Για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
«Με περισσή υποκρισία αναφέρονται οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας στα δικαιώματα των γυναικών των λαϊκών οικογενειών, χτυπώντας τους φιλικά στην πλάτη, την ίδια στιγμή που δεσμεύονται και υλοποιούν σειρά μέτρων που τις καταδικάζει στον Καιάδα. Πίσω από τις μεγαλοστομίες δεν μπορούν να κρύψουν ότι:
-Με τη νέα συμφωνία συνέχισης του μνημονίου δεσμεύτηκαν ρητώς να: «Συνεχίσουν να εργάζονται σε διοικητικά μέτρα για την ενοποίηση και τον εκσυγχρονισμό των συνταξιοδοτικών πολιτικών και την εξάλειψη των «παραθύρων» και κινήτρων που αυξάνουν τον υπερβολικό ρυθμό των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων σε όλη την οικονομία…», καταργώντας τα όποια κατεκτημένα δικαιώματα έμειναν από την επίθεση των προηγούμενων κυβερνήσεων σε σχέση με το να βγαίνουν στη σύνταξη οι γυναίκες νωρίτερα.
-Αρνούνται να καταργήσουν το αντιλαϊκό και αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο απέναντι στις γυναίκες, τα δικαιώματα και τη ζωή του όπως οι ατομικές συμβάσεις, η μερική απασχόληση, η εκ περιτροπής εργασία κτλ. Οι ράφτρες και οι υφάντρες της Ν. Υόρκης, αυτές που μνημονεύουν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, στις 8 του Μάρτη του 1857, ξεσηκώθηκαν για ανθρώπινα ωράρια και μισθούς. Η κυβέρνησή ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί τη βαρβαρότητα και μάλιστα με νέες δεσμεύσεις για «να προχωρήσει σε μια σταδιακή νέα προσέγγιση στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας με ισορροπία μεταξύ ευελιξίας και δικαιοσύνης» επαναφέροντας τη γνωστή «ευελφάλεια» της Ε.Ε. που σημαίνει τσάκισμα του 8ωρου και του 5ήμερου, νέα όπλα στην εργοδοσία για να μειώσει το «κόστος» εργασίας.
-Συνεχίζουν την επίθεση στο δικαίωμα στην υγεία, την παιδεία, την πρόνοια. Βάζουν σε λειτουργία το «Δημοσιονομικό Συμβούλιο» που είχε θεσπίσει η προηγούμενη συγκυβέρνηση και που με το μανδύα του «ανεξάρτητου φορέα», εντοπίζει έγκαιρα τυχόν δημοσιονομικές αποκλίσεις και «ανισορροπίες», ενεργοποιώντας τους «αυτόματους μηχανισμούς διόρθωσης», που σημαίνουν νέα μέτρα είτε ως προς το σκέλος μείωσης των κρατικών κονδυλίων, είτε αύξησης των αντιλαϊκών φόρων ή σε συνδυασμό αυτών.
Είναι τέτοια η δέσμευσή τους στην ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων που ακόμα και στο νομοσχέδιο που κατέθεσαν για τη λεγόμενη «ανθρωπιστική κρίση» βγάζουν μάτι οι διατάξεις. Μοιάζει περισσότερο με κοροϊδία ο βαρύγδουπος τίτλος του νομοσχεδίου. Ο σωστός τίτλος είναι πετσοκομμένα ψίχουλα με όρους και προϋποθέσεις για να μη δοθούν σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη, γι’ αυτό δεν υπάρχει ούτε ακριβής προσδιορισμός της ακραίας φτώχειας αλλά μία θολούρα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα. Για το επίδομα ενοικίου: χορηγείται απευθείας στον εκμισθωτή του ακινήτου και θα συμψηφίζεται με οφειλές του στο δημόσιο και στους ασφαλιστικούς οργανισμούς! Σχετικά με τη δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε ανασφάλιστους και άνεργους: για τους αυτοαπασχολούμενους τίθεται ως προϋπόθεση για να ενταχθούν στη ρύθμιση ότι δεν έχουν οφειλές προς το ταμείο τους ή τις έχουν ρυθμίσει και τηρούν τη ρύθμιση!
Οι γυναίκες από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα με αγωνιστική ετοιμότητα, με την οργάνωσή τους στο εργατικό, λαϊκό, στο ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, μπορούν να απαντήσουν στους ελιγμούς της κυβέρνησης.
Η ελπίδα και η αισιοδοξία για τις γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων μπορούν να γεννηθούν στο δρόμο της συλλογικής διεκδίκησης, του ταξικού αγώνα με βάση τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες, για τη γυναικεία ισοτιμία και χειραφέτηση σε μια κοινωνία απαλλαγμένη από τα καπιταλιστικά δεσμά, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Σε αυτή την κατεύθυνση μπορούμε να ξανακερδίσουμε κατακτήσεις που χάσαμε, να αποσπάσουμε νέες. Αν δε δράσουμε τώρα θα μας πάρουν κι άλλα. Γι’ αυτό οι αγώνες σήμερα αποκτούν μεγάλη σημασία για να γίνει το αύριο δικό μας».
