ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ

Μίλτος Σπανός: «Η αχίλλειος πτέρνα»

μίλτος-σπανός-η-αχίλλειος-πτέρνα-231227

Η ΕΠΙΦΥΛΛΙΔΑ ΜΑΣ

«Η αχίλλειος πτέρνα»

Κατά την ομηρική Ιλιάδα ο Αχιλλεύς είναι η επιφανέστατη μορφή του Θεσσαλικού ηρωικού κύκλου, ενσάρκωση της αντρικής ρώμης και του ηρωικού ιδεώδους. Όπως κρατούσε η μητέρα του, η Θέτιδα από την πτέρνα το παιδί της, τον Αχιλλέα, πάνω από το ζέον ύδωρ, για να τον καταστήσει αθάνατο, η πτέρνα του ηρωος παρέμεινε τρωτή και έτσι πολύ αργότερα, το φονικό βέλος του Πάριδος βρήκε το κατάλληλο σημείο για να μπορέσει να τον φονεύσει, κατά τον πόλεμο της Τροίας.

Με το ίδιο, περίπου νόημα περιέχει η γερμανική μυθολογία το αρχαίο γερμανικό έπος Νιμπελούγκεν, όπου ο ήρωας Ζιγκφριντ φονεύει δράκοντα, που κατέχει θησαυρό και λούζεται με το αίμα του, για να γίνει αθάνατος. Πλην όμως, ένα φύλλο δέντρου με την βοήθεια ανέμου κολλάει πάνω στην πλάτη του, κατά την ώρα της λούσης και γίνεται έτσι το τρωτό του σημείο. Αργότερα, ο ήρωας μας σκοτώνεται με ακόντιο, που διαπερνά το ευαίσθητο σημείο της πλάτης, από τον πιστό υποτελή Χάγκεν, προς χάριν της προσβληθείσας βασίλισσας Βρουνχίλδης.

Πολλοί άνθρωποι έχουν το τρωτό τους σημείο, την αχίλλειο πτέρνα, που λέμε το σημείο του Ζίγκφριντ. Συνήθως είναι τα μεγάλα πάθη.

Μήπως, όμως, εάν δεν έχει μια αδυναμία, ένα τρωτό σημείο, είσαι πιο τρωτός και πιο ευάλωτος σε όλα; Είσαι ένας άνθρωπος κοινός θνητός, πιο θνητός; Δεν περιμένει κανείς τίποτε από σένα;

Νομίζω ότι η αχίλλειος πτέρνα του ανθρώπου είναι η ίδια του η συμπεριφορά, στα μεγάλα γεγονότα της ζωής του, είναι η συναισθηματική του ψυχική αστάθεια και ο αμοραλισμός του. Γι’ αυτήν την συμπεριφορά του ο άνθρωπος φθάνει στα πολύ μεγάλα, στα θαυμάσια, στα αξιοζήλευτα έργα του ή στα πολύ μικρά, ταπεινωτικά και θηριώδη εγκλήματα, εναντίον των συνανθρώπων του, του πλανήτη μας και εναντίον του ίδιου του, του εαυτού.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου