ΔΙΕΘΝΗ

Η «Οδύσσεια» ενός ασθενούς με κορονοϊό: Κόλλησε τον Μάρτιο, πήρε εξιτήριο 8 μήνες μετά

η-οδύσσεια-ενός-ασθενούς-με-κορονοϊ-840735

«Είναι ένας ανθεκτικός, πολύ ανθεκτικός ιός»: Αυτό είπε ο 55χρονος Στέφανο Λαντσίλι, κατά την έξοδό του από το νοσοκομείο, 9 μήνες αφότου κόλλησε κορονοϊό.

Ο 55χρονος άνδρας από το Μποργκέτο Λοντιτζιάνο, είναι ένα από τα πιο μακροχρόνια θύματα του κορονοϊού. Πέρασε σχεδόν 9 μήνες από το ένα νοσοκομείο στο άλλο, με πνευμονία, λεγιονέλλα, μετά κορωνοϊό αλλά και ανεπανόρθωτες ζημιές που του άφησε ο ιός, σε έναν οργανισμό που ήταν ήδη επιβαρυμένος από άλλες παθολογίες.

Ήταν ένας από τους πρώτους που κόλλησαν κορωνοϊό – διαγνώστηκε στις 4 Μαρτίου όταν νοσηλευόταν ήδη στο Κοντόνιο, όπου πιθανότατα μολύνθηκε- έφτασε λίγο πριν τον θάνατο και τελικά βγήκε νικητής στις 9 Οκτωβρίου όταν και πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο Satn’Angelo Lodigiano, επιστρέφοντας επιτέλους στο σπίτι του.

Και δεν ήταν μια απλή επιστροφή, αλλά «θριαμβευτική» για τον 55χρονο αστυνομικό του τμήματος του Λόντι: Μια μικρή αντιπροσωπεία συναδέρφων και φίλων τον περίμενε.

Η «Οδύσσεια» του 55χρονου

Ο Στέφανο Λαντσίλι μπήκε αρχικά στο νοσοκομείο τον Νοέμβριο του 2019 με πνευμονία, μετά ακολούθησε η διάγνωση για λεγιονέλλα (όπου και πέρασε δύο εβδομάδες στην εντατική) και αργότερα ακολούθησε η νοσηλεία στο Κοντόνιο για ορθοπεδικά προβλήματα που τον εμπόδιζαν να μετακινείται.

Αλλά αυτή ήταν η αρχή μόνο της δοκιμασίας του: Στο νοσοκομείο του Κοντόνιο άρχισε να υποφέρει από τα συμπτώματα μιας νέας μορφής πνευμονίας. Στις 2 Μαρτίου υποβλήθηκε σε τεστ και δύο ημέρες αργότερα διαγνώστηκε θετικός στον κορωνοϊό. Πάσχει από προβλήματα καρδιάς και είναι διαβητικός – σοβαρά υποκείμενα νοσήματα που σχετίζονται με πολλούς θανάτους από κορωνοϊό. «Σε κάποιο σημείο» λέει η γυναίκα του Νάντια, «του έδωσαν μόνο 48 ώρες ζωής. Το είχα σχεδόν πάρει απόφαση πως θα τον έχανα».

«Δεν θυμάμαι τίποτα – Δεν ήξερα για την πανδημία και το lockdown»

Όσο για τον ίδιο, όπως δήλωσε στην Corriere della Sera: «Ο κορωνοϊός για μένα είναι σαν μια μαύρη τρύπα. Δεν θυμάμαι τίποτα. Δεν ήξερα καν για την πανδημία και για το lockdown».

Αλλά ο αστυνομικός αποδείχτηκε τελικά μεγάλος μαχητής. Σταδιακά η κατάσταση της υγείας του βελτιώθηκε και κατάφερε να βγει νικητής. «Είναι ένα θαύμα, δεν βλέπω άλλη εξήγηση».

Ακριβώς έναν μήνα μετά το θετικό τεστ, βγήκε τελικά αρνητικό. «Για αποκατάσταση με μετέφεραν στο Sant’Angelo Lodigiano, οι μύες μου ατρόφισαν τελείως, δεν μπορούσα να κάνω ούτε ένα βήμα».

«Από τότε που πήγε στο νοσοκομείο έχει χάσει 35 κιλά» λέει η σύζυγός του. «Χρειάστηκαν να περάσουν μήνες για να καταφέρει να φτάσει από το κρεβάτι έως την καρέκλα. Κινδύνευσε να καταλήξει σε μια αναπηρική καρέκλα για το υπόλοιπο της ζωής του. Αλλά τελικά, έμαθε να περπατά ξανά, οι γιατροί ήταν εξαιρετικοί» τονίζει.

Πρόωρη συνταξιοδότηση

Στις 9 Οκτωβρίου η μακροχρόνια αποκατάσταση τελείωσε και ο 55χρονος αστυνομικός επέστρεψε στο σπίτι του, όπου τον περίμεναν η σύζυγός του Νάντια και τα δύο τους παιδιά. Δεδομένης της κατάστασής του, το υπουργείο Εσωτερικών αποφάσισε την πρόωρη συνταξιοδότησή του.

«Θα μου λείψουν πάρα πολύ οι συνάδερφοί μου, αλλά τώρα ξεκινά μια δεύτερη φάση της ζωής μου: Έχω χάσει σχεδόν έναν χρόνο με την οικογένειά μου, με ενδιαφέρει μόνο να είμαι μαζί τους και να βλέπω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν»

Πηγή: iefimerida.gr

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου