ΔΙΕΘΝΗ

Στο σφυρί… το πιστόλι του «αρχιτέκτονα του θανάτου»

στο-σφυρί-το-πιστόλι-του-αρχιτέκτον-178392

Την 1η Οκτωβρίου 1946, μέσα σε απόλυτη σιωπή, αναγγέλθηκαν οι αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου της Νιρεμβέργης, που συγκροτήθηκε για την παραδειγματική τιμωρία των εγκληματιών του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.

Ανάμεσά τους και ο επονομαζόμενος «αρχιτέκτονας του θανάτου», αρχηγός της Λουτβάφε, Χέρμαν Γκέρινγκ. Εξήντα έξι χρόνια μετά τη δίκη, το επιχρυσωμένο πιστόλι του Γκέρινγκ, «Walther PPk», στολισμένο με φύλλα βελανιδιάς -σύμβολα δύναμης των ναζί-, και ένα τελετουργικό στιλέτο από ελεφαντόδοντο βγαίνουν «στο σφυρί» την 1η Οκτωβρίου προς 30.000 δολάρια, από τον οίκο δημοπρασιών «James D. Julia».

Είναι το πιστόλι που κατέθεσε (Μάιος 1945) στον Αμερικανό υπολοχαγό Τζερόμ Σαπίρο ο παντοδύναμος στρατάρχης του Χίτλερ, Χέρμαν Γκέρινγκ, όταν παραδόθηκε.

Ο υπολοχαγός Σαπίρο το είχε στην κατοχή του από τις τελευταίες μέρες του Γ΄ Ράιχ μέχρι το 1970. Μετά το θάνατό του, η χήρα του έδωσε το πιστόλι σ’ ένα στρατιωτικό φίλο τους στο Delaware, ο οποίος το πούλησε σε ιδιώτη συλλέκτη περίπου 20 χρόνια αργότερα.

Η ιδέα της παραδειγματικής τιμωρίας των ηγετών της ναζιστικής Γερμανίας γεννήθηκε το Μάρτιο του 1945. Στις 15 Απριλίου, ο πρόεδρος Τρούμαν ανέθεσε επίσημα την εντολή συγκρότησης του Διεθνούς Δικαστηρίου από αντιπροσώπους των τεσσάρων Μεγάλων νικητριών Δυνάμεων, Γαλλίας, Αγγλίας, Σοβιετικής Ενωσης και Αμερικής.

Στη δίκη, για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε ειδικό μεταφραστικό σύστημα, προκειμένου να αποδοθούν τα πεπραγμένα σε τέσσερις γλώσσες. Στοιχειοθετήθηκαν οι κατηγορίες: συνωμοσίας, εγκλημάτων κατά της ειρήνης και του κόσμου, εγκλημάτων πολέμου και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.

Επειτα από 407 συνεδριάσεις του Δικαστηρίου, καταδικάστηκαν σε θάνατο δι’ απαγχονισμού οι Γκέρινγκ, Ρίμπεντροπ, Ρόζενμπεργκ, Γιοντλ, Καλτενμπρούνερ, Φρανκ, Φρικ, Στράιχερ, Σάουκελ, Tσάις και Μπόρμαν (απών), σε ισόβια δεσμά οι Ες, Φουνκ και Ρέντνερ, σε εικοσαετή κάθειρξη οι Φον Σίραχ και Σπέερ και σε δεκαετή ο Ντένιτς. Οι Σαχτ, Φον Πάπεν και Φρόιτς αθωώθηκαν.

Αρχικά, οι κατηγορούμενοι όχι μόνον αρνήθηκαν την ενοχή τους, αλλά υπήρξαν ιδιαίτερα κυνικοί και προκλητικοί. Μέχρι που προβλήθηκε η ταινία του 1943 από το «γκέτο» της Βαρσοβίας, με ομαδικές εκτελέσεις, απαγχονισμούς και μαστιγώσεις ολόγυμνων γυναικόπαιδων. Αγανάκτηση, φρίκη και τρόμο προκάλεσε η προβολή της στο συγκεντρωμένο πλήθος.

Ο στρατάρχης Γκέρινγκ δήλωσε: «Προσχώρησα στο κόμμα ακριβώς γιατί ήταν επαναστατικό, όχι τόσο για το ιδεολογικό περιεχόμενό του. Ολη η συνωμοτική ιδέα ήταν παράλογη. Είχαμε εντολές να υπακούμε στο κράτος. Δεν ήμασταν μία ομάδα εγκληματιών, που συναντιόταν στα δάση, μέσα στο κατασκόταδο, για να σχεδιάσει μαζικές δολοφονίες. Αυτή είναι μία πολιτική νίκη για τους νικητές και θα είναι κάτι καλό όταν η Γερμανία το συνειδητοποιήσει».

Ο απαγχονισμός των καταδικασθέντων σε θάνατο έγινε ξημερώματα της 16ης Οκτωβρίου παρουσία σαράντα επιλεγμένων μαρτύρων. Ανάμεσά τους και οκτώ δημοσιογράφοι, σ’ ένα κελί, που κατέγραψαν τις τελευταίες στιγμές των ενόχων.

Ο Γάλλος συντάκτης Σασά Σιμόν σημείωσε: «Η πόρτα άνοιξε και εμφανίστηκε ο επικεφαλής της υπηρεσίας ασφαλείας του μεγάρου, συνταγματάρχης Αντρους. Πέταξε την κάσκα του πάνω σ’ ένα κρεβάτι, μας έκανε νεύμα να τον πλησιάσουμε, λέγοντας: ’’Λυπάμαι, ο Γκέρινγκ αυτοκτόνησε’’».

Πράγματι, ο Γκέρινγκ, που κρίθηκε ένοχος για όλες τις κατηγορίες, την προηγουμένη της εκτέλεσης της απόφασης του Δικαστηρίου αυτοκτόνησε στο κελί του με υδροκυάνιο. Πρόσφατα, ο Aμερικανός λοχίας που τον φρουρούσε αποκάλυψε το κρυμμένο για χρόνια μυστικό του. Υποκύπτοντας ο ίδιος στη γοητεία νεαρής Γερμανίδας, ανυποψίαστος, πέρασε μέσα στη φυλακή στον κρατούμενό του το στυλό με το υδροκυάνιο.

Ο διορισμένος διάδοχος του Αδόλφου Χίτλερ, διοικητής της γερμανικής αεροπορίας Λουτβάφε, ιδρυτής της Γκεστάπο και των πρώτων στρατοπέδων, άφησε δίπλα του ένα σημείωμα: «Δε θα είχα καμία αντίρρηση να με πυροβολήσουν, αλλά σκέφτηκα ότι ο απαγχονισμός δεν αρμόζει σ’ έναν άνδρα της δικής μου θέσης».

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου