Του Αρχιμ. Γεωργίου Γιαννιού, εφημερίου του Ι.Ν.Κοιμήσεως της Θεοτόκου Ευξεινουπόλεως
Το ευσκιόφυλλο και αγλαόκαρπο δέντρο της Αγίας μας Εκκλησίας, έχει ποτιστεί και ριζώσει με το αίμα των Μαρτύρων της. Άνδρες και γυναίκες, νέοι και ηλικιωμένοι, έχυσαν και προσέφεραν το τίμιο αίμα τους, για την πίστη του Χριστού την αγία, αλλά και για τον δικό τους αγιασμό, κατά παραχώρηση Θεού.
Ένας μάρτυρας της Αγίας μας Εκκλησίας είναι και Αγιος Νικόλαος ο Νέος, του οποίου τη μνήμη τιμάται στις 9 Μαΐου εκάστου έτους. Γεννήθηκε στα μέρη της Ανατολής και κατατάχθηκε στον αυτοκρατορικό στρατό. Ανήλθε τα αξιώματα και μάλιστα έλαβε και αυτό του Δούκα. Πέρα, όμως, από την στρατιωτική πειθαρχία και ετοιμασία, ο Νικόλαος γύμναζε τους στρατιώτες του στην πίστη του Χριστού. Οταν ο αυτοκράτορας Λέων ο Ισαυρος ο Εικονομάχος έστειλε το Νικόλαο να καταστείλει μια εξέγερση, δε φανταζόταν την τροπή, αλλά και τη μοίρα του ένδοξου Δούκα και των στρατιωτών του. Βλέποντας ο Νικόλαος το αθώο αίμα χιλιάδων νεκρών και φοβούμενος μήπως χάσει την πίστη του, αποσύρεται στα ασκηταριά των Βουνένων της Θεσσαλίας, συνοδευόμενος από δώδεκα συστρατιώτες του και από μαχητές αιμοσταγείς, καθίστανται μαχητές πνευματικής ασκήσεως και αγώνων Χριστού!
Οταν οι Αβαροι πέρασαν από τα μέρη της Θεσσαλίας, συνέλαβαν τον Άγιο Νικόλαο και τους δώδεκα συστρατιώτες του, τους οποίους και κατέσφαξαν. Το Νικόλαο μάταια προσπάθησαν να τον μεταπείσουν με διάφορες κολακείες, ώσπου δια του αποκεφαλισμού του έλαβε το αμαράντινο της δόξης στεφάνι. Το ημερολόγιο έγραφε 9 Μαΐου του 720 μ.Χ. Στο σημείο της σφαγής εγκατέλειψαν οι Άβαροι το Σώμα του Αγίου, όπου μετά από πολλά χρόνια το βρήκε ακέραιο και ευωδιάζων κάποιος άρχοντας Ευφημιανός, ο οποίος γιατρεύθηκε από την ασθένεια της λέπρας που έπασχε και αφού το ενταφίασε, έκτισε εκεί Ναό στο όνομα του Οσιομάρτυρα.
Εκτοτε, όταν το δικό μας ημερολόγιο γράφει 9 Μαΐου, η σκέψη, η καρδιά και η ψυχή μας φτερουγίζουν και φέρνουν στη θύμησή μας το πρόσωπο και την μορφή του Αγίου Νικολάου. Τα θαύματά του άπειρα, είτε στο σημείο της θυσίας του στα Βούνενα, είτε στην τοποθεσία Μπακλαλί της επαρχίας Αλμυρού, όπου κατά την παράδοση πέρασε ο Άγιος κυνηγημένος από τους διώκτες του και το πέταλο του αλόγου άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του στην πηγή και έκτοτε το νερό καθίσταται ιαματικό, που ξεπλένει κάθε ρύπο από το σώμα και την ψυχή.
Συνάμα, ο Άγιος Νικόλαος αποτελεί και μια υπενθύμιση προς όλους εμάς, πως μιμητές καλούμαστε να γίνουμε Εκείνου, του διωκόμενου Ναζωραίου, που έχυσε το αίμα Του για μας. Μπορεί στη ζωή μας να μην έχουμε το μαρτύριο του αίματος, μα έχουμε το μαρτύριο της συνειδήσεως, όπου κάθε ίχνος πάθους, εγωπάθειας και αδυναμίας καλούμαστε να το αποβάλλουμε και να ομοιάσουμε με τον Άγιό μας.
Δυστυχώς, όμως, καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες και μαρτυρίων αίματος, όπου χριστιανοί στην Ανατολή ακολουθούν το δρόμο του Αγίου Νικολάου, μόνο και μόνο επειδή καλούνται χριστιανοί. Αυτών των ανθρώπων το μαρτύριο θα πρέπει να μας παραδειγματίσει και να μας θέσει προ των ευθυνών μας.
Είθε, λοιπόν, ο Άγιος Νικόλαος ο Νέος και θαυματουργός να ευλογεί τον καθένα μας ξεχωριστά, γιατί τούτη την περίοδο το έχουμε ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε…
