Ενθουσιάστηκαν με τη διαδικασία αλλά και τη γεύση της παραδοσιακής πίτας
Στο κατώφλι των εργαστηρίων του Γυναικείου Συνεταιρισμού Σέσκλου «Το Φτάσμα» οδήγησε 24 φοιτητές του Wayne State College της Νεμπράσκα των Ηνωμένων Πολιτειών, το μάθημα που παρακολουθούν στο πλαίσιο των σπουδών τους για τη διατροφική αξία και τη σημασία της μεσογειακής κουζίνας ως υγιεινό τρόπο διατροφής. Η παρασκευή της παραδοσιακής σπανακόπιτας ξετρέλανε τους Αμερικανούς φοιτητές που παρακολούθησαν όλη τη διαδικασία και στο τέλος τη δοκίμασαν ζεστή – ζεστή…
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Η επίσκεψη των φοιτητών εντάσσεται σε πρόγραμμα μαθημάτων που παρακολουθούν για τη μεσογειακή διατροφή και την αξία της. Συνδετικός κρίκος μεταξύ του γυναικείου συνεταιρισμού και των φοιτητών αποτέλεσε μία καθηγήτρια που διαμένει τα τελευταία χρόνια στο Βόλο, η Erica Gutenschwager.
Αντί να τους μυήσει στα μυστικά της μεσογειακής κουζίνας και της αξίας της σε μια κλειστή αίθουσα σεμιναρίων, τους πρότεινε να γίνει ένα βιωματικό μάθημα. Και επέλεξε τους ειδικούς στις πίτες… το Γυναικείο Συνεταιρισμό Σέσκλου «Το Φτάσμα» που ειδικεύεται στην παραγωγή παραδοσιακών πιτών. Οι 12 γυναίκες του συνεταιρισμού παρασκευάζουν 24 διαφορετικά είδη πίτας.
Οι φοιτητές επισκέφθηκαν τα εργαστήρια του συνεταιρισμού και παρακολούθησαν βήμα – βήμα όλη την παρασκευή: τη δημιουργία του ζυμαριού, το άνοιγμα του φύλλου με τον πλάστη, το γέμισμα, το ψήσιμο.
Παράλληλα, ενημερώνονταν για τη διατροφική αξία που έχει το σπανάκι και άλλα υλικά της μεσογειακής κουζίνας.
Η διαδικασία παρασκευής της πίτας ενθουσίασε τους Αμερικανούς φοιτητές. Οταν όμως το ταψί με την φρεσκοψημένη πίτα βγήκε από το φούρνο και δοκίμασαν, στην κυριολεξία ξετρελάθηκαν.
Η εμπειρία τους θα αποτελέσει τον καλύτερο πρεσβευτή της παραδοσιακής ελληνικής κουζίνας, πίσω στην πατρίδα τους.
24 ειδών πίτες
Ο Γυναικείος Συνεταιρισμός Σέσκλου, ξεκίνησε τη λειτουργία του το 2008. Τα πρώτα του βήματα έκανε σε μια ταβέρνα στην περιοχή, ωστόσο το κόστος ήταν δυσβάστακτο. Οι γυναίκες αποφάσισαν να στήσουν το δικό τους εργαστήριο και εκθετήριο παραδοσιακών προϊόντων για την πώλησή τους. Ειδικεύτηκαν στις πίτες λόγω παράδοσης… «Η περιοχή είναι βλαχόφωνη. Οι Βλάχοι ήταν νομάδες και για να κολατσίζουν έπαιρναν μαζί τους πίτες», εξηγεί η γραμματέας του συνεταιρισμού, Κατερίνα Τσιάκα.
Στηρίχθηκαν στην παράδοση, στα μυστικά για την παρασκευή πίτας που έμαθαν από τις μανάδες και τις γιαγιάδες τους και πλέον οι 12 γυναίκες που απασχολούνται στο συνεταιρισμό, παράγουν 24 διαφορετικά είδη πιτών, γλυκιές και αλμυρές.
«Σκάλισαν» και λίγο παραπάνω την παράδοση και έτσι ανάμεσα στις κλασικές σπανακόπιτες, τυρόπιτες, κοτόπιτες και μανιταρόπιτες θα βρει κανείς μέχρι και τσουκνιδόπιτα. «Ηταν η πίτα των φτωχών», σχολιάζει η κ. Τσιάκα.
Μέσω του συνεταιρισμού οι γυναίκες απασχολούνται σε ημερήσια βάση εξασφαλίζοντας ένα μικρό εισόδημα που ενισχύει τον οικογενειακό κουμπαρά. Κυρίως όμως προσφέρουν έργο στην τήρηση της παράδοσης. «Δεν φθάνει να γνωρίζεις μόνο παραδοσιακές συνταγές. Εμείς τις κάνουμε γνωστές στον κόσμο, τις εξελίξαμε και προσπαθούμε να μεταλαμπαδεύσουμε την παράδοση και στις επόμενες γενιές», υπογράμμισε η κ. Τσιάκα.
Ο συνεταιρισμός προσφέρει μία φορά την εβδομάδα το δεκατιανό γεύμα στους μαθητές του δημοτικού σχολείου της περιοχής, ενώ ο καθένας μπορεί να κάνει την παραγγελία του για την πίτα της επιλογής τους ή να ζητήσει από το συνεταιρισμό να αναλάβει το κέτερινγκ σε εκδηλώσεις.
