Τη φάτσα όποτε θα δω του σύγχρονου του Χίτλερ, αισθάνομαι ο εγκέφαλος κουνιέται και έχω ρίχτερ.
Αν πεις και για το Σόϊμπλε, τον βλέπω και αηδιάζω, παίρνω δυο, τρία ρουπαφίν, γιατί καντήλες βγάζω.
Ολοι οι Γερμανοί υπουργοί στέκουνε σαν αγγούρι, αγέλαστοι αλλά και ψυχροί, είναι όλοι στη μούρη.
Και θέλετε οι φάτσες αυτές, να μας υποστηρίξουν κι αγάπη και συμπόνια, στους Ελληνες να δείξουν.
Πώς να σ’ υποστηρίξουνε πατριώτη μου οι θύννοι, που το έτος σαράντα έκαναν κόσμο πολύ σαπούνι.
Θα θέλανε και σήμερα, φούρνο ξανά να φτιάξουν, στο Αουσβιτς τους Ελληνες, μέσα για να πετάξουν.
Μη βλέπεις που το παίζουνε, τάχα μ’ πολιτισμένοι, ότι και εάν κάνει ο άνθρωπος, το χούι πάντα μένει.
Κι ένα νέο ολοκαύτωμα την Μέρκελ δεν συμφέρει, διότι και μες στη χώρα της, πολλά δεινά θα φέρει.
Στο ούριο το κεφαλάκι της, μένει πατριώτη πάντα, αυτό που ο Χίτλερ έπαθε, στην Κρήτη το σαράντα.
Μιλάει με εκ Κρήτης υπουργούς και έχει νευριάσει, ξέρει τα σώβρακα απ’ αυτούς ουδείς θα κατεβάσει.
Γιασουντ
