Γράφει ο Ανδρέας Φ. Βασιλείου, Επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος, Ειδικός Παιδαγωγός, Πολιτικός Επιστήμονας
Βρισκόμαστε ακόμη, στην εποχή του χειμώνα. Ο κρύος αέρας φυσά αδιάκοπα και τα χιόνια παραμένουν στις πλαγιές και στις κορυφές των βουνών. Οι άνθρωποι περνούν τις περισσότερες ώρες της ημέρας κλεισμένοι στα σπίτια τους. Τα τζάκια, οι σόμπες και τα καλοριφέρ εξακολουθούν να θερμαίνουν τα σπίτια. Η ζωή κυλά καθημερινά η ίδια, χωρίς ιδιαίτερες εντυπώσεις.
Δεκαπέντε όμως, περίπου μέρες πριν από την Κυριακή της Τυρινής παρατηρείται κάποια αναστάτωση. Η χειμωνιάτικη μονοτονία αρχίζει να διακόπτεται από τις αποκριάτικες εκδηλώσεις. Στις βιτρίνες των καταστημάτων κάνουν την εμφάνισή τους οι μάσκες, οι σερπαντίνες, τα καπέλα, ο χαρτοπόλεμος και οι προσωπίδες. Στους τοίχους υπάρχουν διάφορες διακοσμήσεις. Οι άνθρωποι παίρνουν θάρρος κι αρχίζουν να βγαίνουν πιο συχνά στους δρόμους. Η βαριά χειμωνιάτικη ατμόσφαιρα αρχίζει να χάνεται. Ολοι θέλουν να περπατήσουν, να τραγουδήσουν και να κινηθούν, ύστερα απ’ τη μεγάλη κλεισούρα στα σπίτια τους.
Η περίοδος της αποκριάς είναι μια θαυμάσια ευκαιρία για λίγη διασκέδαση και ξενοιασιά. Το έθιμο του μασκαρέματος είναι μια αφορμή χαράς και κεφιού. Τα αγόρια ντύνονται Σερίφηδες, Ζορώ, αστροναύτες, πιερότοι, ινδιάνοι και ό, τι άλλο επιθυμούν. Τα κορίτσια ντύνονται Αμαλίες, Μαρκησίες, Αμαζόνες, τσιγγάνες και τόσα άλλα.
Η χαρά όμως, δεν είναι μόνο για τα μικρά παιδιά, είναι και για τους μεγάλους. Πολλοί φορούν μάσκες, κωμικές ή τραγικές και επισκέπτονται φιλικά τους σπίτια. Λένε αστεία και κάνουν διασκεδαστικά πειράγματα. Άλλοι πάλι, φορούν περούκες και μεγάλα μουστάκια.
Το έθιμο του καρναβαλιού είναι πολύ παλιό και διαδεδομένο σ’ όλη την Ελλάδα, καθώς και σε άλλες χώρες. Σε πολλά χωριά της πατρίδας μας ανάβουν φωτιές στις πλατείες και γλεντούν με την καρδιά τους. Εκεί τραγουδούν αποκριάτικα τραγούδια και χορεύουν. Αφήνουν κατά μέρος τις καθημερινές έγνοιες και σκοτούρες.
Στις πόλεις γίνονται οργανωμένες γιορτές του καρναβαλιού. Γίνεται παρέλαση αρμάτων στους κεντρικούς δρόμους των πόλεων. Το πιο μεγάλο όμως, πανηγύρι του βασιλιά της αποκριάς του καρναβαλιού, γίνεται στην Πάτρα. Εκεί πηγαίνουν επισκέπτες απ’ όλη την Ελλάδα, για να πάρουν μέρος στο ξεφάντωμα και στο σοκολατοπόλεμο. Επίσης, ανάλογη γιορτή διοργανώνεται στην Πλάκα της Αθήνας. Στα σχολεία γίνονται πολύ ωραίες αποκριάτικες γιορτές. Οι μαθητές και οι μαθήτριες φορούν τις εθνικές μας ενδυμασίες. Δάσκαλοι και μαθητές και οι μαθήτριες φορούν τις εθνικές μας ενδυμασίες. Οι μαθητές και οι μαθήτριες τραγουδούν και χορεύουν. Ξεχνούν τα μαθήματα και τη σχολική ρουτίνα. Αυτή η σχολική γιορτή μου αρέσει πολύ.
Αναλογιστήκαμε όμως, ποτέ αν το έθιμο του καρναβαλιού ωφελεί ή βλάπτει ηθικά τους συνανθρώπους μας; Η απάντηση πρέπει να δοθεί με ευθύνη και ειλικρίνεια. Προσωπικά πιστεύω ότι η περίοδος των αποκριάτικων εκδηλώσεων σκορπά προσωρινά μόνο, το κέφι, τη χαρά και το γέλιο σε πολλά σπίτια. Πρέπει το μασκάρεμα να κινείται μέσα σε λογικά πλαίσια. Πρέπει να αποφεύγονται οι τραγικές ή οι επικίνδυνες εμφανίσεις. Το μασκάρεμα πρέπει να ψυχαγωγεί και να διδάσκει. Αν το έθιμο του καρναβαλιού μπορέσει να γίνει και μόνο ηθικός προαγωγός του κοινού, τότε μόνο θα μπορέσει να δικαιολογήσει τη διατήρησή του.
