Από τότε που έκλεισε η ΣΥΔ η νεαρή με νοητική υστέρηση μεταφέρθηκε στο Γηροκομείο – Αλλοι επέστρεψαν σε ακατάλληλο περιβάλλον
Τους τελευταίους μήνες ζει σε ένα περιβάλλον μαζί με 90 περίπου ηλικιωμένους, στο Γηροκομείο Βόλου. Το περιβάλλον δεν ταιριάζει ούτε στην ηλικία της 19χρονης κοπέλας, ούτε στο πρόβλημα νοητικής υστέρησης που αντιμετωπίζει. Ηταν όμως η μοναδική διέξοδος για να μη βρεθεί στο δρόμο, από τότε που έκλεισε η Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης Βόλου, που ήταν το σπίτι της.
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Η περίπτωση της 19χρονης με νοητική υστέρηση που βρέθηκε σε ακατάλληλο για την ίδια περιβάλλον, μόλις έκλεισε η δομή, δεν είναι η μοναδική. Ενα ακόμη άτομο με νοητική υστέρηση έχει κάνει σπίτι του τον Ξενώνα Βραχείας Παραμονής Ενηλίκων «Αριάδνη», μια εξωνοσοκομειακή δομή που απευθύνεται σε άτομα με ψυχικές διαταραχές. Επιπλέον έξι άτομα με νοητική υστέρηση, ζουν με γιαγιάδες και θείες, σε ακατάλληλο περιβάλλον. Πρόκειται για οικογένειες που αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, με τα μέλη τους να αντιμετωπίζουν και οι ίδιοι προβλήματα ή κάποιου είδους αναπηρία. Συνολικά οκτώ άτομα έχασαν το σπίτι τους και μαζί την ευκαιρία να μπορέσουν κάποια στιγμή στη ζωή τους να αυτοσυντηρηθούν, από τότε που έκλεισε η Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης.
Η Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης του δήμου Βόλου λειτουργούσε εδώ και έναν χρόνο στις εγκαταστάσεις του Κέντρου Υποστήριξης Αυτιστικών Ατόμων Μαγνησίας (Κε.Σ.Α.Α.Μ.), που βρίσκονται στην περιοχή Αλιβέρι Ν. Ιωνίας, ενώ το κόστος λειτουργίας της δομής καλυπτόταν πλήρως από το Πρόγραμμα του ΕΣΠΑ 2007- 2013. Το Πρόγραμμα έληξε τέλος Οκτωβρίου και οι 8 ένοικοι με νοητική υστέρηση έχασαν το σπίτι τους γιατί εκεί έμεναν όλο το 24ωρο όλο το χρόνο, την καινούρια τους οικογένεια, την καθημερινότητά τους, την παρέα τους.
«Πρόκειται για μια τραγική κατάληξη που έφερε αναστάτωση στους ίδιους τους ενοίκους αλλά και στις οικογένειές τους, αφού σε αυτή τη δυσμενή οικονομική συγκυρία βρήκαν ένα στήριγμα, μια υποστήριξη και μια ελπίδα ότι τα παιδιά τους θα μπορέσουν στο μέλλον να διαβιώσουν, στο μέτρο του εφικτού, πιο αυτόνομα και ενεργά στο κοινωνικό και φυσικό περιβάλλον. Η αναγκαιότητα της Στέγης καθίσταται προφανής, καθώς ο πληθυσμός αυτός ο οποίος είθισται να εξυπηρετείται αποκλειστικά από τους γονείς στο μέλλον θα αντιμετωπίσει σοβαρότατο πρόβλημα διαβίωσης και ειδικότερα αξιοπρεπούς διαβίωσης. Για πολλά χρόνια η κοινωνία μας ποτέ δεν αναρωτήθηκε για το που κατέληγαν οι άνθρωποι με νοητική υστέρηση. Θεωρούσε αυτονόητο ότι οι τυχεροί θα έβρισκαν στέγη και φροντίδα από συγγενείς και οικείους και οι άτυχοι θα κατέληγαν σε άσυλα, ψυχιατρικά νοσοκομεία ή θα διαβιούσαν σε καθεστώς αθλιότητας υποστηριζόμενοι από την υποτυπώδη πρόνοια του κράτους μας, την υποστήριξη της εκκλησίας και την φιλανθρωπία πέντε – δέκα γειτόνων», αναφέρει η εργαζόμενη στη ΣΥΔ, Ελένη Κατσώρα.
Ομως και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι στη Στέγη Υποστηριζόμενης Διαβίωσης, βρέθηκαν ουσιαστικά άνεργοι μετά το τέλος του Ιανουαρίου, οπότε και έληξε η παράταση του ενός μήνα στο πρόγραμμα.
Στη δομή αρχικά υπηρετούσαν 13 εργαζόμενοι. Λόγω των περιπετειών της χρηματοδότησης της ΣΥΔ, κάποιοι αποχώρησαν. Εμειναν οκτώ μόνιμοι εργαζόμενοι που δεν ξέρουν αν πρέπει να κάνουν τα χαρτιά τους για να βγουν σε ταμείο ανεργίας ή αν θα πρέπει να περιμένουν τυχόν συνέχιση της χρηματοδότησης της δομής.
Σύμφωνα με τον αντιδήμαρχο Κοινωνικής Μέριμνας, Τάσο Μπατζιάκα, ο δήμος Βόλου είχε ζητήσει εξ αρχής τη συνέχιση της χρηματοδότησης της δομής και προσπάθησε μάλιστα να το εντάξει μέσα στο νέο ΕΣΠΑ. Περιμένει ακόμη απάντηση. Σήμερα πάντως, στη 1 το μεσημέρι θα πραγματοποιηθεί συνάντηση μεταξύ εργαζομένων, του ασκούντα χρέη δημάρχου Θάνου Θεοδώρου, του αντιδημάρχου Κοινωνικής Μέριμνας, Τάσου Μπατζιάκα και του Γενικού Γραμματέα του Δήμου Βόλου, Στ. Διαμαντίδη.
