Του Περικλή Βασιλού
Με τον παραπάνω τίτλο, κυκλοφόρησε ένα αξιέπαινο βιβλίο καταγραφής των ιστορικών δεδομένων της επανάστασης στη Θεσσαλία της περιόδου 1875-1883, και γίνεται αναφορά στη δολοφονία του Βρετανού ανταποκριτή Καρόλου Ογλ, ενός φιλέλληνα και θερμού υποστηρικτή των Ελλήνων, που άφησε την ύστερή του πνοή στην τελευταία μάχη που δόθηκε στη Μακρινίτσα του Βόλου, σ’ ένα χαντάκι στο «Μεγάλο Ρέμα»…
Η συγγραφέας και εκπαιδευτικός Αγγελική Μέρου, γόνος της γνωστής οικογένειας Μέρου, που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη δημοσιογραφική ιστορία του Βόλου, όταν ο δημοσιογράφος Αλέξανδρος Μέρος, πρωτοκυκλοφόρησε στις 8 Δεκεμβρίου 1916 την εφημερίδα «Ταχυδρόμος», μια μαχητική και μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα, που από την αρχή της έκδοσής της, τάχθηκε μαχητικά υπέρ των ακτημόνων του Θεσσαλικού κάμπου…
Μέσα λοιπόν από τον αγώνα των ηρωικών ανταποκριτών, συντάσσεται ο Βρετανός δημοσιογράφος Κάρολος Ογλ, όπου έχει τιμηθεί και με ονομασία οδού στο Βόλο, ο οποίος υπήρξε φανατικός και θερμός φιλέλληνας, αψηφώντας την ίδια του ζωή του, αντιμετώπιζε καθημερινά το δράμα και τις σφαγές των Ελλήνων από τους Τούρκους, παρακολουθώντας – ως νέος τότε – τις αδικίες που γινότανε, απέναντι στους Θεσσαλούς, στον αγώνα που έδιναν πάνω στη διεκδίκηση της ελευθερίας τους…
Μόλις εκατόν τριάντα χρόνια πίσω, η Ελλάδα, είχε τα σύνορά της μέχρι τη Λαμία, κι όλοι εμείς, Θεσσαλοί, Μακεδόνες, Ηπειρώτες και Θράκες, ήμασταν υπό την κατοχή των Τούρκων, γεγονός που πρέπει να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας, οι εχθροί της πατρίδας πάντα παραμονεύουν και χρειάζεται εθνική ομοψυχία και επαγρύπνηση, να σταματήσουν οι διχαστικές «κορώνες» και να κοιτάξουμε να είμαστε ενωμένοι και αρραγείς, στη διεκδίκηση όλων αυτών που θα εδραιώσουν την ασφάλεια και την ελευθερία στην χώρα μας…
Η συγγραφέας Αγγελική Μέρου, κάνει εκτενή αναφορά σε όλο αυτό το δράμα των υπόδουλων λαών από τους Τούρκους στα Βαλκάνια, ένα δράμα που παίζονταν διαφορετικά και κατά περίπτωση σε κάθε χώρα και περιοχή, όταν γίνονταν χρήση των «προσωπικών συμφερόντων» των Μεγάλων Δυνάμεων.
Η θεσσαλική Επανάσταση, υπήρξε ένα σημαντικό μέρος της Ιστορίας των επαναστατημένων κατοίκων και λαών της εποχής, που συνοδεύτηκε όμως από μια πολύ σκληρή επιβολή μέτρων κατά του άμαχου πληθυσμού.
Ε, το υπόδουλο Εθνος, ξαναβρήκε το θάρρος, τη θέληση, και την πίστη στο Θεό, επαναλαμβάνοντας το «Μολών λαβέ» του Λεωνίδα και των τριακοσίων, δίνοντας το έναυσμα και την σπίθα για ξεσηκωμό και σε άλλες περιοχές και λαούς…
Η συγγραφέας, ρωτά και ξαναρωτά, «ποιοι σκότωσαν» τον άτυχο Βρετανό ανταποκριτή, και ποιες ενέργειες έγιναν από πλευράς τόσο βρετανικής όσο και ελληνικής, ιστορικά δεν δόθηκε καμία απάντηση, όπως το ίδιο έγινε και για πολλούς άλλους αγνούς και ηρωικούς πατριώτες, που έπεσαν υπέρ πατρίδας, χωρίς να ζητήσουν ποτέ τίποτα και για κανένα.
Αυτοί είναι οι Ελληνες, μια φυλή που κυριαρχεί μέσα της το φιλότιμο και η αυταπάρνηση, αρκεί να βρεθούν οι ηγήτορες εκείνοι που θα το πιστέψουν και θα το ενισχύσουν, τότε, όσες υπέρτερες δυνάμεις και να βρεθούν στο διάβα τους, δε φτάνουν ποτέ να τους συγκρατήσουν μπροστά στο δίκαιο και την αλήθεια…
Αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσουν οι σημερινοί ηγέτες της χώρας και θα πρέπει να το «εκμεταλλευθούν» όπως αρμόζει, γιατί είναι εκείνοι που έχουν και τη μεγάλη ευθύνη απέναντι σ’ αυτό τον ιστορικό και ηρωικό λαό, του οποίου οι ρίζες είναι βαθιά ριζωμένες στα σπλάχνα αυτής της ιερής γης, εδώ για τρείς και παραπάνω χιλιάδες χρόνια…
Η ανάσυρση – μέσα από το χρόνο – των ιστορικών δεδομένων της Επανάστασης στη Θεσσαλία από την αγαπητή συγγραφέα, βοηθάει στην ανάκληση της μνήμης μας για γεγονότα, που είναι ακόμη πρόσφατα και μας επηρεάζουν, μας προβληματίζουν, για μια σειρά κοντινών εξελίξεων και γεγονότων που συνέβησαν και αποτελούν κομμάτι της ιστορικής μας ταυτότητας και αλήθειας, και γι’ αυτό της αξίζουν θερμά συγχαρητήρια.
