Η τραγική ιστορία με την άπορη 59χρονη, που άφησε χθες την τελευταία της πνοή και η οικογένειά της μέσα στο πένθος της είχε να διαχειριστεί και το μεγάλο οικονομικό πρόβλημα προκειμένου να οδηγηθεί στην τελευταία της κατοικία, αναδεικνύει το κενό που υπάρχει σε επίπεδο πρόβλεψης κοινωνικής πρόνοιας.
Για τους αστέγους προβλέπονται συγκεκριμένες διαδικασίες για την ταφή τους, που γίνεται δημοσία δαπάνη. Για τους απόρους, που στο μόνο που διαφέρουν είναι ότι έχουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους, ο νόμος δεν δίνει περιθώρια.
Η τραγική αυτή ιστορία ας γίνει αφορμή για να αλλάξει το πλαίσιο, πριν ταλαιπωρηθούν ακόμη και μετά θάνατον άλλες ψυχές.
Ε.Χ.
