Γράφει ο Ανδρέας Φ. Βασιλείου, Επίτιμος Σχολικός Σύμβουλος, Ειδικός Παιδαγωγός, Πολιτικός Επιστήμονας
Είναι ακόμη μεσοχείμωνο. Οι πλαγιές και οι κορυφές των βουνών είναι ασπροντυμένες. Ολα τα δέντρα είναι φοβισμένα και δεν τολμούν να αφήσουν τα μπουμπούκια τους να ξεσκεπαστούν. Οι λίγες ηλιόλουστες χειμωνιάτικες ημέρες δεν κατορθώνουν να ξεγελάσουν τα λουλούδια ν’ ανθίσουν. Ολα τα φυτά περιμένουν υπομονετικά τον ερχομό της χαρούμενης άνοιξης.
Ενα όμως δέντρο ξεγελάστηκε απ’ την προσωρινή λάμψη του ήλιου. Μόλις ζεστάθηκε λίγο το κορμί και τα κλαδιά του, πίστεψε ότι έφτασε η άνοιξη. Βιαστικό, όπως κάθε χρόνο, έτρεξε να φορέσει τη νυφιάτικη στολή του. Θέλησε να καλωσορίσει την όμορφη εποχή των λουλουδιών. Είναι, όπως θα μαντεύετε, η βιαστική αμυγδαλιά.
Πόσο θαυμάσιο είναι το θέαμα της πεντάμορφης νυφούλας! Τα άστρα και τα ροζ ανθάκια της ευχαριστούν την όραση και γαληνεύουν την ανθρώπινη ψυχή. Οι μέλισσες πετούν από άνθος σε άνθος και ρουφούν αχόρταγα το νέκταρ. Βιάζονται κι αυτές να φτιάξουν το γλυκό και θρεπτικό μέλι. Οι άνθρωποι δε χορταίνουν να κοιτάζουν την ανθοστόλιστη νυφούλα.
Πολλοί πιστεύουν πως το άνθισμα της αμυγδαλιάς είναι σίγουρο προμήνυμα της μυρωμένης εποχής. Έρχονται να συνεχιστούν οι λιακάδες και να μην ξαναχιονίσει. Θέλουν να προστατέψουν αυτό το υπέροχο χειμωνιάτικο ανθοστόλι.
Αλλοι πάλι βλέποντας τα ανθισμένα κλωνάρια του ανυπόμονου αυτού δέντρου ψιθυρίζουν: θα την πληρώσει ακριβά τη βιασύνη του. Επειδή βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα, είναι δύσκολο να πιστέψουν ότι δεν θα ξανάρθουν χιόνια και παγωνιές. Οι παγωνιές θα καταστρέψουν τα λουλούδια της αμυγδαλιάς. Ετσι, η ωραία νυφούλα θα μείνει γυμνή μέσα στα κρύα του χειμώνα. Θα στέκεται τότε αμίλητη και ντροπιασμένη για το φοβερό πάθημά της.
Ας ευχηθούμε όμως, να μη μετανιώσει η αμυγδαλιά για την πρόωρη άνθησή της. Ας είναι ελαφρός ο υπόλοιπος χειμώνας, για να μη χάσει η πανέμορφη νυφούλα το ολόλευκο πέπλο της. Ας μείνει ατιμώρητη η φωτεινή βιαστική άνθηση και η καρποφορία της. Πόσους ζωγράφους θα εμπνεύσει το παράτολμο άνθισμά της!
