Η ΠΡΟΤΑΣΗ, ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΕ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ
Τα βραβεία,που απένειμε πενταμελής επιτροπή επιστημόνων, στο πλαίσιο αρχιτεκτονικού διαγωνισμού του Δήμου Βόλου
Πάρκο αστικού χαρακτήρα με χρήσεις, που θα μπορούν να διατηρούν «ζωντανό» τον χώρο, συνθέτει η αρχιτεκτονική μελέτη των Αθανάσιου Μουσμουλίδη, Δημητρίου Στεφανάκη και Αναστασίου Πέτρου Καζαμία για την ανάπλαση της περιοχής του Πεδίου Αρεως. Η μελέτη απέσπασε το δεύτερο βραβείο σε δημόσιο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό προσχεδίων, που προκήρυξε ο Δήμος Βόλου, τα οποία αξιολόγησε πενταμελής επιστημονική επιτροπή.
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Ο Δήμος Βόλου, με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, προκήρυξε σύνθετο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό προσχεδίων με τρία βραβεία για την «Ανάπλαση του Πολυλειτουργικού Πάρκου Πεδίου Αρεως», όπου θα δημιουργηθεί το Μουσείο της Αργούς, και θα λειτουργεί το Ναυτικό Μουσείο, στον σημερινό Εκθεσιακό Χώρο.
Στο πλαίσιο του διαγωνισμού υποβλήθηκαν συνολικά τρεις προτάσεις, τις οποίες εξέτασε πενταμελής κριτική επιτροπή αποτελούμενη από τους Ζήση Κοτιώνη– αρχιτέκτονα μηχανικό του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Ιωάννη Κίζη– αρχιτέκτονα μηχανικό του ΕΜΟ, Νικόλαο Γεωργιάδη– αρχιτέκτονα μηχανικό του ΕΜΠ και Κωνσταντίνο Λάμπρο– γεωπόνο και πρόεδρο του Γεωπονικού Συλλόγου Μαγνησίας και Αγγελική Καλφοπούλου– αρχιτέκτονα μηχανικό της διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Βόλου.
Οι μελέτες εκτέθηκαν στο χώρο του κτιρίου Σπίρερ και η επιτροπή εξέτασε σχολαστικά και κατ’ επανάληψη την κάθε μία από αυτές, ως προς την επάρκεια της αρχιτεκτονικής τους πρότασης αλλά και συγκριτικά την κάθε μία σε σχέση με τις υπόλοιπες, αναγνωρίζοντας τις ιδιαιτερότητες της κάθε μελέτης και αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την εν δυνάμει συγκριτική υπεροχή της, έναντι των υπολοίπων.
Σαν σε νησί
Η αρχιτεκτονική πρόταση των Αθανασίου Μουσμουλίδη, Δημητρίου Στεφανάκη και Αναστασίου Πέτρου Καζαμία, αντιμετωπίζει το πάρκο του Πεδίου Αρεως ως ένα… νησί μέσα στην πόλη.
Σύμφωνα με τους μελετητές ο χώρος του πάρκου γίνεται το σημείο όπου το αστικό συναντά το φυσικό και ο άνθρωπος έρχεται σε επαφή με τη φύση και τη θάλασσα.
Το πάρκο θα συνεχίζει την αφήγηση του Μουσείου της Αργούς. Στόχος του σχεδιασμού είναι ακριβώς αυτός. Να συνδέσει το νέο μουσείο με τη θάλασσα σε μία μεταφορική προσπάθεια η Αργώ να ξαναβγεί στη θάλασσα και το αντίστροφο.
Για τον σχεδιασμό προτείνονται υλικά που βρίσκονται ήδη στον χώρο ή σε κοντινή απόσταση, όπως είναι η πέτρα Πηλίου, δημιουργούνται διαδρομές και σημεία ξεκούρασης και αναψυχής, παράλληλα με την τόνωση των φυτεύσεων, όχι όμως στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός «υπερβολικού» άλσους.
Επίσης προβλέπονται ενεργειακές λύσεις για τη λειτουργία των εγκαταστάσεων.
Η κριτική επιτροπή
Ωστόσο, η επιτροπή αποφάσισε να μην δώσει πρώτο βραβείο, κρίνοντας ότι καμία μελέτη εκ των τριών δεν διαθέτει αρτιότητα και πληρότητα και δεν έχει τον παραδειγματικό χαρακτήρα που θα επιβραβευόταν με την υψηλότερη δυνατή διάκριση.
Αν δινόταν πρώτο βραβείο, για τη μελέτη θα έπρεπε να γίνει απευθείας ανάθεση, ενώ στη συγκεκριμένη παρέμβαση θα γίνουν κάποιες σημειακές παρεμβάσεις στην αρχική πρόταση.
Δόθηκε λοιπόν δεύτερο βραβείο και δύο τρίτα βραβεία. Το δεύτερο βραβείο έλαβε η μελέτη των κ.κ. Αθανασίου Μουσμουλίδη, Δημητρίου Στεφανάκη και Αναστασίου Πέτρου Καζαμία. Το τρίτο βραβείο μοιράζονται οι μελέτες των κ.κ. Παναγιώτας Καραμανέα, Θανάση Πολυζωΐδη, Λευτέρη Κατσουλάκου και των κ.κ. Κωνσταντίνου Πετράκου και Μιχάλη Πιρρόκα. Το αποτέλεσμα της απονομής των βραβείων, αναμένεται να εγκριθεί στην οικονομική επιτροπή της ερχόμενης εβδομάδας.
Για τη μελέτη που διακρίθηκε, ο κ. Γεωργιάδης έκρινε ότι είναι πιο κοντά στο πνεύμα και τα ζητούμενα του διαγωνισμού και στοχεύει στη δημιουργία ενός αστικού πάρκου.
Από την πλευρά του ο κ. Κίζης εστίασε στην οργάνωση διαδρομών μέσα από τις οποίες προσφέρεται επίσκεψη στη λίμνη.
Από την πλευρά της η κ. Καλφοπούλου υποστήριξε ότι η πρόταση προσφέρει ένα πάρκο αστικού χαρακτήρα με χρήσεις που θα μπορέσουν να διατηρήσουν «ζωντανό» τον χώρο και ότι μπορεί να δώσει ένα τελικό επιτυχημένο αποτέλεσμα για τους κατοίκους της πόλης του Βόλου και τους επισκέπτες του μουσείου.
Ο κ. Κοτιώνης σημείωσε εξάλλου ότι η μελέτη αντιμετωπίζει το πρόβλημα συνεκτικά και ότι είναι σαφώς η πιο πειστική και ολοκληρωμένη από τις τρεις προτάσεις.
Τέλος ο κ. Λάμπρος υπογράμμισε ότι η πρόταση κινείται στη σωστή κατεύθυνση. «Περιγράφει στοιχεία για την άρδευση, για την οικονομικότερη συντήρηση και τη λειτουργία των εγκαταστάσεων, ενώ προχωρεί στον διαχωρισμό του πάρκου σε θεματικές ενότητες. Επιμένω σε αυτά τα στοιχεία διότι το προηγούμενο πάρκο που ήταν στην ίδια αυτή θέση, ήταν κοστοβόρο και εγκαταλείφτηκε λόγω πλημμελούς η κακής συντήρησης», ανέφερε μεταξύ άλλων.
Βγαίνει από την εγκατάλειψη
Μέσω του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού και με αφορμή το Μουσείο της Αργούς, το Πεδίον Αρεως βγαίνει από τη χρόνια εγκατάλειψη.
Το πάρκο είχε κατασκευαστεί από το Δήμο Βόλου το 1980 με στόχο τη δημιουργία χώρου αναψυχής των κάτοικων της πόλης. Εντός του πάρκου υπάρχουν εγκαταστάσεις συνολικού εμβαδού 624 τ.μ.: στον χερσαίο χώρο, υπάρχει ένα διώροφο αναψυκτήριο και οι εγκαταστάσεις του Ιππικού Ομίλου Βόλου, όπου παραχωρούνται από τον Δήμο με σύμβαση μίσθωσης. Η τεχνητή λίμνη έχει επιφάνεια περίπου 7.500τ.μ. και επικοινωνεί στην ανατολική πλευρά μέσα από ένα στενό κανάλι μήκους 450μ. με την θάλασσα. Στη μέση είναι διαμορφωμένο το νησάκι, το οποίο συνδέεται με δυο γέφυρες με το πάρκο. Στο νησάκι, λειτουργούσε ζωολογικός κήπος και ένα κυλικείο – ουζερί με υπαίθριο χώρο. Επίσης στο πάρκο υπάρχουν διαμορφωμένοι διάδρομοι περιπάτου, γέφυρες, αποθήκες, κήποι και κυκλική σιδηροδρομική γραμμή με ατμοκίνητο τρενάκι. Πρόκειται για την εγκατάσταση μίας μοναδικής σιδηροδρομικής γραμμής. Μία μικρή ατμοκίνητη μηχανή, γνωστή ως «Ντεκωβίλ» (Decauville) όπως ήταν η άλλη του ονομασία, από τη γαλλικού τύπου κατασκευή της γραμμής του. Η εγκατάσταση συναντάται στο υπαίθριο Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας Τσαλαπάτα, καθώς χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά αργίλου. Στο παρελθόν χρησιμοποιούνταν ως μέσον αναψυχής στο πάρκο.
Το πάρκο σχεδιάστηκε με ποικίλο ανάγλυφο διαμορφώσεων, λόφους πλατείες διαδρομές στάσεις θέας, τρεχούμενα νερά, περίφραξη και διέθετε κατάλληλο αστικό εξοπλισμό όπως καθιστικά, φωτιστικά… Μάλιστα στη δυτική πλευρά, κατά μήκος της οδού Αθηνών, υπάρχει διαμορφωμένος πεζόδρομος – ποδηλατόδρομος που αποτελεί μέρος του ποδηλατοδρόμου που συνδέει το κέντρο της πόλης με την περιοχή των Αλυκών.
Το πάρκο για μεγάλο διάστημα αποτέλεσε πόλο έλξης των κατοίκων της περιοχής. Με το πέρασμα του χρόνου, έχασε την αίγλη του, άλλαξε χρήση και εγκαταλελειμμένο στο μεγαλύτερο τμήμα του έχει υποστεί πολλές και σημαντικές ζημιές. Σήμερα λειτουργεί μόνο ο Ιππικός Όμιλος και μερικές εγκαταστάσεις τις χρησιμοποιεί ο δήμος ως αποθηκευτικούς χώρους.
Η φροντίδα που δέχθηκε κατά τη διάρκεια της τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 ήταν η τελευταία αναλαμπή, αφού τότε καταγράφτηκαν οι τελευταίες παρεμβάσεις στον χώρο.
