Γράφει η Δάφνη Μουντούρη
Είναι γεγονός πια. Εχουμε χάσει τα αβγά και τα καλάθια. Ερχονται και οι εκλογές κι έχουμε μπει οι περισσότεροι σε μια φάση «θα έρθει η αλλαγή πια σε αυτή τη χώρα; Να πάω δεξιά, αριστερά ή κέντρο;». Την απάντηση σε αυτή την ερώτηση τη δίνει ο καθένας στον εαυτό του, αλλά ποτέ δεν είσαι σίγουρος ότι έκανες το σωστό. Να μείνουμε ξανά στα ίδια, που δε μας αρέσουν, μας ζορίζουν μας εξαθλιώνουν, ή να δοκιμάσουμε κάτι καινούριο και όπου βγει; Είναι όπως στις σχέσεις, ο παλιός είναι αλλιώς, αλλά και ο νέος είναι ωραίος. Ας πούμε ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε μια μακροχρόνια σχέση με τη Δεξιά και έχει φτάσει σε τέλμα. Η Αριστερά για τους Ελληνες είναι κάτι σαν την επόμενη σχέση μετά από ένα αναγκαίο χωρισμό. Αλλά, όπως στις σχέσεις, έτσι και στην πολιτική, το να κάνεις μια τόσο δραστική αλλαγή και να δοκιμάσεις κάτι νέο, πρωτόγνωρο είναι πάντα ένα μεγάλο ρίσκο που λίγοι είναι διατεθειμένοι να πάρουν.
Τον τελευταίο καιρό τυχαίνει να μιλώ με άτομα που δεν είναι χαρούμενα με τις σχέσεις τους, αλλά δεν έχουν τη δύναμη να τις τερματίσουν, διότι έχουν μπει σε μια βολική ρουτίνα, νιώθουν μια ασφάλεια που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει. Φοβούνται να μείνουν μόνοι, να γνωρίσουν νέα άτομα, να πειραματιστούν. Ομως, είναι καλύτερο να βρίσκεσαι σε μια κατάσταση απάθειας, από το να προσπαθήσεις να βελτιώσεις τη ζωή σου; Οπως στον έρωτα, έτσι και στην πολιτική τείνουμε να μένουμε σε μια δυσμενή σχέση, επειδή μας είπαν πως αν κάνουμε αλλιώς θα δυστυχήσουμε, αλλά κανείς δεν επισήμανε ποτέ ότι ως άτομα, αλλά και ως σύνολο είμαστε ήδη δυστυχισμένοι. Οχι, δεν ξέρω αν θα πάρουμε μια ανάσα αισιοδοξίας αλλάζοντας τον πολιτικό προσανατολισμό μας, όμως γνωρίζω ότι αυτή τη στιγμή δεν ανασαίνουμε καν και χωρίς οξυγόνο δεν υπάρχει ζωή.
Οι εκλογές πλησιάζουν και τα διλήμματα είναι πολλά. Η αλλαγή είναι τρομακτική (ειδικά αν είστε Καρκίνοι, σας νιώθω απόλυτα), μα σε κάποιες περιπτώσεις είναι αναγκαία. Ας τολμήσουμε επιτέλους και ας χάσουμε. Είναι πιο όμορφο να μετανιώνεις για κάτι που έκανες, παρά να υποφέρεις για το « τι θα γινόταν αν…». Θα μπορούσα να υπερθεματίσω για τα υπέρ και τα κατά του κάθε κόμματος, όμως αυτά τα ακούτε καθημερινά. Επίσης, αν είστε σε μια σχέση που δεν προχωράει άλλο, ελπίζω να σας έδωσα μια ακόμα εναλλακτική. Ετσι είναι αυτά δύο σε ένα γιατί έχουμε και κρίση και πού χώρος να φλυαρείς ατελείωτα μόνο για ένα θέμα, ενώ μπορείς να καλύψεις και τα δύο (εμ σαμπού, εμ κοντίσιονερ που λέει και η μανούλα μου).
