Καθημερινές παραβιάσεις στη ζώνη απαγόρευσης της Κάρλας, καταγράφουν οι φύλακες που απασχολούνται στο Φορέα Διαχείρισης. Στις 1.057 ανέρχονται αριθμητικά οι παραβιάσεις που έχουν καταγραφτεί σε σύνολο 1.440 ημερών, τα τελευταία τέσσερα χρόνια δηλαδή! Εχοντας άγνοια κινδύνου για τις συνέπειες των πράξεών τους, άτομα μπαίνουν μέσα στη λίμνη και ψαρεύουν, κτηνοτρόφοι αφήνουν τα ζώα τους να βόσκουν και να πίνουν νερό, άλλοι κυνηγούν κι άλλοι κόβουν ξύλα. Πολλές φορές μάλιστα τα στελέχη του Φορέα παίζουν τον κλέφτη με τον αστυνόμο με τους παράνομους «εισβολείς» στην περιοχή της Κάρλας, που αρνούνται να συμμορφωθούν με τις απαγορεύσεις και τις συστάσεις που τους γίνονται.
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Τα «καμπανάκια» που έχουν ηχήσει από την επιστημονική κοινότητα για τις τοξίνες στο νερό της Κάρλας και πιθανούς κινδύνους στο φυτικό και ζωικό κεφάλαιο, από τη στιγμή που τα τεχνικά έργα δεν έχουν ολοκληρωθεί και παραβιάζονται οι περιβαλλοντικοί όροι, δεν έκανε αυτιά να ιδρώσουν… Ούτε οι απαγορευτικές πινακίδες, 25 στον αριθμό για την απαγόρευση της θήρας, ούτε οι απαγορευτικές πινακίδες για την αλιεία. Οι τελευταίες μάλιστα καταστράφηκαν και ο φορέας ετοιμάζεται να τοποθετήσει νέες.
Στην περιοχή της Κάρλας είναι απαγορευμένη οποιαδήποτε ανθρώπινη δραστηριότητα, μέχρι να ολοκληρωθεί το έργο. Καθημερινά όμως καταγράφονται παραβιάσεις του χώρου.
Σύμφωνα με τον πολιτικό μηχανικό του Φορέα, κ. Παντελή Σιδηρόπουλο, οι τέσσερις φύλακες που εργάζονται για λογαριασμό του Φορέα και που πραγματοποιούν συνεχώς οκτάωρες περιπολίες, έρχονται αντιμέτωποι καθημερινά με περιστατικά παραβιάσεων στην περιοχή της Κάρλας.
Οπως επισημαίνει ο ίδιος, το μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στην περιοχή της λίμνης. Οι πιο συχνές παραβιάσεις δε, αφορούν στην παράνομη αλιεία. Το 2011 είχαν καταγραφτεί 362 περιστατικά λαθραλιείας, το 2012 τα περιστατικά ήταν 142, το 2013 136 και το 2014 118. Συνολικά σε μία τετραετία καταγράφτηκαν 758 περιστατικά παράνομης αλιείας στα νερά της Κάρλας, που περιέχουν τοξίνες, μεταξύ των οποίων και ηπατοτοξίνες που προκαλούν βλάβες στο ήπαρ.
Οι περισσότεροι παράνομοι εισβολείς, είναι κυρίως μεμονωμένα άτομα. Παίρνουν τα καλάμια τους και επιδίδονται σε ψάρεμα αγνοώντας τους κινδύνους. Το αξιοσημείωτο είναι δε, ότι ένα ποσοστό της τάξης του 20%, μολονότι ενημερώνονται από τους φύλακες για την απαγόρευση που ισχύει αλλά και για τους κινδύνους που κρύβει το νερό της Κάρλας, επιστρέφουν. Το 80% μαζεύει τα σύνεργα και απομακρύνεται. Αλλοι όμως φεύγουν προσωρινά και επιστρέφουν μετά από λίγο ή κάποια επόμενη ημέρα. Και πρόκειται κυρίως για αλλοδαπούς.
Σε αυτές τις περιπτώσεις στελέχη του φορέα, καταγράφουν τα στοιχεία των αυτοκινήτων των εισβολέων, τους φωτογραφίζουν και αν δεν παρέμβει άμεσα η Αστυνομία, τότε κάνουν καταγγελία στην Αστυνομία και την Εισαγγελία.
Εισβολή ζώων
Πιο δύσκολη είναι η αντιμετώπιση των κτηνοτρόφων που προέρχονται από τις παρακάρλιες εκτάσεις. Εξω από την περιοχή του Ταμιευτήρα είναι οριοθετημένος βοσκότοπος και συχνά ζώα περνούν στην απαγορευμένη ζώνη. Βόσκουν και πίνουν νερό από τη λίμνη, τα προηγούμενα χρόνια ακόμη και μέσα από τις τάφρους όπου το νερό ήταν ακόμη χειρότερο ποιοτικά. Τα στελέχη του Φορέα παίζουν τον κλέφτη κι αστυνόμο με τους κτηνοτρόφους που μολονότι είναι ενημερωμένοι για το πρόβλημα, εξακολουθούν να παραβιάζουν την απαγορευμένη ζώνη, αφήνοντας τα ζώα τους να περιφέρονται, να βόσκουν και να πίνουν νερό από τη λίμνη. «Δυστυχώς αυτό το πρόβλημα είναι δύσκολο να λυθεί. Χρειάζεται πολιτική απόφαση. Εμείς έχουμε ήδη προτείνει τη μετεγκατάσταση των κτηνοτρόφων από την περιοχή παράλληλα με την επιδότησή τους», ανέφερε ο κ. Σιδηρόπουλος.
Σημειώνεται ότι συνολικά την τελευταία τετραετία έχουν καταγραφεί 189 παραβιάσεις που αφορούν τόσο σε ζώα που εισέρχονται στη λίμνη όσο και σε παράνομες αποθέσεις σκουπιδιών και χρήση φυτοφαρμάκων.
Καταγράφηκαν επιπλέον 82 περιστατικά λαθροθηρίας και 28 λαθροϋλοτομίας.
Περιορισμένοι
Δυστυχώς σύμφωνα με τον κ. Σιδηρόπουλο, από το Φορέα Διαχείρισης δεν μπορούν να γίνουν μετρήσεις για το τοξικό φορτίο της Κάρλας, πόσο δε μάλλον έρευνες αν οι τοξίνες περνούν μέσα στα ζώα και τι κίνδυνοι υπάρχουν πιθανόν για τη δημόσια υγεία. Πρόσφατα αποδείχθηκε ότι οι τοξίνες περνούν στα μαρούλια με το πότισμα. Απομένει να αποδειχθεί αν με την κατανάλωση μαρουλιών περνούν στον άνθρωπο.
Ο φορέας καλείται να δράσει μέσα σε στενά πλαίσια, παρακολουθώντας συγκεκριμένες παραμέτρους που συνδέονται με ποιοτικά και οικολογικά χαρακτηριστικά, όχι τοξικολογικά.
