Της Ελένης Χάνου
Επί σειρά ετών ο επιστημονικός κόσμος, που ασχολείται με την καταγραφή της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, προσπαθεί να μας μυήσει στον τρόπο ανάγνωσης των συγκεντρώσεων αιωρούμενων σωματιδίων, που θεωρούνται επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία.
Για τα ΡΜ10, για παράδειγμα, η επιστημονική κοινότητα παραδέχεται ότι υπάρχουν ημερήσια όρια, τα οποία δεν πρέπει να ξεπερνούν συγκεντρώσεις σωματιδίων άνω των 50μgr/m3. Ωριαίες εξάρσεις στο 24ωρο, αν δεν είναι συνεχείς και δεν ανεβάζουν τον μέσο ημερήσιο όρο, δεν λαμβάνονται υπόψη από τους επιστήμονες και αποδίδονται ακόμη και σε τυχαία γεγονότα. Στην επιστημονική ανάγνωση μετρά ο μέσος ημερήσιος όρος των συγκεντρώσεων, όπως επίσης και οι ημέρες υπερβάσεων να μην υπερβαίνουν τις 35 ανά έτος.
Για τα ΡΜ2,5, όμως, φαίνεται να υπάρχει διγλωσσία. Η ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία δεν θεσπίζει ημερήσια όρια για τα ΡΜ2,5, παρά μόνο ετήσια. Αυτό σημαίνει ότι οι ημερήσιες καταγραφές σε έναν ολόκληρο χρόνο συγκεντρώνονται, διαιρούνται διά του αριθμού των ημερών του έτους και βγαίνει ο μέσος όρος, που δεν πρέπει να ξεπερνά τα 25μgr/m3. Αντιθέτως, ο ΠΟΥ (Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας) προσδιορίζει και ημερήσια όρια για τα ΡΜ2,5, επίσης στα 25μgr/m3. Αναλόγως με τον οργανισμό αναφοράς ενός επιστήμονα μπορεί να… υπάρχουν ή όχι υπερβάσεις των ΡΜ2,5. Αλλοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, άλλοι ζητούν να μην προκαλείται ανησυχία, που δεν θα έπρεπε να υπάρχει.
Η διγλωσσία, όμως, μπερδεύει και προκαλεί ανησυχία στους πολίτες για τα αιωρούμενα σωματίδια, που θεωρούνται τα πιο επικίνδυνα, από την στιγμή που εισχωρούν στο αίμα και ευθύνονται για πολλές ασθένειες.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση στον Βόλο βρίσκεται για μία ακόμη φορά στο προσκήνιο, πολλοστή τα τελευταία 12 χρόνια, οπότε και έκανε την εμφάνισή του το φαινόμενο της αιθαλομίχλης, και ο δημότης νιώθει μπερδεμένος. Υπάρχει ρύπανση ή όχι; Κινδυνεύει η υγεία του ή όχι; Και πώς διασφαλίζεται;
Το ζητούμενο είναι να τεθεί σε λειτουργία δίκτυο σταθμών μέτρησης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, που να παρέχει on line και σε πραγματικό χρόνο πληροφορίες για την ποιότητα της ατμόσφαιρας στην πόλη. Δίκτυο που θα είναι πιστοποιημένο από το Υπουργείο Περιβάλλοντος. Ετσι, ειδικά οι ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού θα γνωρίζουν αν και πότε υπάρχουν «επεισόδια ρύπανσης» και αν πρέπει να προστατεύονται και να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα.
Σε δεύτερη φάση και εφόσον διαπιστωθούν οι πηγές της ρύπανσης και το ποσοστό συμβολής της κάθε μιας στο πρόβλημα, χρειάζεται γενναιότητα για τη λήψη μέτρων. Αλλωστε, ακόμη και από τον σταθμό μέτρησης της Περιφερειακής Ενότητας Μαγνησίας, που μόλις το τελευταίο τριήμερο ξεκίνησε να καταγράφει, φαίνεται ποιες είναι οι επικίνδυνες ώρες και καθένας μπορεί να καταλάβει γιατί… Αν, φυσικά, η ματιά του δεν έχει «θολώσει» πίσω από σύννεφα κινδυνολογούντων.
