Την ίδια ώρα που ο Δήμος ετοιμάζεται να εντάξει το έργο στο πρόγραμμα αστικών αναπλάσεων με προϋπολογισμό 6 εκ. ευρώ
Ζήτημα κατεδάφισης του Δημοτικού Θεάτρου Βόλου, που σήμερα ρημάζει, θέτει ευθέως ο τεχνικός κόσμος της Μαγνησίας, στον απόηχο της πρόσφατης συνεδρίασης της διοικούσας επιτροπής. Την ίδια ώρα που ο Δήμος Βόλου εντάσσει το έργο στο πρόγραμμα Ολοκληρωμένων Σχεδίων Αστικής Ανάπλασης και στο πακέτο των 17 εκ. ευρώ που θα επενδυθούν μέσω του νέου ΕΣΠΑ στην πόλη για να… αλλάξει εικόνα, ο αρχιτέκτονας – μηχανικός Δημήτρης Φιλιππιτζής διαμηνύει: «ένας ιδιώτης δεν θα επένδυε ούτε ένα ευρώ σε αυτό το κτίριο».
Ρεπορτάζ: ΕΛΕΝΗ ΧΑΝΟΥ
Το θέμα της ανακατασκευής του Δημοτικού Θεάτρου Βόλου, έθεσε ο κ. Φιλιππιτζής στη συνεδρίαση της διοικούσας επιτροπής του ΤΕΕ, επισημαίνοντας ότι πρόκειται για ένα από τα δύο χρονίζοντα έργα της πόλης -το άλλο είναι η μαρίνα- που χρήζουν εμπεριστατωμένης και πιο διεξοδικής προσοχής εκ μέρους του Τεχνικού Επιμελητηρίου.
«Κατά τη γνώμη μου λανθασμένα επενδύονται χρήματα σε έργα που αδυνατούν να δώσουν πνοή στην κοινωνική, πολιτιστική και οικονομική ζωή της πόλης», επεσήμανε ο κ. Φιλιππιτζής αναφερόμενος σαφώς στην ένταξη του έργου ανακατασκευής του δημοτικού θεάτρου Βόλου στο πρόγραμμα αστικών αναπλάσεων, με προϋπολογισμό 6 εκ. ευρώ.
Οπως εξηγεί ο κ. Φιλιππιτζής «το δημοτικό θέατρο είναι κατασκευής της δεκαετίας του ’60, με λειτουργικά και τελευταία με προβλήματα στατικής επάρκειας.
Από το υπάρχον κτίριο διατηρείται ένα πολύ μικρό μέρος του υφιστάμενου κελύφους, ανακατασκευάζεται όλη η στέγαση του κτιρίου, ανανεώνεται όλος ο ηλεκτρομηχανολογικός εξοπλισμός και αυτό γιατί ήδη έχουν δαπανηθεί κάποια χρήματα για την αντικατάσταση των εξωτερικών κουφωμάτων. Αλήθεια στην αρχική μελέτη ανακατασκευής του θεάτρου υπήρξε μελέτη στατικής επάρκειας του κτιρίου;
Είναι οφθαλμοφανής η λανθασμένη προσέγγιση στην προσπάθεια ανανέωσης ενός παλιού, δυσλειτουργικού, ξεπερασμένου από τις σύγχρονες ανάγκες κτιρίου, που καλείται μάλιστα να παίξει «το ρόλο» του νέου συνεδριακού κέντρου, χωρίς τους απαιτούμενους χώρους, έχοντας μόνο μια τεράστια κεντρική αίθουσα. Το Τ.Ε.Ε. σαν σύμβουλος της διοίκησης, θα μπορούσε να προχωρήσει στη σύνταξη μιας οικονομοτεχνικής μελέτης ώστε οι εμπειρικές εκτιμήσεις να τεκμηριωθούν προς όφελος του κοινωνικού συνόλου της πόλης μας».
Ο γνωστός αρχιτέκτονας και μέλος του ΤΕΕ υποστηρίζει ότι ο προϋπολογισμός για την ανακατασκευή ενός κτιρίου που δεν έχει κάποια αρχιτεκτονική αξία, θα μπορούσε να διατεθεί για την κατασκευή ενός κτιρίου από την αρχή, που θα είναι σύγχρονο και λειτουργικό.
Ηδη το ΤΕΕ Μαγνησίας αποφάσισε να ζητήσει τις μελέτες του θεάτρου προκειμένου να ασχοληθεί διεξοδικά με το θέμα.
Ο Δήμος Βόλου
Την ίδια ώρα, ο Δήμος Βόλου ετοιμάζεται να εντάξει το έργο στο πρόγραμμα αστικών αναπλάσεων με προϋπολογισμό 6 εκ. ευρώ στη δράση των ολοκληρωμένων σχεδίων αστικών αναπλάσεων. Στη δράση εντάσσεται ένας εντεκάλογος έργων που θα αλλάξουν άρδην την εικόνα της πόλης, συνολικού προϋπολογισμού 17 εκ. ευρώ.
Ωστόσο, η μελέτη για το κόστος- μαμούθ για την αποκατάσταση της στατικότητας του Δημοτικού Θεάτρου Βόλου που ρημάζει, θα περιοριστεί στο μισό.
Για το παραπάνω διαβεβαίωσε ο Δήμαρχος Βόλου Αχιλλέας Μπέος, στη συνέντευξη τύπου που παραχωρήθηκε για την παρουσίαση των έντεκα έργων, αφήνοντας αιχμές για νέο οικονομικό… πάρτι, από τη στιγμή που στη μελέτη που προϋπολόγιζε το έργο στα 11 εκ. ευρώ, εμπεριέχονταν μηχανολογικός εξοπλισμός αξίας 2 εκατομμυρίων ευρώ.
Σε κάθε περίπτωση το έργο χαρακτηρίστηκε ως μείζονος σημασίας για την πόλη, η οποία δεν έχει ένα χώρο για να φιλοξενήσει θεάματα. Μάλιστα στη νέα εποχή, το Θέατρο θα λάβει και συνεδριακό χαρακτήρα.
Το κλείσιμο της αυλαίας
Η αυλαία στο Δημοτικό Θέατρο Βόλου έπεσε το 2008. Τα φώτα έσβησαν για τις ανάγκες ανακαίνισης του κτιρίου. Τα διαβρωμένα κουφώματα έπρεπε να αποκατασταθούν. Με εργολαβία της τότε δημοτικής αρχής, ξεκίνησαν οι εργασίες αντικατάστασης των κουφωμάτων.
Μόνο που ξεκίνησαν κάπως ανορθόδοξα. Από πάνω προς τα κάτω. Οταν ο εργολάβος έφθασε στο υπόγειο, ένα πρόβλημα στα ηλεκτρικά έφερε στην επιφάνεια ένα ακόμη μεγαλύτερο: τα θεμέλια και οι κολώνες του κτιρίου παρουσίαζαν φθορές. Αμεσα κινήθηκαν οι διαδικασίες για την εκπόνηση μελέτης στατικής επάρκειας. Οι τεχνικές υπηρεσίες έκριναν το κτίριο ακατάλληλο και το έκλεισαν.
Ακολούθησε το 2010 νέα μελέτη για την αποκατάσταση της στατικότητας του κτιρίου, βάση της οποίας, οι εργασίες προϋπολογίζονται σε 11 εκατομμύρια ευρώ. Μπροστά στο υπέρογκο κόστος, οι όποιες προσπάθειες εγκαταλείπονται.
Η αυλαία έπεσε, τα φώτα έσβησαν και σήμερα το κτίριο – σύμβολο για τον πολιτισμό του Βόλου, αραχνιάζει. Κυρίως όμως υπάρχει ένα τεράστιο κενό στην πόλη και τον πολιτισμό που έχασε το «σπίτι» του.
