Θέμα απέλασης ανοίγει πλέον η κυβέρνηση στην υπόθεση των μεταναστών που φιλοξενούνται στο Μέγαρο Υπατία.
Σε κυβερνητική σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε το πρωί της Τρίτης με τη συμμετοχή όλων των συναρμόδιων υπουργών ειπώθηκε ότι η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί δεν μπορεί να συνεχιστεί, ότι «τίποτε δεν είναι πάνω από την ανθρώπινη ζωή» και αποφασίστηκε ότι εάν δεν σταματήσουν την απεργία τους και αν δεν δεχτούν τις κυβερνητικές προτάσεις τότε θα απελαθούν αμέσως από τη χώρα.
Ήδη από τα τέλη της περασμένης εβδομάδας, το υπουργείο Υγείας είχε ζητήσει τη μεταφορά όλων των μεταναστών σε νοσοκομεία, λόγω και των άσχημων καιρικών συνθηκών.
Την πρόταση απέρριψαν οι μετανάστες, αρνούμενοι να αποχωρήσουν από τους χώρους, όπου πραγματοποιούν την απεργία.
Υπενθυμίζεται ότι τα υπουργεία Προστασίας του Πολίτη και Εσωτερικών έχουν προτείνει την παραμονή των μεταναστών στη χώρα για ένα εξάμηνο υπό καθεστώς ανοχής και εκ νέου εξέταση της υπόθεσης στη συνέχεια.
Τη μεταφορά όλων των μεταναστών απεργών πείνας από το κτίριο της Υπατίας σε νοσοκομεία ζήτησε εκ νέου το υπουργείο Υγείας την Καθαρά Δευτέρα, ωστόσο η απάντηση ήταν για άλλη μια φορά αρνητική με τους μετανάστες να επιμένουν σε άμεση νομιμοποίηση.
Στο κτίριο μετέβησαν την Κ. Δευτέρα ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Υγείας Νίκος Πολύζος, ο διοικητής της Α’ Υγειονομικής Περιφέρειας Αττικής Άρης Μουσιώνης και ο διευθυντής του ΚΕΕΛΠΝΟ Θεόδωρος Παπαδημητρίου για να συζητήσουν την πρόταση με τους ίδιους τους απεργούς πείνας.
Σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας, η κατάσταση των περισσότερων εκ των απεργών πείνας δεν αφήνει πολλά περιθώρια, γι’ αυτό κάλεσαν τους ίδιους και την Επιτροπή Αλληλεγγύης να συναινέσουν στη μεταφορά τους σε νοσοκομεία.
Πολλοί από τους απεργούς πείνας στην Υπατία είναι εξαντλημένοι μετά από 43 ημέρες απεργίας πείνας και παράλληλα θα πρέπει να αντιμετωπίσουν και τον χιονιά.
Ήδη, περισσότεροι από 100 απεργοί πείνας έχουν μεταφερθεί στα νοσοκομεία, 88 από την Υπατία και 18 από το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης. Παράλληλα, πολλοί από αυτούς που δεν νοσηλεύονται ακόμη παρουσιάζουν υποθερμία, με τη θερμοκρασία τους να έχει πέσει στους 34 ή 35 βαθμούς.
Όπως αναφέρουν οι γιατροί που παρακολουθούν τους μετανάστες της Υπατίας, οι απεργοί πείνας που μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο είχαν συμπτώματα αφυδάτωσης και μυϊκούς σπασμούς, ενώ ορισμένοι βρίσκονταν ένα βήμα πριν από τη νεφρική ανεπάρκεια.
Ένας από τους μετανάστες της Θεσσαλονίκης μεταφέρθηκε σε προκωματώδη κατάσταση εξαιτίας υπογλυκαιμικού επεισοδίου, ενώ οι υπόλοιποι με υπόταση και κάποιοι με βραδυκαρδία. Συνολικά, στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο νοσηλεύονται 16 μετανάστες απεργοί πείνας.
Να σταματήσει το παιχνίδι με τις ζωές των μεταναστών απεργών πείνας ζητεί το ΚΚΕ και επιρρίπτει στην κυβέρνηση ευθύνη για τη μη ικανοποίηση του αιτήματός τους. «Ο ερχομός της κακοκαιρίας καθιστά τις ώρες κρίσιμες και δεν επιτρέπεται καμία ολιγωρία» τονίζεται σε ανακοίνωση του ΚΚΕ.
Επισημάνσεις της Εισαγγελίας
Έγγραφο προς τον διοικητή της Α’ Υγειονομικής Περιφέρειας Αττικής, Άρη Μουσιώνη, για το θέμα των απεργών πείνας του Μεγάρου Υπατία, απέστειλε η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, Ελένη Ράϊκου, με το οποίο γνωστοποιεί ότι δεν έχει νομική δυνατότητα «να χορηγήσει εντολή, ή άδεια για επιχείρηση, ή ενέργεια οποιασδήποτε ιατρικής πράξης», ενώ τονίζει τις ποινικές ευθύνες των γιατρών αν δεν πράξουν, όσα οφείλουν, για τη σωτηρία ασθενούς.
Όπως αναφέρει στο έγγραφό της η εισαγγελέας «ο γιατρός έχει το δικαίωμα, αλλά επέχει και ιδιαίτερη νομική υποχρέωση, να προβεί κατά τους κοινώς παραδεκτούς κανόνες της ιατρικής επιστήμης στη θεραπεία που θεωρείται αναγκαία για τη σωτηρία ή τη διασφάλιση της ζωής ή της υγείας του ασθενούς. Σε αντίθετη περίπτωση, κινδυνεύει να θεωρηθεί ως δράστης εγκλήματος δια παραλείψεως».
Έτσι, η κ. Ράικου ζητά από τους γιατρούς να υπερασπισθούν το έννομο αγαθό της ζωής έναντι εκείνου του δικαιώματος αυτοδιάθεσης του ασθενούς και τους παρακινεί να επιχειρήσουν όλες τις απαιτούμενες ενέργειες για τους απεργούς «προς αποφυγή μη αναστρέψιμης βλάβης της υγείας τους, οι οποίες άλλωστε (σσ. ιατρικές ενέργειες) φέρουν τον χαρακτήρα «κοινωνικά πρόσφορης πράξης» μη συγκρουόμενης προς την κοινωνική ηθική τάξη, προς την οποία ευρίσκεται σε απολύτως παράλληλη θέση, καθώς η επιλογή μεταξύ του δικαιώματος αυτοδιαθέσεως της ζωής του ασθενούς και αυτού τούτου του έννομου αγαθού της ζωής, αναμφισβήτητα προσβλητέο παρίσταται το πρώτο των ως άνω δικαιωμάτων».
