Της Ελένης Χάνου
Η ολοκλήρωση των πανελλαδικών εξετάσεων και η προχθεσινή ανακοίνωση των βαθμολογικών επιδόσεων των υποψηφίων έφεραν στην επιφάνεια άγνωστο σε πολλούς… «Γολγοθά».
Εναν «Γολγοθά» από τον οποίο πέρασαν μαθητές ειδικών επαγγελματικών λυκείων – υποψήφιοι των πανελλαδικών, οι οποίοι σε αντίθεση με συμμαθητές τους της γενικής παιδείας δεν έδωσαν εξετάσεις σε οικείο για τους ίδιους περιβάλλον.
Υποψήφιοι με αναπτυξιακές διαταραχές συνήθως δίνουν πανελλαδικές όχι μόνο στο σχολείο τους, ακόμη και στο θρανίο τους για να μη διαταράσσονται η ψυχολογία τους και η συγκέντρωσή τους από την αλλαγή περιβάλλοντος. Οχι όμως όλοι.
Κάποιοι μαθητές δεν έδωσαν απλώς σε άλλο σχολείο, αλλά σε διαφορετική πόλη, με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε έξοδα για μετακινήσεις και διαμονή και κυρίως στην ευαίσθητη ψυχολογία των υποψηφίων που πέρα από την πρόκληση των πανελλαδικών έχουν να παλέψουν με την αναπτυξιακή διαταραχή κάθε είδους και να διεκδικήσουν επί ίσοις όροις την είσοδό τους στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Με αυτή την αδικία ήρθε φέτος αντιμέτωπο και το Ενιαίο Ειδικό Επαγγελματικό Γυμνάσιο – Λύκειο στη Μαγνησία που είχε μαθητή του υποψήφιο στις πανελλαδικές εξετάσεις.
Μάλιστα ο διευθυντής του σχολείου Κώστας Γιάνναρος παρενέβη στο Υπουργείο Παιδείας – τμήμα Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Μαθητών με Αναπηρία, ζητώντας την αλλαγή του νομικού πλαισίου προκειμένου και οι μαθητές της ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης να μπορούν να δίνουν εξετάσεις στις πόλεις τους.
«Είναι προφανές ότι πρόκειται για άνιση μεταχείριση των μαθητών, για κατάφωρη παραβίαση των ίσων δικαιωμάτων. Αλλοι μαθητές δίνουν εξετάσεις ακόμη και στο θρανίο τους για να μην υποστούν τις επιπτώσεις από την αλλαγή περιβάλλοντος.
Οταν μιλάμε και θέλουμε μια κοινωνία ίσων ευκαιριών, πρέπει τα λόγια να τα κάνουμε πράξεις παρ’ όλες τις δυσκολίες», αναφέρει ο κ. Γιάνναρος με αφορμή μαθητή του σχολείου του που διένυσε συνολικά 1.200 χλμ. για να δώσει τέσσερα μαθήματα στο πλαίσιο των πανελλαδικών εξετάσεων.
