Γράφει η Μαρίνα Χρυσοβελώνη, Εκπρόσωπος Τύπου των ΑΝΕΛ
Oι αλλεπάλληλες ναυτικές τραγωδίες στη Μεσόγειο με θύματα απελπισμένους πρόσφυγες και μετανάστες έχουν συγκλονίσει όλη την ανθρωπότητα. Ταυτόχρονα, εκθέτουν ανεπανόρθωτα όλες εκείνες τις δυνάμεις που προσπαθούν να παίξουν πολιτικά παιχνίδια με το μεταναστευτικό κύμα, επιδιδόμενες σε κινδυνολογική και ρατσιστική δημαγωγία
Σύσσωμη η διεθνής κοινότητα αποδέχεται ότι το μεταναστευτικό είναι διεθνές ανθρωπιστικό ζήτημα το οποίο δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από μια μόνο χώρα. Οι πάντες συμφωνούν ότι η έξαρση του προσφυγικού και μεταναστευτικού κύματος σχετίζεται άμεσα με την ένταση των συγκρούσεων στη Συρία, τη Λιβύη και το Ιράκ.
Οι χώρες υποδοχής αδυνατούν πλέον να εξασφαλίσουν έστω και τις ελάχιστες προϋποθέσεις αξιοπρεπούς διαβίωσης των εξαθλιωμένων προσφύγων, διακυβεύοντας, μεταξύ άλλων, την κοινωνική τους συνοχή, υπό την πίεση και της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τα ευρωπαϊκά κράτη του νότου. Η Μεσόγειος μετατρέπεται πολύ γρήγορα σε μια θάλασσα οδύνης για χιλιάδες μετανάστες. Ομως η Ιταλία, η Ελλάδα και η Μάλτα φέρουν το μεγαλύτερο βάρος στις επιχειρήσεις διάσωσης και υποδοχής των μεταναστών.
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι και η έξαρση ακραίων εθνικιστικών, φασιστικών κομμάτων που επενδύουν πολιτικά στον ξενοφοβισμό και αποσταθεροποιούν κοινωνικά και πολιτικά τις χώρες αυτές.
Είναι, πλέον, κοινός τόπος στη διεθνή δημόσια συζήτηση για το συγκεκριμένο ζήτημα ότι μόνο η Ευρωπαϊκή Ενωση στο σύνολό της μπορεί να αντιμετωπίσει την προσφυγική – μεταναστευτική κρίση, με κύριο γνώμονα πάντοτε τον ανθρωπισμό και τον σεβασμό στην προσωπικότητα του ατόμου. Η ΕΕ οφείλει να επιδείξει αλληλεγγύη προς τις χώρες που επωμίζονται το μεγαλύτερο βάρος, όπως είναι και η Ελλάδα.
Οι Ανεξάρτητοι Ελληνες για το φλέγον θέμα της μετανάστευσης, θεωρούμε ότι με δεδομένο πως τα ελληνικά σύνορα είναι και ευρωπαϊκά πρέπει να αντιμετωπιστεί από όλες τις χώρες της Ευρώπης με όρους ανθρωπισμού και ασφάλειας.
Το μεταναστευτικό πρόβλημα ασφαλώς και δεν αφορά αποκλειστικά την Ελλάδα, που λόγω της γεωγραφικής θέσης της είναι πύλη εισόδου μεταναστών από τη Μ. Ανατολή, ούτε μόνο την Ιταλία, που είναι πύλη εισόδου από την Αφρική, αλλά είναι πρόβλημα που αφορά ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και γι’ αυτό το λόγο η αντιμετώπισή του πρέπει να γίνει με τη σφραγίδα και την συνολική ευθύνη όλων των χωρών που μετέχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η τραγωδία ανοιχτά της Λαμπεντούζα αλλά και οι άλλες που ακολούθησαν, αναδεικνύουν για άλλη μία φορά με τον πλέον τραγικό τρόπο τις διεθνείς διαστάσεις του ολοένα διογκούμενου κύματος μεταναστών και προσφύγων. Το πρόβλημα της ραγδαίας αύξησης των μεταναστευτικών-προσφυγικών ροών σε καθημερινή σχεδόν βάση, το καθιστά εκρηκτικό και, αν μη τι άλλο, απαιτεί μια διαφορετική προσέγγιση και μία ριζική αλλαγή αντιμετώπισής του σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Η εκατόμβη θυμάτων ανοικτά της Λαμπεντούζα απαιτεί άμεση δράση ώστε να μην επαναληφθούν παρόμοια τραγικά περιστατικά. Υπεύθυνοι είναι όλοι οι Ευρωπαίοι πολιτικοί, που επιβάλλεται να σταματήσουν να υποκρίνονται ότι το πρόβλημα είναι μόνο ελληνικό ή ιταλικό.
Ποτέ στην ιστορία τα ογκώδη κύματα προσφύγων και οικονομικών μεταναστών δεν τιθασεύτηκαν. Και είναι άδικο να στοχοποιείται μια ελληνική κυβέρνηση με αφορμή ένα κολοσσιαίο πρόβλημα η επίλυση του οποίου θα έπρεπε να της αναλογεί κατά ένα μικρό ποσοστό, αλλά δυστυχώς η έλλειψη αλληλεγγύης των Ευρωπαίων εταίρων της το φόρτωσαν κατά το μεγαλύτερο μέρος του.
Και, φυσικά, αυτό το ακανθώδες ζήτημα δεν μπορεί να λυθεί με την εύκολη και ανέξοδη ρητορεία, ούτε με την εκμετάλλευσή του για μικροκομματικές σκοπιμότητες, αλλά απαιτούνται άμεσες πρωτοβουλίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την αλλαγή των Συνθηκών που διογκώνουν την προσφυγική κρίση αλλά και μέτρα για την οικονομική κυρίως υποστήριξη των χωρών υποδοχής του ευρωπαϊκού νότου που σηκώνουν το βάρος αυτής της κρίσης. Διακυβεύονται ανθρώπινες ζωές και γι’ αυτό το λόγο η Ευρώπη στο σύνολό της έχει ηθική και ανθρωπιστική υποχρέωση να δράσει χωρίς καμία καθυστέρηση.
