Της Αντωνίας Χασιώτη, Προέδρου Τοπικής Ενότητας Κερασιάς
4 Απριλίου του 1944 το χωριό μας καταστράφηκε ολοσχερώς από τούς κατακτητές.
Και τα δυο χωριά Ανω και Κάτω Κερασιά περικυκλώθηκαν από τις φλόγες του πολέμου και τη βία των κατακτητών.
Οι Γερμανοί στο πέρασμά τους σκόρπισαν το θάνατο και την καταστροφή. Τρομαγμένοι οι λιγοστοί κάτοικοι μέσα στα ερείπια της εκκλησία ς των Αγ. Αποστόλων στην Ανω Κερασιά προσεύχονται για τελευταία φορά.
Σκόρπισαν στα γύρω χωριά για να μπορέσουν να ζήσουν τις οικογένειές τους. Και να ξαναγυρίσουν μετά από χρόνια όσοι απόμειναν να ξαναχτίσουν το χωριό μας μαζί με τα όνειρά τους!
Εμείς παιδιά και εγγόνια τους μεγαλώσαμε με τις ιστορίες της καταστροφής, της πείνας, του πολέμου.
Με τις ιστορίες για τους νεκρούς, εξόριστους, ταλαιπωρημένους συγγενείς.
Στεκόμαστε μπροστά στα ερείπια της Ανω Κερασιάς που ακόμη και σήμερα θυμίζει σε όλους την καταστροφή που υπέστη από τους Γερμανούς, με δέος.
Εκεί που βρήκαν τόπο να κρυφτούν οι αντάρτες, να οργανωθούν, να εκπαιδευτούν.
Από κει ξεκίνησε και η βία του πολέμου εκεί στα Κοκκινόγια το χιόνι έβαψε με αίμα!
4 Απριλίου 1944. Δεν ξεχνάμε ποτέ, δεν πρέπει να ξεχάσουμε!
