Θέλουμε… αλλά μπορούμε;
Μεσημέρι Μεγάλης Πέμπτης και στη συμβολή των οδών Γαλλίας με Γκλαβάνη μια κοπέλα με το παιδάκι της ψάχνουν στον κάδο απορριμμάτων. Εκείνη τη στιγμή σταματάει μια περαστική, βγάζει το πορτοφόλι της και της δίνει 10 ευρώ. Δεν είναι ότι με εντυπωσίασε η κίνηση αλλά η σκέψη μετά: Θέλουμε να βοηθήσουμε, αλλά μπορούμε;
Α.Φ.
Πάνω οι τιμές
Είναι δυνατόν εν τω μέσω της κρίσης να πωλούνται τα καλαμαράκια προς 7,50 ευρώ το κιλό; Δηλαδή εάν είχαμε λεφτά και εάν όλα πήγαιναν καλά πόσο θα κόστιζαν;Δ.Π
Παραμονές εορτών…
… Τα σκουπίδια στην πόλη είναι στους δρόμους δίπλα από τους κάδους και λιάζονται… Είπαν και αυτά να το ρίξουν λίγο έξω λόγω των ημερών φαίνεται… Βέβαια η ευθύνη εδώ δεν είναι μόνο της Υπηρεσίας, μην τα ρίχνουμε πάντα όλα σε αυτούς, αλλά και εμάς των ίδιων…
Α.Φ.
Βγήκαν για τραγούδι
Η κρίση μάλλον έφερε και την επιστροφή στην παράδοση. Δεκάδες παιδάκια κυρίως στη Ν. Ιωνία αλλά και σε συνοικίες όπως στους Αγίους Αναργύρους βγήκαν χθες το πρωί να τραγουδήσουν το «Σήμερα μαύρος Ουρανός». Ένα παραπάνω χαρτζιλίκι για τα παιδιά είναι μεγάλη ανάσα για τις οικογένειές τους.
Δ.Π
Μειώθηκε το τραπέζι
Φθηνότερο λένε πως είναι φέτος το πασχαλινό τραπέζι που κοστίζει περίπου 100 ευρώ για πέντε άτομα. Μα είναι δυνατόν; Ένα τραπέζι πέντε ατόμων, ένα μεσημεριανό επί της ουσίας να κοστίζει 100 ευρώ και να είμαστε και ευχαριστημένοι; Όταν οι μισθοί έχουν φτάσει στα 600 ευρώ πώς θα πληρώσει κανείς 100 ευρώ για να φάει αρνί;
Δ.Π
