Ιστορική αναδρομή στην πορεία της διεθνούς πρωτοβουλίας για κοινωνική προσφορά
Η αλλαγή του κόσμου ήταν το μικρότερο στη σκέψη του Πωλ Χάρρις, όταν ίδρυσε το Ρόταρυ στις 23 Φεβρουαρίου του 1905.
Ο νέος δικηγόρος από την αγροτική New England την Νέα Αγγλία, των ΗΠΑ, είχε ένα αρκετά δύσκολο χρόνο για να προσαρμοσθεί στην αλαζονική βιομηχανική αλλαγή του αιώνα στο Σικάγο.
Οι επιχειρήσεις ευημερούσαν, αλλά η « Θορυβώδης Πόλη» όπως ήταν γνωστή, ήταν ένα κέντρο ανήσυχων εργατών. Τα όρια του Σικάγο επεκτείνονταν σαν το λάδι σε ένα βρεγμένο δρόμο, που μόλις ήταν ικανό να κρατηθεί από την έκρηξη της αύξησης του πληθυσμού.
Η ζωή στην βάναυση και υποβαθμισμένη μεγαλούπολη ήταν γρήγορη αλλά μοναχική. Ο Πωλ μόλις έφθασε θρηνούσε, λέγοντας, « Άνθρωποι υπάρχουν παντού, αλλά πουθενά ένας φίλος». Απεφάσισε να υπερνικήσει το αίσθημα της αποξένωσης, ο Πωλ ήλθε σε επαφή με τρεις γνωστούς του. για να συζητήσει μία ιδέα που είχε σκεφθείγια κάποιο διάστημα Αυτοί συμφώνησαν να συναντηθούν το βράδυ της Πέμπτης 23ης Φεβρουάριου 1905 στο γραφείο ενός.
Από τους τρεις, του Gustavus E. Loehr, έναν μηχανικό μεταλλείων. Οι άλλοι δύο άνδρες ήσαν ο καρβουνέμπορος Silvester Schiele και ο ράπτης Hiram Shorey. Ο Πωλ ήθελε να ξέρει, αν και αυτοί σκέπτονται, να συναντιόνται τακτικά, μοιραζόμενοι την συναδέλφωση και να επεκτείνουν τον κύκλο των επιχειρηματικών και επαγγελματικών τους γνωριμιών.
Η ομάδα σκέφθηκε, ότι η ιδέα είχε μεγάλη αξία και συνέχισαν να συναντιόνται στο γραφείο του Gustavus E. Loehr, γνωστό στην ιστορία σαν «γραφείο 711» του Unity Building στην οδό North Deaborn 127. Σύντομα, οι τέσσερις αποφάσισαν να «περιστρέφουν» τις συναντήσεις τους στο γραφείο του καθ’ ενός. Αυτό κατέληξε να είναι το φυσικό όνομα της νέας ομάδας, δηλαδή «Ρόταρυ», και τα μέλη τους «Ροταριανοί».
Το Ροταρυ έθεσε τα θεμέλια για την ίδρυση άλλων ανθρωπιστικών οργανώσεων. Το 1920, ο Edgar «Daddy» Allen και άλλοι Ροταριανοί των ΗΠΑ, ίδρυσαν την Ένωση του Οhio για τα Ανάπηρα Παιδιά Δύο χρόνια αργότερα, αυτή έγινε η Διεθνής Ένωση για Ανάπηρα Παιδιά, και τώρα είναι γνωστή ως Διεθνής Επανορθωτική. Η Εκπαιδευτική. Επιστημονική και Μορφωτική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO ), έγινε από το Συνέδριο του Ρόταρυ που έγινε στο London, Αγγλία το 1942. Το Ρόταρυ είχε συγκαλέσει το συνέδριο για να διερευνήσει την δυνατότητα διεθνών εκπαιδευτικών και μορφωτικών ανταλλαγών, σε πείσμα της μεγάλης καταστροφής από τον II Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Βρετανός Πρωθυπουργός Winston Churchill είπε, «Ολοι οι σκεπτόμενοι άνδρες αναγνωρίζουν την ηθική και την πνευματική αξία του Ρόταρυ», και αργότερα διακήρυξε, «Υπάρχει πράγματι ένας πλούτος εννοιών στο ρητό «Προσφορά Υπηρεσιών Υπεράνω Εαυτού». Λίγοι είναι αυτοί που δεν αναγνωρίζουν την καλή εργασία που κάνουν οι Ροταριανοί όμιλοι σε ολόκληρο τον ελεύθερο κόσμο».
Μετά τον II Παγκόσμιο Πόλεμο, το Ρόταρυ θέλησε να βοηθήσει στην προώθηση της παγκόσμιας κατανόησης και ειρήνης μέσω μορφωτικών και φιλανθρωπικών προγραμμάτων του Ροταριανού Ιδρύματος και άλλων προσπαθειών προσφοράς υπηρεσιών. Το Ιδρυμα είχε ιδρυθεί το 1928 με απόφαση του Συνεδρίου του Διεθνούς Ρόταρυ στην Minneapolis, Minnesota, ΗΠΑ. Η βάση για το Ιδρυμα ήταν μία πρόταση του Αrch Clumph, προέδρου το 1917 της Διεθνούς Ενωσης των Ροταριανών Ομίλων, όπως ήταν γνωστή τότε. Στο Διεθνές Συνέδριο της Atlanta, Georgia, ΗΠΑ, το
ίδιο έτος, αυτός είχε προτείνει την δημιουργία ενός «κεφαλαίου δωρεών για το Ρόταρυ , με σκοπό να γίνει το καλό στον κόσμο, στην φιλανθρωπία, στην εκπαίδευση και σε άλλες λεωφόρους της κοινωνικής προόδου».
Το κεφάλαιο αυτό των δωρεών έγινε αργότερα. Το Ροταριανό Ίδρυμα, λαμβάνοντας την πρώτη συνεισφορά του το 1918: 26,50$ από τον Ροταριανό Όμιλο Kansas City, Missouri, ΗΠΑ.
Μετά τον θάνατο του Πωλ Χάρρις, το 1947, οι Ροταριανοί συνεισέφεραν 1,3 εκατομμύρια $ ΗΠΑ στο Ιδρυμα εις μνήμη του ιδρυτή του Ρόταρυ. Αυτή η παράδοση της υποστήριξης των προγραμμάτων του Ιδρύματος συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Εκείνοι που συνεισφέρουν τουλάχιστον 1.000$ ΗΠΑ στο Ετήσιο Κεφάλαιο Προγραμμάτων ή δωρίζουν για κάποιον 1.000 $ ΗΠΑ, μετά από αίτηση, αναγνωρίζονται ως Εταίροι Πωλ Χάρρις. Υπάρχουν περισσότεροι από 46.000 Εταίροι Πωλ Χάρρις σε ολόκληρο τον κόσμο. Μέχρι το 1994, οι συνολικές συνεισφορές στο Ιδρυμα ήσαν περισσότερα από 740 εκατομμύρια.
Το 1985, το Ιδρυμα άρχισε ένα πρόγραμμα απαράμιλλο στην ιστορία του Ρόταρυ – το Πόλιρ Συν. Το πρόγραμμα δίνει την υπόσχεση να βοηθήσει στην προστασία όλων των παιδιών του κόσμου από την πολιομυελίτιδα και να εκριζώσει την νόσο μέχρι το 2.000, με την πιστοποίηση της εκρίζωσης μέχρι το 2.005. Στην επέτειο των 100 χρόνων του Ρόταρυ, οι Ροταριανοί ολόκληρου του κόσμου έχουν συνεισφέρει 247 εκατομμύρια $ ΗΠΑ, τα περισσότερα εκ των οποίων ήσαν προσωπικές τους συνεισφορές και ταυτόχρονα διέθεσαν αναρίθμητες ώρες από τον χρόνο τους, στην μάχη για την εκρίζωση της πολιομυελίτιδας.
Το 1993, η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας επέδωσε την υψηλότερη διάκρισή της – Το Χρυσό Μετάλλιο για την Υγεία σε Ολους – στο Διεθνές Ρόταρυ για τις προσφορές του στην παγκόσμια υγεία, και ειδικά για την καταπολέμηση της πολιομυελίτιδας. Το Δ.Ρ. ήταν η πρώτη οργάνωση που έλαβε το βραβείο.
Σήμερα το Δ Ρ αναγνωρίζεται μεταξύ των πρώτων μη κυβερνητικών οργανώσεων από τον ΟΗΕ. Ετσι επαληθεύτηκε η ανθρωπολόγος Margaret Mead, μια μεγάλη μορφή στο παγκόσμιο στερέωμα που είπε « Ποτέ μην αμφιβάλεις, ότι μία μικρή ομάδα σκεπτόμενων, & υποσχόμενων πολιτών μπορεί να αλλάξει τον κόσμο».
