Τα απόλυτα αδιέξοδα στη ζωή μας
Τα απόλυτα αδιέξοδα στην ζωή μας είναι δυόμιση. Το πρώτο απόλυτο αδιέξοδο είναι να χάσουμε την υγεία μας. Να μας που ότι δεν μπορούμε να γιάνουμε, ότι θα πεθάνουμε σε ένα τέρμηνο και οι γιατροί σηκώνουν τα χέρια τους. Ό,τι χειρότερο να μας συμβεί, ό,τι πιο άτυχο. Να μην βρεθεί άνθρωπος σ’ αυτήν την μοίρα.
Το δεύτερο απόλυτο αδιέξοδο είναι να χάσεις την ελευθερία σου. Σε δικτατορικά καθεστώτα -σε δικαστική πλάνη- να είσαι ένοχος πραγματικά και να έχεις μετανιώσει. Κι αυτή η περίπτωση, της απώλειας της ελευθερίας σου, που η ζωή τα φέρνει (μερικοί θεωρούν την ζωή, σαν μια κακόγουστη φάρσα) είναι κάτι το φοβερό κάτι το ασύλληπτο.
Το μισό είναι ο έρωτας. Όταν τον (την) θέλεις και δεν σε θέλει. Είναι καψούρης (το κοινώς λεγόμενο). Μπορείς να φτάσεις μέχρι τον φόνο ή μέχρι την αυτοκτονία λόγω του πάθους σου. Όταν όμως , σου φύγει αυτό το πάθος, για χίλιους λόγους, τότε όλα ξεχνιούνται, όπως λέγει μια γαλλική παροιμία , εκτός από την πείνα και την δίψα.
Συμπέρασμα: Όταν, λοιπόν, δεν έχουμε αυτά τα απόλυτα αδιέξοδα, στην ζωή μας, πρέπει να είμαστε χαρούμενοι, γεμάτοι ελπίδα και να δοξάζουμε τον Θεό. Μια άλλη γαλλική παροιμία λέει: Ο ήλιος λάμπει για όλον τον κόσμο. (Le soleil brille pour tout le monde).
