Γράφει ο Χρήστος Μπουκώρος*
Αφορμή για το σημερινό σημείωμα, οι τελευταίες, από την πληθώρα που συνοδεύει το διάστημα της υπουργοποίησής του, δηλώσεις, του νέου τσάρου της Ελληνικής οικονομίας Γιάνη Βαρουφάκη. Μεταξύ των αέναων δηλώσεων και συνεντεύξεων ο κύριος υπουργός, είπε και κάτι πολύ σοβαρό κατά την άποψή μας: «Βήμα – βήμα θα καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των εταίρων μας». Δεν μπήκε βέβαια στον κόπο να εξηγήσει γιατί χάθηκε η εμπιστοσύνη που είχε χτιστεί με τους κόπους και τις θυσίες του ελληνικού λαού τα τελευταία χρόνια. Δεν δίνει άλλωστε και πολλές εξηγήσεις για τα όσα λέει. Σήμερα μπορεί να λέει το «Α» και αύριο το «Β» έτσι απλά, χωρίς γιατί.
Υπάρχουν ορισμένα πράγματα στη ζωή, όπως η εμπιστοσύνη, η εικόνα, η εκτίμηση, που με πολύ κόπο χτίζονται και πολύ εύκολα γκρεμίζονται. Δυστυχώς αυτή την ώρα έχουν κυριολεκτικά θρυμματιστεί η εικόνα της χώρας και η εμπιστοσύνη των εταίρων μας. Η Κυβέρνηση κυρίως μέσω της στάσης των κορυφαίων στελεχών της, έχει κατορθώσει να χαθεί κάθε έννοια εμπιστοσύνης, όχι μόνο από τους… σκληρούς βόρειους αλλά και από τις χώρες εκείνες με τις οποίες υποτίθεται θα χτίζαμε τη συμμαχία του νότου. Οι απαξιωτικές δηλώσεις των ηγετών της Πορτογαλίας και της Ισπανίας για την ελληνική κυβέρνηση και οι εμφανείς αποστάσεις που διατηρεί πλέον ο Ιταλός πρωθυπουργός είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι η χώρα έχει μείνει τραγικά μόνη. Το ερώτημα γιατί η ελληνική κυβέρνηση πάνω στην προϋπάρχουσα εμπιστοσύνη δεν έχτισε περισσότερη και ποιοτικότερη εμπιστοσύνη θα παραμείνει αναπάντητο αφού όπως προαναφέραμε, ο κ. Βαρουφάκης εξηγήσεις δεν δίνει. Μόνο συνεντεύξεις!
Εκτιμούμε ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν απώλεσε απλά και μόνο την εμπιστοσύνη των εταίρων αλλά μέρα με τη μέρα χάνει και την εμπιστοσύνη των πολιτών που την προτίμησαν στις τελευταίες εκλογές. Ούτε το μνημόνιο σκίστηκε, ούτε με έναν και μόνο νόμο καταργήθηκαν οι μνημονιακοί νόμοι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρώτο νομοσχέδιο της κυβέρνησης με τα πενιχρά κονδύλια αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, περίπου 200 εκ. ευρώ, για τα οποία ακόμη δεν έχουν δοθεί εξηγήσεις, από πού θα προέλθουν. Κονδύλια που δεν αντιπροσωπεύουν ούτε το 40% του κοινωνικού μερίσματος που διένειμε πέρυσι, η προηγούμενη «αντιλαϊκή Κυβέρνηση». Θυμίζουμε, 465 εκατομμύρια ευρώ. Καμία σχέση τα ποσά.
Οσο για τις τελευταίες από τις πολλές δηλώσεις του κ. Βαρουφάκη, σύμφωνα με τις οποίες η Κυβέρνηση προτίθεται να αναστείλει αρκετές από τις προεκλογικές της δεσμεύσεις, προκειμένου να επέλθει συμφωνία με τους εταίρους, αποδεικνύει ότι παρά τα περί του αντιθέτου, η κυβέρνηση λογαριασμό δεν δίνει. Αδιαμφισβήτητη απόδειξη ότι η εμπιστοσύνη χάνεται και στο εσωτερικό, δεν είναι το ξεφούσκωμα της αποδοχής της κυβέρνησης από το 82% στο 57%, αλλά οι εκτεταμένες συζητήσεις των πολιτών οι οποίες καταλήγουν στο συμπέρασμα πως δεν υπήρχε ούτε ψήγμα σχεδιασμού. Αν προσθέσει κανείς και το γεγονός ότι οι πολίτες δεν έχουν πάει ακόμη στο γκισέ της εφορίας επί των ημερών της νέας κυβέρνησης, με ενδιαφέρον αναμένουμε να μετρήσουμε την απήχησή της, αμέσως μετά. Οψόμεθα…
Από την άλλη πλευρά, η δική μας παράταξη, η Νέα Δημοκρατία. Μέχρι τώρα στο σύντομο αντιπολιτευτικό της βίο έδειξε ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο από εκείνο που διαχρονικά δείχνουν συνήθως τα κόμματα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Ελλάδα. Ψηφίσαμε την Πρόεδρο της Βουλής σε ένδειξη καλών προθέσεων διότι πιστεύουμε ότι το Κοινοβούλιο στις δύσκολες περιόδους πρέπει να λειτουργεί πέρα από τις όποιες διαφορές και αντιπαραθέσεις, στη βάση της ομοψυχίας και της εθνικής ενότητας. Ψηφίσαμε φυσικά και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Πρόκειται να ψηφίσουμε εντός της ερχόμενης εβδομάδας, παρά τη γόνιμη κριτική και τις σοβαρές μας ενστάσεις, το πρώτο μέρος του νομοσχεδίου για την ανθρωπιστική κρίση και γενικότερα η «γραμμή» είναι πως ότι είναι έστω και ελάχιστα σε θετική κατεύθυνση θα στηρίζεται. Εάν ανακαλέσουμε στη μνήμη μας, την απολύτως αρνητική στάση του σημερινού κυβερνώντος κόμματος την προηγούμενη περίοδο, θα εξάγουμε χρήσιμα συμπεράσματα για την ποιοτική διαφορά των δύο παρατάξεων.
Για την παράταξή μας όμως δεν αρκεί μόνο η σοβαρή και ωφέλιμη αντιπολίτευση, είναι αναγκαίες και ορισμένες άλλες προϋποθέσεις, προκειμένου ο εθνικός της ρόλος να ενισχυθεί και να είναι απολύτως έτοιμη, όταν ο λαός και πάλι θα τη χρειαστεί, διότι διανύουμε εποχές πολιτικού χρόνου εξαιρετικά συμπυκνωμένου. Ασφαλώς είναι μακράν της λογικής μας προσεγγίσεις τύπου «αριστερής παρένθεσης κ.λ.π». Η Κυβέρνηση εξελέγη στις τελευταίες εκλογές και καλείται να εφαρμόσει αυτό το έστω ρευστό και απολύτως θολό πρόγραμμά της. Η αντιπολίτευση όμως οφείλει να είναι πάντα έτοιμη και όχι απολύτως ανέτοιμη, όπως παρουσιάστηκε η σημερινή κυβέρνηση. Οι βασικές προϋποθέσεις ώστε η παράταξή μας να εδραιωθεί στη συνείδηση της κοινωνίας ως πυλώνας σταθερότητας είναι οι εξής : Αποκατάσταση των τραυμάτων που μας κληρονόμησε η τελευταία εκλογική μάχη. Ανασύνταξη των δυνάμεών μας ώστε να δούμε ποιοι χάθηκαν στο πεδίο της μάχης ή στη διαδρομή και κυρίως να βεβαιωθούμε πόσοι ακόμη θα πορευτούν μαζί μας. Αναδιοργάνωση των κομματικών μας οργάνων και των θεσμών του κόμματος μέσα από ανοιχτές και δημοκρατικές διαδικασίες, η αρχή των οποίων, θα γίνει την ερχόμενη Τετάρτη με την εκλογή συντονιστών, τομεαρχών και τεσσάρων μελών του Πολιτικού Συμβουλίου. Η συγκεκριμένη διαδικασία πρέπει να φτάσει μέχρι τη βάση. Μέχρι και το τελευταίο μέλος του κόμματος. Ανασυγκρότηση του πολιτικού μας λόγου, της παρουσίας μας σε όλο το φάσμα της κοινωνίας και εντέλει της συνολικής μας εικόνας. Εάν αυτά τα τέσσερα «Α» μέσα από μία διεργασία ωρίμανσης που απαιτεί κόπο και χρόνο και κυρίως διαδικασίες ανοιχτές προς την κοινωνία και όχι πρακτικές ομφαλοσκόπησης, τότε με το πλήρωμα του χρόνου -ο οποίος δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια στην εποχή μας- θα έχει μεγάλη αξία και ένα ακόμη «Α». Αυτό της Αντεπίθεσης.
*Βουλευτής Μαγνησίας της Νέας Δημοκρατίας
