Μια μαντινάδα άκουγα παιδί απ’ τον παππού μου, που τελευταία έρχεται συχνά μέσα στο νου μου.
«Ωστε να ζει ο άνθρωπος, ποτέ του δε γνωρίζει, τι του φυλά η τύχη του κι η μοίρα τι του ορίζει».
Ούτε κι εμείς γνωρίζαμε σε τούτη εδώ τη χώρα, ότι θα έφτανε ποτές στα χάλια, όπου είναι τώρα.
Μια χώρα του πολιτισμού, από τα αρχαία τα έτη, κατάντησε εις τις μέρες μας να κάνει τον επαίτη.
Να καρτερεί απ’ το ΔΝΤ, τη Μέρκελ να τη σώσει και αν τελικώς η Τρόικα, τη δόση θα της δώσει.
Το σκέφτομαι καθημερνά κι αισθάνομαι ζαλάδα και λέω που σε φτάσανε περήφανή μου Ελλάδα.
Και δεν ευθύνεται για αυτό, η μοίρα η δική μας, αλλά όλοι οι σύγχρονοι κι «άξιοι» πολιτικοί μας.
Εάν ο Σόλων σήμερα, σε αυτήν την χώρα ζούσε, με όσα μέτρα εφάρμοσαν πατριώτη θα γελούσε.
Κι έρχονται προεκλογικά να μας παραμυθιάζουν, να λένε από μνημόνια αν εκλεγούν μας βγάζουν.
Ας πουν αλήθειες στο λαό, γνώμη να σχηματίσει κι ας τον αφήσουν ήσυχο και ήρεμο να ψηφίσει.
ΓΙΑΣΟΥΝΤ
