Επέστρεψε στην καμένη μονοκατοικία, όπου δεν υπάρχουν πόρτες και παράθυρα, ούτε καν νερό – «Υπάρχει κράτος;» αντιδρούν αγανακτισμένοι γείτονες
Ζωή στα αποκαΐδια για ηλικιωμένο στην Αγριά, το σπίτι του οποίου είχε καεί τον περασμένο Φεβρουάριο, όταν επιχείρησε να ανάψει ένα κερί για να βλέπει στο σκοτάδι. Τρεις μήνες μετά το περιστατικό, που λίγο έλειψε να στοιχίσει τη ζωή στον ηλικιωμένο, ο οποίος νοσηλεύτηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο Νοσοκομείο Βόλου, επέστρεψε στο σπίτι του.
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Κρίθηκε ότι είναι καλά στην υγεία του και ότι δεν υπάρχει λόγος παράτασης της νοσηλείας του στο Αχιλλοπούλειο και από την περασμένη Παρασκευή βρίσκεται ξανά στο… σπιτικό του.
Ενα σπίτι όμως που, όπως περιγράφει ο πρώην αντιδήμαρχος Αγριάς Μπάμπης Ζάχος, δεν διαθέτει μετά τη φωτιά ούτε πόρτα, ούτε παράθυρα και δεν υπάρχει καν νερό! Το εσωτερικό του σπιτιού είναι γεμάτο αποκαΐδια μετά τη φωτιά που κατέκαψε τον «θησαυρό» του ηλικιωμένου ρακοσυλλέκτη.
Στον απόηχο της φωτιάς είχε αποκαλυφθεί η υγειονομική βόμβα, που συνιστούσε το συγκεκριμένο σπίτι, καθώς ο ηλικιωμένος συσσώρευε μέσα σε αυτό και στην αυλή κάθε λογής σκουπίδι. Τότε συνεργείο του Δήμου Βόλου με εντολή εισαγγελέα είχε καθαρίσει από τα σκουπίδια τον εξωτερικό χώρο του σπιτιού.
Το εσωτερικό όμως συσσωρεύει αποκαΐδια και πλέον τίθεται μείζον κοινωνικό ζήτημα.
Από την περασμένη Παρασκευή γείτονες του ηλικιωμένου είναι διχασμένοι. Από τη μία φοβούνται ότι ο υγειονομικός κίνδυνος θα επιστρέψει αν επιστρέψει στην… τέχνη του ρακοσυλλέκτη, από την άλλη έχουν θορυβηθεί για την ίδια τη ζωή του ηλικιωμένου που ζει σε ένα σπίτι όπου υπάρχουν καμένα σκουπίδια και δεν υπάρχει καν νερό.
Γείτονες του πηγαίνουν ένα πιάτο φαγητό και ένα μπουκάλι νερό, με «κίνδυνο» να έρθουν σε αντιπαράθεση με άλλους γείτονές τους που αντιδρούν στην επιστροφή του ηλικιωμένου και στο ενδεχόμενο να συσσωρευτούν πάλι σκουπίδια που ο ίδιος συγκεντρώνει.
Περίοικοι θέτουν ζήτημα κοινωνικό. «Είναι ένας άνθρωπος στη δύση της ζωής του, που δεν έχει ούτε νερό για να ζήσει. Και τον άφησαν να επιστρέψει σε ένα σπίτι μέσα στα αποκαΐδια. Μα καλά, δεν υπάρχει κράτος; Κοινωνικές υπηρεσίες; Τίποτα; Να φροντίσουν τον άνθρωπο να τον εντάξουν σε μια δομή. Είναι κρίμα από τον Θεό. Κανείς δεν υπάρχει να κάνει κάτι γι’ αυτόν;», διαμαρτύρονται.
