Με την ευκαιρία της παγκόσμιας ημέρας της γιορτής της μητέρας είναι μια μικρή ένδειξη αναγνώρισης της τεράστιας προσφοράς της στην οικογένεια και κατ’ επέκταση στη κοινωνία. Μικρή ένδειξη γιατί καμία γιορτή όσο λαμπρή κι αν είναι δεν εξοφλείτο χρέος μας που έχουμε σε εκείνη. Ισως μόνο υπόσχεση, ότι πλάσματα που έφερε στη ζωή και τα μεγαλώνει με πίκρες και βάσανα θα ζήσουν μια ζωή καλύτερη από τη δική της. Θα γίνουν άνθρωποι χρήσιμοι για την κοινωνία ! Η προσφορά της ανιδιοτελής, δίνει πολλά μα δε ζητά τίποτε.
Η ψυχή της φωτίζεται ολάκερη, πλημμυρίζει χαρά όταν στο βλέμμα των παιδιών της δεν αντικρίζει τη στέρηση, τη θλίψη, την αρρώστια. Η αγάπη της είναι πηγή αστείρευτη, φως που δεν σβήνει, ζωή που δεν τελειώνει. Μονάχα οι μητέρες δίνουν τα χέρια πάνω από τα σύνορα, πάνω από ιδεολογίες και πεποιθήσεις, πάνω από στεριές και θάλασσες, πάνω από συμφέροντα για την ειρήνη, τη διευθέτηση της ζωής των παιδιών της. Μα και η λέξη μητέρα δεν έχει σύνορα χρονολογία και εθνικότητα, είναι πριν από τα έθνη και την ιστορία.
Την έμπνευση για την καθιέρωση της ημέρας της μητέρας την οφείλουμε σε μια γυναίκα από την Φιλαδέλφεια την Ana Jarvis που έχασε τη μητέρα της. Στην πρώτη επέτειο από το θάνατό της μητέρας της, σκέφτηκε ότι ο μόνος τρόπος για να τιμούν τα παιδιά τις μητέρες τους ήταν να αφιερώσουν μια ημέρα του χρόνου στη μνήμη της. Εστειλε μια εγκύκλιο στις φίλες της και στους γνωστούς της και προσκάλεσε να παραστούν στην επιμνημόσυνη ακολουθία της μητέρας της τη δεύτερη Κυριακή του Μαΐου του 1907 που την αφιέρωσε σε όλες τις μητέρες! Το 1907 το έκανε, το 1914 καθιερώθηκε με απόφαση του Κογκρέσο. Ετσι το 1914 ορίστηκε η δεύτερη Κυριακή του Μαΐου σαν ημέρα δημόσιας εκδήλωσης αγάπης και σεβασμού στη Μητέρα. Σήμερα η γιορτή έχει ξεπεράσει τον αρχικό θρησκευτικό της χαρακτήρα και έχει αποκτήσει νόρμα κοινωνικό. Ευχόμαστε λοιπόν χρόνια πολλά σε όλες τις μητέρες.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Μέριμνας Βόλου
η πρόεδρος Μάγδα Παπαβαγγέλη
