Με τη δική μου ματιά

με-τη-δική-μου-ματιά-409303

Γράφει η Ελένη Χάνου

Εληξε την περασμένη Πέμπτη η 11ήμερη κινητοποίηση των εργαζομένων στις υπηρεσίες καθαριότητας των δήμων της χώρας. Μια απεργία που είχε άμεσο αντίκτυπο στην τουριστική εικόνα της Ελλάδας, όταν οι πόλεις «πνίγονταν» στα σκουπίδια και οι τουρίστες, αντί να θαυμάζουν τις ομορφιές της πατρίδας μας, κοιτούσαν με απέχθεια τους σωρούς των σκουπιδιών. Εικόνες που έκαναν τον γύρο του κόσμου, και σίγουρα μόνο τουριστικό… όφελος δεν είχαν.

Οι εργαζόμενοι έδωσαν τη δική τους μάχη για το μεροκάματο, με τον τρόπο που μπορούσαν να πιέσουν. Και είχαν στο πλευρό τους δημάρχους και συναδέλφους τους, γιατί η απόλυσή τους σημαίνει αποδεκατισμό των Υπηρεσιών Καθαριότητας και άρα σκουπίδια στους δρόμους.

Η άνοδος του υδραργύρου και ο κίνδυνος η κατάσταση να γίνει ακόμη χειρότερη λόγω του καύσωνα, με αντίκτυπο στη δημόσια υγεία, ήταν η κυριότερη αιτία για τη διακοπή των κινητοποιήσεων.

Αυτά για την υπόλοιπη Ελλάδα. Γιατί στον Βόλο, μόνιμοι κάτοικοι και επισκέπτες δεν ένιωσαν τι πάει να πει κινητοποίηση στην καθαριότητα.

Εδώ τα μηχανοστάσια μπορεί να έκλεισαν, αλλά οι εργαζόμενοι έδειξαν ελαστικότητα. Άφησαν απορριμματοφόρα ως προσωπικό ασφαλείας να κάνουν αποκομιδή ακόμη και από τις γειτονιές, άφησαν να γίνεται η καθαριότητα μετά τις λαϊκές αγορές, επέτρεψαν να βγαίνουν μέχρι και μικρά φορτηγάκια για να γίνεται η αποκομιδή από τα καλαθάκια στην πόλη.

Δεν ήταν στόχος τους, όπως ανέφεραν, να «πνίξουν» τον Βόλο στα σκουπίδια, και εικόνες που κυριαρχούσαν σε όλη τη χώρα να «ζωντανέψουν» και στην πόλη. Ούτε να θέσουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία.

Ήταν εκεί, στην πρώτη γραμμή του αγώνα, κι όμως την ίδια ώρα η πόλη, ίσως η μοναδική, ήταν, αν όχι πεντακάθαρη, πολύ καθαρή.

Κι αυτό οφείλεται και στις καλές σχέσεις που δόμησαν εργαζόμενοι και δημοτική αρχή, οι οποίες ξεκινούν και από τον οικονομικό παράγοντα. Οι συμβασιούχοι του δήμου Βόλου είναι αν όχι οι μόνοι, από τους ελάχιστους που είναι πληρωμένοι στο ακέραιο, και αυτό το ανταπέδωσαν στην πόλη και τους δημότες, απεργώντας μεν αλλά με τέτοιο τρόπο ώστε να μην καταστεί η πόλη ένας απέραντος σκουπιδότοπος.

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου