Οι κατάσκοποι συνωστίζονται στο Βέλγιο σαν… μέλισσες γύρω από το βάζο με το μέλι, κυρίως επειδή υπάρχει χαμηλός κίνδυνος φυλάκισης. Με 127 διπλωματικές αποστολές, οι Βρυξέλλες φιλοξενούν τις περισσότερες στον κόσμο, σύμφωνα με τον παγκόσμιο κατάλογο του Lowy Institute (Global Diplomacy Index).
Όπως εξηγεί, σε αναλυτικό δημοσίευμά του το Politico, η παρουσία των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε. και του αρχηγείου του ΝΑΤΟ καθιστά το Βέλγιο σημαντικό όχι μόνο για τους διπλωμάτες, τους δημοσιογράφους και τους εκπροσώπους ομάδων συμφερόντων, τους λομπίστες δηλαδή, αλλά και για τη διεθνή κατασκοπεία. Ωστόσο, παρά τα υψηλά επίπεδα ενδιαφέροντος για τη βελγική πρωτεύουσα, τόσο οι βελγικές όσο και οι αρχές της Ε.Ε. δηλώνουν ότι είναι δύσκολο να τιμωρήσουν όσους έχουν πιάσει για κατασκοπεία και ότι οι προσπάθειες για αυστηρότερους κανόνες απέτυχαν.
Τους τελευταίους μήνες, αξιωματούχοι ασφαλείας ερεύνησαν δύο πρώην αξιωματούχους της Ε.Ε. που κατηγορούνται ότι διαβίβασαν πληροφορίες στην Κίνα. Ο πρώην διπλωμάτης του Ηνωμένου Βασιλείου και πρώην αξιωματούχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Fraser Cameron, ο οποίος διευθύνει το Κέντρο Ε.Ε. – Ασίας, διερευνάται από τις βελγικές υπηρεσίες ασφαλείας για υποψίες ότι διαβιβάζει ευαίσθητες πληροφορίες σε αντάλλαγμα αμοιβής. Νωρίτερα φέτος, οι Γερμανοί εισαγγελείς αποκάλυψαν ότι υποπτεύονταν τον Γκέρχαρτ Σαμπαθίλ, πρώην αξιωματούχο της Ε.Ε., επειδή διαβίβασε πληροφορίες στην Κίνα. Και οι δύο αρνούνται τους ισχυρισμούς. Και στις δύο περιπτώσεις, δεν είναι επίσης σαφές εάν οι ισχυρισμοί θα οδηγήσουν σε δίωξη.
Δεν είναι κάτι καινούργιο, λέει το Politico. Ο Johan Delmulle, γενικός εισαγγελέας στις Βρυξέλλες, μίλησε για το θέμα σε ομιλία του στο Εφετείο των Βρυξελλών το 2018. «Η κατασκοπεία στο Βέλγιο, και συγκεκριμένα στις Βρυξέλλες, δεν είναι κάτι εικονικό, αλλά πολύ συγκεκριμένο. Στο νομικό μας οπλοστάσιο για τη δίωξη εγκλημάτων, η κατασκοπεία είναι περιορισμένη σε μερικές παραγράφους που χρονολογούνται πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και πρέπει να προσαρμοστούν στη σημερινή κοινωνία και την πραγματικότητα».
Ελλείψει αυστηρότερου νόμου για κατασκοπεία, οι αξιωματούχοι ασφαλείας προσπαθούν να γίνονται δημιουργικοί για να σταματήσουν τους υπόπτους. Ένας τρόπος είναι να τους βάλουν στον προβολέα – μέσω της διαρροής των ονομάτων τους και των Μέσων ενημέρωσης γενικότερα, με την ελπίδα ότι δεν θα λαμβάνουν πλέον σχετικές πληροφορίες.
Η υπόθεση Σαμπαθίλ αποκαλύφθηκε από Γερμανούς εισαγγελείς, οι οποίοι συνεργάστηκαν με Βέλγους αξιωματούχους ασφαλείας για την υπόθεση. Ο Σαμπαθίλ, μέχρι στιγμής, δεν έχει συλληφθεί ούτε κατηγορηθεί, αλλά το δίκτυό του μπορεί να είναι λιγότερο πρόθυμο να του μεταδώσει ευαίσθητες πληροφορίες. Το ίδιο ισχύει και για τον Κάμερον.
Ένας άλλος τρόπος για να παρακάμψουν οι εισαγγελείς τον κατασκοπευτικό νόμο είναι να πιέσουν κατηγορίες για άλλα ποινικά αδικήματα. Το Βέλγιο επιχειρεί τώρα αλλαγή του νόμου περί κατασκοπείας.
[ethnos.gr]
