Γράφει ο Αποστόλης Στεργιόπουλος, Γραμματέας του Τομεακού Συμβουλίου Βόλου της ΚΝΕ
Σήμερα οι νέοι και οι νέες των λαϊκών στρωμάτων βιώνουν καθημερινά μία σκληρή πραγματικότητα όταν τελειώσουν το σχολείο, τη σχολή τους. Οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, η υπερεκμετάλλευση, είναι η κατάσταση που συναντά ο νέος όταν βγαίνει για το μεροκάματο. Η τεράστια στρατιά των ανέργων που ανακυκλώνεται σε διάφορα προγράμματα κατάρτισης, πρακτικής άσκησης και ημιαπασχόλησης. Σε αυτά τα προγράμματα παγιώνονται οι χειρότερες συνθήκες εργασίας. Ελάχιστοι δικαιούνται το επίδομα του ΟΑΕΔ. Η «εθελοντική εργασία», η τσάμπα δουλειά στους εργοδότες – ειδικά σε κάποιους κλάδους – έχει γίνει καθεστώς για τους νέους. Είναι μία ζωή χωρίς δικαιώματα, χωρίς όνειρα που δεν αξίζει στη νεολαία και αυτό αποτελεί κριτήριο ψήφου στις 25 Ιανουαρίου.
Ενας στους δύο νέους που πάνε για δουλειά, εργάζονται με 4ωρα, 3ωρα για μερικές μέρες τη βδομάδα και με μισθούς πείνας. Το ποσοστό ανεργίας των πτυχιούχων αυξήθηκε κατά 189%, το μέλλον τους ένα συνεχές κυνήγι για εύρεση πιστοποιητικών και δεξιοτήτων, πάντα επί πληρωμή. Οι νέοι που προσπαθούν να μάθουν μια τέχνη δίνουν τζάμπα εργατοώρες στους εργοδότες και τους εξασκούν από νωρίς στην υποταγή και στην εκμετάλλευση, ενώ τα νέα ζευγάρια δύσκολα μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Δύσκολες καταστάσεις για τη νεολαία που έρχονται ως αποτέλεσμα μιας πολιτικής που στόχο έχει να γίνουν ανταγωνιστικοί οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι. Συντρίμμια στις ζωές της νεολαίας, υπερκέρδη για τους μεγαλοεπιχειρηματίες.
Μήπως είναι καινούρια αυτή η πολιτική; Και βέβαια όχι! Είναι μία πολιτική που, παρά τις όποιες παραλλαγές της, κάθε φορά έχει σαν βάση την εκμετάλλευση του λαού σε όφελος των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών. Αυτό είναι το σύστημα που στηρίζει η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και όλα τα άλλα κόμματα που είναι πρόθυμα να συμμετάσχουν σε κυβερνήσεις συνεργασίας, που στηρίζουν την Ε.Ε. των 27.000.000 ανέργων, των εκατομμυρίων φτωχών.
Τι ζητούν από τους νέους σήμερα μπροστά στις εκλογές; Να τους δώσουν εντολή, για να διαπραγματευτούν με τους εταίρους. Τί επιφυλάσσει αυτό για το μέλλον; Τη συνέχιση της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Το σκηνικό, λοιπόν, έχει στηθεί και καλούν τους νέους να γίνουν στο ίδιο έργο θεατές. Εκβιασμοί, τρομοκρατία, ότι δήθεν «θα ανακοπεί η πορεία της χώρας», για να αποδεχτούν οι εργαζόμενοι, οι νέοι τη σύγχρονη βαρβαρότητα, από τη μία, και υποσχέσεις για εύκολη λύση, από την άλλη, με το λαό και τη νεολαία στο περιθώριο. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ όσο πιο ίδιοι γίνονται, τόσο και οξύνουν τη μεταξύ τους πόλωση, για να εγκλωβίσουν, να ενσωματώσουν στο μεταξύ τους παιχνίδι. Νέα κόμματα βγαίνουν στο προσκήνιο με παμπάλαιες και δοκιμασμένες θέσεις.
Η νεολαία δεν πρέπει να τσιμπήσει και να αποδεχτεί τα ψίχουλα που τάζουν είτε η ΝΔ στο όνομα της σταθερότητας, είτε ο ΣΥΡΙΖΑ στο όνομα της ψεύτικης ελπίδας, γιατί δεν της αξίζει να ζει με ψίχουλα! Από τη μία η ΝΔ δίνει χρόνια εξετάσεις στο κεφάλαιο τσακίζοντας το λαό, από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 και μετά, δίνει κι αυτός αντίστοιχες εξετάσεις στο Τέξας, στα αμερικανικά ινστιτούτα, στο Κόμο της Ιταλίας, στο Σίτι του Λονδίνου, στα συνέδρια του ΣΕΒ. Οι προσαρμογές του ακόμα περισσότερες. Από το «θα σκίσουμε στα μνημόνια» στο «δεσμεύσεις υπάρχουν και δεν θα τις απεμπολήσουμε». Εκεί κατέθεσε το ποσοστό του και όχι στους αγώνες για να μπουν εμπόδια στην κυβερνητική πολιτική. Οι αυταπάτες και η αναμονή που καλλιέργησε μείωσαν τις αγωνιστικές διεργασίες, οδήγησαν στην υποχώρηση του κινήματος. «Η ελπίδα έρχεται» με ό,τι πιο παλιό και φθαρμένο υλικό υπάρχει. Αυτοί που πιάνουν στασίδι στο ΣΥΡΙΖΑ, η… νέα του συνιστώσα είναι αυτοί που στήριξαν και υλοποίησαν αυτήν την πολιτική τόσα χρόνια τώρα. Τζάκρη, Κουρουμπλής, Παραστατίδης, Βουδούρης και πολλοί άλλοι.
Τι μας λέει ο ΣΥΡΙΖΑ; Δεσμεύεται για τα 365 ευρώ του επιδόματος ανεργίας, αυτό που ισχύει δηλαδή και σήμερα και δε φτάνει ούτε για τα στοιχειώδη. Εγγυάται θέσεις ολιγόμηνης και κακοπληρωμένης απασχόλησης μέσω ΕΣΠΑ, ό,τι γίνεται δηλαδή και τώρα, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την ΕΕ. Αποτελούν το μέσο για να καταργείται η μόνιμη και σταθερή δουλειά, για να γενικεύεται η εργασιακή περιπλάνηση, για να επιδοτούνται με ζεστό χρήμα οι επιχειρήσεις.
Αυτά που υπόσχεται για τον κατώτατο μισθό, δεν αφορούν τη νεολαία, αφού δεν ακουμπά τη μερική απασχόληση, την εκ περιτροπής εργασία, τους ενοικιαζόμενους εργαζόμενους.
Σήμερα, οι νέοι και οι νέες χρειάζεται να σκεφτούν καλά πού θα ρίξουν την ψήφο τους, πώς θα φοβίσουν πραγματικά όλους αυτούς που τους στερούν τη ζωή και το μέλλον τους. Δε χωράνε άλλα χρόνια αναμονής! Πλέον υπάρχει πείρα.
Εχουν τη δυνατότητα να στηρίξουν και να δυναμώσουν το ΚΚΕ. Το μόνο Κόμμα που παλεύει για τις σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας, που είναι δύναμη ελπίδας κι ανατροπής. Να μη συμβιβαστούν με τα λίγα, με τα ψίχουλα. Υπάρχει λύση και μέλλον.
Εδώ βρίσκεται η αλήθεια. Η ψήφος στο ΚΚΕ και την επόμενη μέρα των εκλογών θα μείνει στο ΚΚΕ. Δε θα μεταλλαχθεί. Δε θα μετατραπεί ούτε σε στήριξη της ΕΕ, ούτε σε συνδιαλλαγές με τον ΣΕΒ. Θα συνεχίσει να μάχεται για τις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες της νεολαίας. Για το δικαίωμα στη μόρφωση, στην εργασία, στη δημιουργική αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου. Για την εξασφάλιση όλων των μορφωτικών και υλικών προϋποθέσεων, για την ανεμπόδιστη πρόσβαση του λαού στην Τέχνη, στον Πολιτισμό και στον Αθλητισμό.
ΚΚΕ δύναμη ανατροπής.Η πραγματική ανατροπή δεν βρίσκεται στην εναλλαγή των κυβερνήσεων που κινούνται στα πλαίσια εντός των τειχών του συστήματος και της ΕΕ. Η ελπίδα είναι στο δρόμο της οργάνωσης, της ανατροπής, της αποδέσμευσης, του αγώνα για να γίνει ο λαός αφέντης στον πλούτο που παράγει. Αυτό είναι το νέο, το πρωτοπόρο, αυτό είναι που χρειάζεται σήμερα ο λαός και η νεολαία.
