Την τελευταία του πνοή άφησε σήμερα τα ξημερώματα, σε ηλικία 93 ετών, ο εφοπλιστής και εκδότης, Αριστείδης Αλαφούζος.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα του ΣΚΑΪ, ο Αριστείδης Αλαφούζος γεννήθηκε στην Οία της Σαντορίνης στις 9 Μαρτίου του 1924. Ένα χρόνο μετά και ύστερα από την έκρηξη του ηφαιστείου, η οικογένειά του έφυγε από τη Σαντορίνη και εγκαταστάθηκε στον Πειραιά. Το 1940, μετακόμισαν στην Αθήνα ώστε ο νεαρός τότε Αριστείδης να ακολουθήσει ανώτερες σπουδές.Όταν στις 14 Δεκεμβρίου 1941 πέθανε ο πατέρας του, ο Αριστείδης Αλαφούζος έπιασε δουλειά σε μια εταιρία υλοτομίας στη Μαλακάσα για να βοηθήσει την οικογένειά του. Σταμάτησε την άνοιξη του 1943 για να προετοιμαστεί για τις εισαγωγικές του εξετάσεις στο Πολυτεχνείο, όπου πέρασε με υψηλή βαθμολογία και πήρε υποτροφία μέχρι το τέλος των σπουδών του.
Λόγω του πολέμου, τελείωσε τις σπουδές του το 1949 και αποφοίτησε ως πολιτικός μηχανικός. Ειδικεύτηκε στην υδραυλική, σε έργα οδοποιίας, σε κατασκευαστικές εργασίες, σε οικοδομικά, σιδηροδρομικά, λιμενικά και βιομηχανικά έργα. Τα τελευταία δύο χρόνια των σπουδών του εργάστηκε σε γραφείο πολιτικού μηχανικού.
Τα δύο τελευταία χρόνια των σπουδών του συνέχισε να εργάζεται και από το 1949 έως το 1951 υπηρέτησε στο στρατό. Είχε την επίβλεψη κατασκευαστικών εργασιών στο λιμάνι του Πειραιά, στο εργοστάσιο λιπασμάτων της πόλης και, στα τέλη του 1953, ανέλαβε την κατασκευή του συγκροτήματος νικελίου στη Λάρυμνα.
Τον Αύγουστο του 1954, ο Αριστείδης Αλαφούζος είχε μαζέψει αρκετά χρήματα για να μπορεί να αναλαμβάνει έργα κατασκευής κατοικιών. Μέχρι το 1956 είχε αρκετή εμπειρία ώστε να πάρει άδεια που του επέτρεπε να υποβάλει προσφορές για μεγάλα δημόσια έργα.
Το 1956, ίδρυσε την τεχνική εταιρεία «Αριστείδης Αλαφούζος», η οποία αργότερα μετονομάστηκε σε «ΑΤΕ ΕΡΓΩΝ Α.Ε.». Τα κύρια έργα τα οποία ανέλαβε ήταν η πρώτη μονάδα παραγωγής ενέργειας στην Πτολεμαΐδα. Ακολούθησαν το ξενοδοχείο «Mount Parnes» στην Πάρνηθα, το ξενοδοχειακό συγκρότημα του Αστέρα στη Βουλιαγμένη και βασικά υδραυλικά και οδικά έργα υποδομής στις κοιλάδες του Νέστου και του Αξιού.
Η εταιρεία συνέχισε τη λειτουργία της μέχρι τα τέλη του 1960, οπότε ο Αριστείδης Αλαφούζος σταμάτησε να εργάζεται ως πολιτικός μηχανικός. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας, 1967 – 1974, δεν ανέλαβε κανένα έργο και εγκατέλειψε την Ελλάδα.
Από το 1964 ο Αριστείδης Αλαφούζος είχε αρχίσει να ασχολείται με τη ναυτιλία. Αγόρασε το πρώτο του μεταχειρισμένο πλοίο το 1965 και μέχρι το 1967 είχε συνολικά 5 μεταχειρισμένα φορτηγά. Άνοιξε γραφείο στο Λονδίνο όπου έμεινε μέχρι τον Απρίλιο του 1988. Το 1967 παρήγγειλε δύο πλοία (SD 14) στα ναυπηγεία του Ηνωμένου Βασιλείου, ένα φορτηγό Freedom από την ΙΗΙ του Τόκυο και δύο χρόνια αργότερα, το 1969, παρήγγειλε 5 γερμανικά Liberty. Παράλληλα είχε ανοίξει και γραφείο στο Τόκυο καθώς είχε αναπτύξει ισχυρούς δεσμούς με την ιαπωνική αγορά. Επίσης διατηρούσε γραφείο στη Μόσχα. Το 1974 παρήγγειλε δύο πλοία με ικανότητα μεταφοράς υγρού & ξηρού φορτίου (OBO carriers) μεταφορικής ικανότητας 140,000 τόννων το καθένα, από την IHI, σε κοινοπραξία με την “K-Line”-Japan.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 κατείχε 42 νεόκτιστα φορτηγά, κατασκευασμένα κυρίως στην Ιαπωνία. Ίδρυσε την Glafki (Hellas) Maritime Company και την Kyklades Maritime Corporation, οι οποίες από το 1980 είναι μεταξύ των μεγαλύτερων ελληνικών ναυτιλιακών εταιρειών.
Το 1985 ο Αριστείδης Αλαφούζος μπήκε στην αγορά των πετρελαιοφόρων, όταν εκμεταλλευόμενος την κρίση στη ναυτιλία αγόρασε 16 πετρελαιοφόρα ηλικίας 3-10 ετών, σε χαμηλό κόστος. Από τα τέλη του 1980 ξεκίνησε να παραγγέλνει καινούργια πλοία, παραγγέλλοντας 17 πετρελαιοφόρα κυρίως από την Ιαπωνία.
Το 1988, ο Αριστείδης Αλαφούζος αγόρασε την εφημερίδα Καθημερινή. Δέκα χρόνια αργότερα, η Καθημερινή και η International Herald Tribune (η οποία ανήκει στους New York Times) σύστησαν μια κοινή επιχείρηση για να εκδώσει την Αγγλόφωνη καθημερινή έκδοση της Καθημερινής στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Αλβανία.
Ο Αριστείδης Αλαφούζος με τη σύζυγό του Ελένη απέκτησαν δυο γιους, τον Γιάννη και τον Θεμιστοκλή -οι οποίοι ασχολούνται με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και τη Ναυτιλία- και επτά εγγόνια.
Η σχέση του Αριστείδη Αλαφούζου με τον τόπο καταγωγής του, την Οία, υπήρξε πολύ δυνατή. Επισκεπτόταν τη Σαντορίνη συχνά και είχε σημαντική συμβολή στην ανάπτυξή της: Ένα εργοστάσιο αφαλάτωσης το οποίο δώρισε το 1992 καλύπτει τις ανάγκες του χωριού σε νερό, υποστήριξε τις ανασκαφές των αρχαίων πολιτισμών του Αιγαίου στο Ακρωτήρι και συνέβαλε στην κατασκευή του μοντέρνου νοσοκομείου στο νησί.
Στην Αθήνα, ο Αριστείδης Αλαφούζος έχει συνεισφέρει τα κεφάλαια για τη δημιουργία μιας εξωτερικής ογκολογικής κλινικής στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Σωτηρία.
[ethnos.gr]
