένας φίλοι μου δεν της ξεφεύγει, μ’ ΕΝΦΙΑ και με χαράτσια κάθε τόσο μας αρμέγει.
Μα κι οι άμεσοι οι φόροι και στα οχήματα τα τέλη, είναι για αυτή την γυναίκα, σαν το βάζο με το μέλι.
Μισθωτούς, συνταξιούχους, μεγάλη έχει αδυναμία, που δεν έχω δει γυναίκα, τόση να ’χει άλλη καμία.
Κι ειδικά αυτό το μήνα, με αγωνία μας προσμένει, στη γωνία του σπιτιού μας την έχει καλά στημένη.
Σ’ αγκαλιάζει και σου λέει πάρα πολύ σε λατρεύει, μα αυτό είναι όμως ψέμα στην ουσία σε δουλεύει.
Κι όπως δυστυχώς συμβαίνει εδώ πέρα κάθε έτος, με τα γνώριμα τερτίπια θα μας τα πάρει κι εφέτος.
Πατριώτη να θυμάσαι, στης ζωής μας την πορεία, δυο ποτές δεν μας ξεχνάνε, ο χάρος και η εφορία.
ΓΙΑΣΟΥΝΤ
