ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Οι Αρμένιοι

οι-αρμένιοι-519284

Toυ Δημήτρη – Αθανασίου Ντόβα, Ιατρού πνευμονολόγου

«Η ανθρωπότητά μας, τον περασμένο αιώνα, έζησε τρεις ανήκουστες τραγωδίες. Η πρώτη, εκείνη που συνήθως θεωρείται ως πρώτη γενοκτονία του εικοστού αιώνα, έπληξε τον αρμενικό λαό σας, πρώτο χριστιανικό έθνος». Στην πλατεία του Αγίου Πέτρου και εντός της βασιλικής εκκλησίας, σημειώνεται, ήταν παρούσα και μεγάλη αντιπροσωπεία αρμενίων πιστών και επισήμων.

Συνεχίζοντας ο ποντίφικας τόνισε: «Αγαπητοί Αρμένιοι πιστοί, σήμερα τιμάμε με την μνήμη, με την καρδιά τραυματισμένη από τον πόνο, αλλά και γεμάτη ελπίδα από την Ανάσταση του Κυρίου, τα εκατό χρόνια από το τραγικό αυτό συμβάν, την τεράστια αυτή εξόντωση, αποτέλεσμα παραφροσύνης, την οποία υπέστησαν οι πρόγονοί σας».

Ο πάπας τόνισε, δε, ότι φέτος συμπληρώνονται εκατό χρόνια από το «μαρτύριο» αυτό, ενώ κατήγγειλε ότι «και σήμερα ζούμε ένα είδος γενοκτονίας, εξαιτίας της γενικευμένης και μαζικής αδιαφορίας». Η σαφής αναφορά του πάπα Φραγκίσκου ήταν στον κατατρεγμό των χριστιανών, σε πολλά σημεία του πλανήτη.

Παρών, στη λειτουργία στην βασιλική εκκλησία του Αγίου Πέτρου, ήταν και ο Ορθόδοξος Πατριάρχης και Καθολικός Πασών των Αρμενίων Καρεκίν ο Β’.

«Ο πάπας Φραγκίσκος, ενώπιον χιλιάδων αρμενίων που έφτασαν στην Ρώμη από όλο τον κόσμο, αναφέρθηκε στις σφαγές που διέπραξαν οι Τούρκοι από το 1915, χρησιμοποιώντας την λέξη που απεχθάνεται η τουρκική κυβέρνηση, τη λέξη γενοκτονία», υπογραμμίζει, χαρακτηριστικά, στη διαδικτυακή της έκδοση, η ιταλική εφημερίδα Λα Στάμπα. Ο ποντίφικας, τέλος, υπογράμμισε ότι μαζί με τους Αρμενίους, το μαρτύριο αυτό έπληξε και τους Ελληνες, τους Ασσύριους και τους Χαλδαίους.

Μέρος Α’

Η Γαλλία καταδίκασε το κράτος της Τουρκίας για την Γενοκτονία που προκάλεσε στο λαό της Αρμενίας το 1915. Η απάντηση της Τουρκίας υπήρξε ταχεία και σκληρή, διαβεβαιώνοντας ότι ο λαός της Αρμενίας που κατοικούσε στις κατεχόμενες χώρες της Τουρκίας, δέχτηκε νόμιμη συμπεριφορά από την Τουρκία και ότι ουδέποτε υπήρξε Γενοκτονία εκ μέρους του τουρκικού κράτους.

Λοιπόν, πρόκειται για θέματα πολύ σοβαρά, μάλιστα δραματικά και για να σχολιασθούν χρειάζονται Ιστορικοί, ή να επαναληφθούν με αυστηρή λεπτομέρεια εκείνα τα οποία οι Ιστορικοί έγραψαν.

Η παρούσα εργασία βασίζεται, όπως θα καταδείξουμε με υπεύθυνες διασταυρωμένες μαρτυρίες της Διεθνούς Ιστορίας, γραμμένες ή διηγημένες από αυτόπτες και διαπρεπείς μάρτυρες, αναμφισβήτητης βεβαιότητας.

Η οργάνωση του στρατιωτικού σώματος των ΓΕΝΙΤΣΑΡΩΝ (χριστιανοί εξισλαμισμένοι) είναι στενά συνδεδεμένη με την ανάπτυξη της οθωμανικής Αυτοκρατορίας και με τις στρατιωτικές επιτυχίες πολλών σουλτάνων. Ιδρύθηκε στις πρώτες δεκαετίες του 14ου αιώνος, πιθανώς το 1327, όταν ο σουλτάνος Ορκχαμ (1326-1359) υιός του ιδρυτού του οθωμανικού κράτους, Οσμάν 1ο, το οργάνωσε με νεαρούς αιχμαλώτους Χριστιανούς.

Ομως, η μεγάλη τουρκική επέκταση και η βαθμιαία μείωση των πόλεμων, μείωσε, επίσης, και τον αριθμό των χριστιανών αιχμαλώτων, γι’ αυτό εφάρμοσαν την σύλληψη (αρπαγή) των χριστιανών παιδιών από 14 έως 20 ετών, αλλά και παιδάκια από 6 έως 11 ετών.

Παρουσιάζονταν στη Χώρα ένας αξιωματικός των γενιτσάρων , συνοδευόμενος από έναν γραμματέα και παρέδινε στους προεστούς τη διαταγή του σουλτάνου. Αυτοί, με τη σειρά τους, παρέδιναν, στον αξιωματικό των γενιτσάρων, τον κατάλογο των κατοίκων στον οποιο περιγράφονταν και τα σωματικά χαρακτηριστικά των παιδιών, για να τα βρουν εάν προσπαθούσαν να δραπετεύσουν. Τα παιδιά έπρεπε να είναι έξυπνα, ρωμαλέα, εκείνα δε των 6-11 ετών, επίσης, και όμορφα. Τα μετέφεραν δε μακριά από τα σπίτια τους. Η διαταγή (φιρμάνι) του σουλτάνου υπογράμμιζε: ο πατέρας που δεν παραδίνει τα παιδιά του, αμέσως απαγχονίζεται στο κατώφλι του σπιτιού του. Μας γνωστοποιεί η Ιστορία ότι οι μάνες παρακαλούσαν τον Θεό να πάρει στο ουρανό τα παιδία τους για να μην χάσουν την χριστιανική τους πίστη.

Αυτά τα παιδιά υποβάλλονταν σε αυστηρές θρησκεύτηκες και στρατιωτικές Σχολές, συνοδευόμενες με σκληρή πειθαρχία και με βαθιά προετοιμασία στην ισλαμική θρησκεία, έτσι ώστε να δημιουργηθούν στρατιώτες με υψηλή στρατιωτική ικανότητα, συνοδευόμενη με θρησκευτικό φανατισμό. Στην αρχή η αρπαγή των παιδιών πραγματοποιούνταν κάθε 5 χρόνια, στη συνέχεια κάθε 4, 3, 2, 1 και έπειτα κάθε φορά που υπήρχε ανάγκη. Δεν έπρεπε να ήταν παντρεμένα, γι’ αυτό οι γονείς πάντρευαν τα παιδία τους ακόμα και σε ηλικία 8-9 ετών, γι’ αυτό οι Τούρκοι άλλαξαν τον κανονισμό συμπεριλαμβάνοντας στη αρπαγή και τα παντρεμένα παιδία. Κατά την τούρκικη κατοχή υπολογίζεται, κατά προσέγγιση, ότι αρπάχθηκαν ένα εκατομμύριο παιδάκια.

Τα παιδιά ηλικίας 6-11 ετών, μεταξύ των διαφόρων Σχολών, παρακολουθούσαν, επίσης, μια Σχολή, την οποία διεύθυνε ο αρχηγός των ευνούχων. Μετά από αυτή την αυστηρή προετοιμασία τα παιδία γινόταν Γενίτσαροι. Τα ευφυέστερα από εκείνα τα μικρά, ηλικίας 6-11 ετών, εισέρχονταν στο διοικητικό σώμα της οθωμανικής Αυτοκρατορίας και ένα μέρος αυτών των μικρών παιδιών, τα χρησιμοποιούσαν οι ευκατάστατοι τούρκοι για παιδοφιλία. Είδαμε και στον κινηματογράφο το παιδάκι που χαϊδεύει το αφεντικό του Τούρκο… επίσης, στον κινηματογράφο είδαμε το παιδάκι που ο στρατιώτης Τούρκος αρπάζει από τα χέρια της μάνας του, το σέρνει σε μια γωνία και το εκβιάζει σεξουαλικώς. (Από το φιλμ Λόρενς της Αραβίας). Κατά την διάρκεια 400 ετών που διήρκεσε η αρπαγή των παιδιών, ούτε ένα από αυτά κατόρθωσε να γυρίσει στο σπίτι του!

Γι’ αυτές τις δυστυχισμένες οικογένειες που έχαναν τα παιδιά τους, η τραγωδία συνεχίζονταν με την αρπαγή των θυγατέρων, που χρησιμοποιούνταν για να γεμίσουν τα ΧΑΡΕΜΙΑ των τούρκων και προκαλώντας συχνά, σ’ αυτές τις πονεμένες κοπέλες, την τρέλα ή την αυτοκτονία.

Μεταξύ άλλων μαρτυριών μπορούμε να αναφέρουμε, ότι οι Τούρκοι πήγαν σε μια ευρεία χώρα της Αλβανίας που ήταν Καθολική και ανάγκασαν τους κατοίκους να εξισλαμιστούν, εκείνοι που θα αρνούνταν, θα τους εκτόπιζαν σε άλλες περιοχές. Ολοι σχεδόν εξισλαμίστηκαν. Το ίδιο συνέβη και σε άλλες Χώρες. Οι ήρωες που αρνήθηκαν, εκτοπίσθηκαν, αλλά δεν έφτασαν ποτέ στην ψεύτικη χώρα άφιξης. Η κατοχή υπό των Τούρκων υπήρξε σκληρή, απάνθρωπη. Τα δυο ρητά, τα οποία όλος ο κόσμος συνεχίζει να εκφράζει, εξηγούν πλήρως την κτηνώδη συμπεριφορά της απολίτιστης Τουρκίας: «Μάνα μου οι Τούρκοι»! ή όπως «τούρκικα πράγματα». Ενα από αυτά τα τούρκικα πράγματα(που είναι αμέτρητα) είναι «ο χορός στο ταψί», καθώς και το ρητό «θα σου χορέψω στο ταψί», που θα πει, «θα τα πληρώσεις ακριβά αυτά που με προξένησες». Συνέβαινε το εξής. Ο αξιωματικός μια ομάδας τούρκικου Στρατού έστελνε τους στρατιώτες στο χωριό και άρπαζαν κορίτσια, τα οποία ανάγκαζαν να χορέψουν σε ένα πύρινο ταψί. Το πρώτο κορίτσι που αρνούταν να χορέψει το αποκεφάλιζαν, τα άλλα αντικρίζοντας την τραγωδία αυτή, χόρευαν και όταν λιποθυμούσαν τα εκβίαζαν σεξουαλικώς.

Για να αποφύγουν την σφαγή των τούρκων, οι Χριστιανοί εξισλαμίζονταν ταχέως. Από το 1620 μέχρι το 1650, σε μια περιοχή της Αλβανίας, ο χριστιανικός πληθυσμός από 350000 μειώθηκε σε 50.000 και ο Καθολικός Δεσπότης της Αλβανίας, Αντίβαρο, έγραφε ότι η Χριστιανισμός στην Αλβανία, ίσως δεν θα διαρκούσε περισσότερο από δέκα χρόνια ακόμα, γεγονός το οποίο επιδίωκαν οι Τούρκοι, αλλά στη συνέχεια άλλαξαν πρόγραμμα, διότι έχαναν το ΧΑΡΑΤΣΙ (βαριά φορολογία) από τους Χριστιανούς που εξισλαμίζονταν.

Επίσης μειώνονταν ο αριθμός των αρπαγμένων Χριστιανών παιδιών προοριζόμενα για το σώμα των Γενίτσαρων.

Επιστρέφοντας στη Γενοκτονία των αρμενίων, για την οποία ασχολήθηκε λεπτομερώς όλος ο Τύπος εκείνης της εποχής, επίσης, συγγραφείς, ζωγράφοι, ψυχίατροι, ψυχολόγοι, πολιτικοί αναλυτές, μπορεί να λεχθεί ότι σήμερα δεν υπάρχει κράτος στον κόσμο όπου δεν κυκλοφορεί τουλάχιστον ένα βιβλίο που αναφέρεται στη Γενοκτονία των Αρμένιων που προκλήθηκε από την θηριώδη απανθρωπιά των τούρκων, μεταξύ του 1894 και 1916. Η Γενοκτονία διαπράχθηκε κατά τη διάρκεια του 1ου παγκόσμιου πόλεμου, δηλαδή όχι στους αρχαίους χρόνους, αλλά πολύ κοντά μας. Γεροντικά πρόσωπα ακόμα εν τη ζωή γνώρισαν τους ολίγους τυχερούς που επέζησαν, δηλαδή τα υπολείμματα της Γενοκτονίας. Ακόμα καλύτερα τους γνώρισαν οι γονείς αυτών, διότι ήταν συνομήλικοι των θυμάτων. Υπάρχουν επίσημες μαρτυρίες, όπως θα καταδείξουμε στη συνέχεια, οι οποίες μπορούν να πείσουν ακόμα και εκείνους που δεν θέλουν να ακούσουν τίποτα για τη Γενοκτονία των Αρμένιων.

Γραφει ο Peter Levi στον Άτλαντα, «Ο Ελληνικός Κοσμος» (Γεωγραφικό Ινστιτούτο Agostini): Η Ιστορία της ανθρωπότητας, τον 5ο αιώνα π.Χ. υπέστη μια ισχυρή δόνηση. Υπήρξε θεατής μιας εκρήξεως φωτός, η οποία προσδιόρισε κάθε μορφή της ζωής και ακόμα σήμερα μας προβάλει τα επακόλουθα της. Η ΕΥΡΩΠΗ είναι το αποτέλεσμα και η Ελλάδα το κλειδί.

Αυτή η δόνηση, αυτό το επίγειο θαύμα, δεν είναι άλλο παρά τα επακόλουθα εκείνου του ανεπανάληπτου αριστουργήματος που ανακάλυψε ο μεγαλύτερος εφευρέτης του κόσμου, το Ιερό τέρας της ανθρωπότητας, ΣΟΛΩΝ, καλούμενη, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, δωρίζοντας το ΦΩΣ στους λαούς, οι οποίοι μέχρι τότε, όπως καλώς γνωρίζουμε, ζούσαν μέσα σε απόλυτο σκοτάδι.. Δυστυχώς, αυτή η σολωνική θαυματουργία δεν διήρκεσε περισσότερο από 3 αιώνες, έτσι ο λαός, αναγκαστικώς, επανάλαβε τον τρόπο ζωής όπως πριν του Σόλωνος, δηλαδή ζούσαν όπως τα ζώα. Δεν υπήρχαν πλέον Πολίτες, αλλά υποταγείς και δούλοι, διοικούμενοι με τρόπο απάνθρωπο από τους ολίγους(Ολιγαρχία). Τα ΦΩΤΑ ΤΟΥ ΣΟΛΩΝΟΣ έσβησαν και ολόκληρη η ανθρωπότητα έπεσε μέσα στο σκότος της Κόλασης, που διήρκεσε περισσότερο από είκοσι αιώνες.

Κατά τον 17ο και 18ο αιώνα ένα μέρος των λαών της Ευρώπης εξεγέρθηκε σ’ αυτά τα Βάρβαρα καθεστώτα και αντέδρασε, προτρέποντας και διδάσκοντας στους λαούς ότι έφτασε η ώρα να αισθανθούμε άξιοι των προγονών μας του 5ου αιώνα π. Χ. και ότι πρέπει να επαναλάβουμε το αριστούργημά τους αποκαθιστώντας τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου