Γράφει η MSc Αριάδνη Φωτεινή Στέλλου, Καθ. Ισπανικής και Ιταλικής φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Salamanca http://mathainoispanika.blogspot.com/ [email protected]
Ολοι γνωρίζουμε ότι οι ορθόδοξοι και οι καθολικοί έχουμε Πάσχα σε διαφορετικές ημερομηνίες… Ετσι σήμερα 29 Μαρτίου οι καθολικοί εορτάζουν την Κυριακή των Βαΐων.
Για τους Ισπανούς όπως και για όλους μας, είναι μία μεγάλη ευκαιρία ξεκούρασης. Συνήθως επιστρέφουν στον τόπο καταγωγής για να περάσουν όμορφες διακοπές με τους οικείους τους. Υπάρχουν σχολεία – Πανεπιστήμια που κάνουν μαθήματα μέχρι και την Μεγάλη Τετάρτη «Miercoles Santo». Η περίοδος διακοπών είναι συνήθως μία εβδομάδα και σπάνια 15 μέρες, όπως στην Ελλάδα. Κάθε πόλη και συγκεκριμένα, η Κεντρική Πλατεία της «Plaza Mayor» είναι στολισμένη για τις μέρες του Πάσχα.
Η Μεγάλη Εβδομάδα «Semana Santa» αρχίζει ανεπίσημα την Παρασκευή πριν του Λαζάρου.
Η πρώτη λέξη που μου έρχεται στο μυαλό όταν με ρωτούν για το Πάσχα στην Ισπανία είναι οι Πομπές μετάνοιας «Procesiones». Καθολικοί από θρησκευτικές αδελφότητες στην Ισπανία πραγματοποιούν «πομπές μετάνοιας» κατά τη διάρκεια της Μεγάλης εβδομάδας. Φορούν στολές διαφορετικού χρώματος για να ξεχωρίζουν και μεταφέρουν ομοιώματα του Ιησού Χριστού και της Παναγίας, σε φυσικό μέγεθος, υπό τους ήχους τύμπανων που κτυπούν σε πένθιμο ρυθμό. Η συγκεκριμένη παράδοση χρονολογείται από το Μεσαίωνα.
Οπως παρατηρείς και στις φωτογραφίες, οι άνθρωποι αυτοί είναι ενδεδυμένοι με στολές, εκ των οποίων τα μάτια είναι τα μόνα που μπορούμε να διακρίνουμε. Οι συμμετέχοντες της Πομπής ονομάζονται «Penitentes» δηλαδή, ο Μετανοών. Στη Σεβίλλη συγκεντρώνονται κάθε χρόνο τουλάχιστον ένα εκατομμύριο επισκέπτες για να συμμετάσχουν στις «πομπές μετάνοιας».
Το εθιμοτυπικό των ημερών αποπνέει δραματουργικό μεγαλείο, καθώς εκατοντάδες θρησκευτικές πομπές κατακλύζουν τους δρόμους, μετατρέποντάς τους σε έναν τεράστιο υπαίθριο χώρο λατρείας και γιορτής.
Η Ισπανία κρατά τα σκήπτρα του πιο κατανυκτικού Πάσχα της Ευρώπης. Από την Ανδαλουσία μέχρι τη Μαγιόρκα, το πνεύμα της Semana Santa (Μεγάλη Εβδομάδα) κατακλύζει ολόκληρη τη χώρα και εκδηλώνεται άλλοτε με θρησκευτική ευλάβεια και άλλοτε πάλι με γλέντια και ξεφαντώματα – πάντα, όμως, με το γνωστό ισπανικό πάθος. Την πρώτη θέση κρατάει η Σεβίλλη, που ευωδιάζει λιβάνι και αρώματα, μένοντας σχεδόν ξάγρυπνη για οκτώ ημέρες.
Τα χαράματα της Μεγάλης Παρασκευής, πενήντα δύο «hermandades» (αδελφότητες) βγαίνουν στους δρόμους σε μια οργανωμένη πομπή, την «cofradia», η οποία αρχίζει με τον ύμνο «Cruz de Gula» και ακολουθείται από δύο σειρές «nazarenos» που κρατούν κεριά, λάβαρα και ιερά βιβλία και τραγουδούν «saetas» (τραγούδια φλαμένκο που θρηνούν για τα Πάθη του Χριστού). Οι «costaleros» μεταφέρουν δύο «σχεδίες», βάρους δύο τόνων έκαστη, με αναπαραστάσεις σκηνών από τα Πάθη του Χριστού και της Παρθένου Μαρίας.
Στα χωριά και τις μικρές πόλεις, οι παρελάσεις γίνονται συνήθως τη Μεγάλη Πέμπτη και την Παρασκευή, ενώ στις μεγάλες πόλεις, οι εορτασμοί κρατούν ολόκληρη την εβδομάδα. Στην πόλη Jerez de los Caballeros, μαγειρεύεται και μοιράζεται τη Μεγάλη Πέμπτη το «cocido extremeno», ένα τεράστιο πιάτο που περιέχει, εκτός των άλλων, 60 κιλά λουκάνικα, 18 κοτόπουλα, 50 κιλά πατάτες και ντομάτες, παϊδάκια 18 χοίρων και ενάμισι αρνί, και συνοδεύεται από 250 κιλά ψωμιού…
Στην Κόρδοβα, επιβιώνει ακόμα σε κάποιες γειτονιές το έθιμο που μας λέει ότι όταν οι καμπάνες σημάνουν την Ανάσταση, οι γυναίκες χτυπούν τα κουζινικά τους, σηκώνοντας την πόλη στο πόδι!
Η Ισπανία είναι ένας μοναδικός προορισμός για κάθε εποχή του χρόνου, ένας λόγος όμως παραπάνω, το Πάσχα οι πόλεις και τα χωριά κατακλύζονται από τουρίστες…
Feliz Semana Santa!
