Αυτό που ξεκίνησε ως μια διαμαρτυρία για τους φόρους στα καύσιμα από γάλλους οδηγούς έχει εξελιχθεί σήμερα στον μεγαλύτερο “πονοκέφαλο” του Εμανουέλ Μακρόν από την στιγμή που ανέλαβε την προεδρία της Γαλλίας, πριν από 18 μήνες.
Ο λόγος για το κίνημα των “κίτρινων γιλέκων”. Το κίτρινο γιλέκο, το οποίο οι οδηγοί είναι υποχρεωμένοι να έχουν στο αυτοκίνητό τους σε περίπτωση ανάγκης, μετατράπηκε γρήγορα από σύμβολο μια διαμαρτυρίας για την αύξηση των τιμών των καυσίμων σε ένα σύμβολο γενικότερης αντίδρασης για το υψηλό κόστος ζωής, την ανεργία και τις πολιτικές του Μακρόν στα εργασιακά με έντονα αντικυβερνητικά χαρακτηριστικά.
Σημειώνεται ότι το κόστος του πετρελαίου κίνησης, που χρησιμοποιείται ευρύτατα στην Γαλλία, έχει αυξηθεί κατά περίπου 23% τους τελευταίους 12 μήνες και κατά μέσο όρο ανέρχεται σε 1,51 ευρώ ανά λίτρο, σύμφωνα με το BBC. Η κυβέρνηση του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν έχει ήδη αυξήσει τους φόρους κατανάλωσης στα καύσιμα φέτος και από την 1η Ιανουαρίου θα προβεί σε περαιτέρω αύξηση κατά 6,5 λεπτά ανά λίτρο στο ντίζελ και κατά 3,9 λεπτά στην βενζίνη.
Το κίνημα, που ξεκίνησε αυθόρμητα από τα social media στις αρχές του Νοέμβρη, φούντωσε, με αποκορύφωμα τα όσα έγιναν το περασμένο Σάββατο στους δρόμους του Παρισιού.
Όπως σημειώνει ο Guardian, η κυβέρνηση δεν προέβλεψε ότι το κίνημα των “κίτρινων γιλέκων” θα έπαιρνε την έκταση που πήρε τελικά, καθώς δεν έλαβε υπόψη μια σειρά από ευρήματα που παρουσιάζαν οι μετρήσεις. Περίπου το μισό του γαλλικού πληθυσμού θεωρεί ότι δεν θα ευνοηθεί προσωπικά από τις μεταρρυθμίσεις του Μακρόν, ενώ πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι η πολιτική του ευνοεί τους πλούσιους.
Ειδικότερα, δημοσκόπηση που έγινε για το Harris Interactive taken, που πραγματοποιήθηκε μετά τις διαδηλώσεις του Σαββάτου, έδειξε ότι το 72% των Γάλλων εξακολουθεί να στηρίζει το κίνημα διαμαρτυρίας.
Εν τω μεταξύ, και παρά τις προσπάθειες κατευνασμού από την κυβέρνηση, οι κινητοποιήσεις δεν λένε να κοπάσουν, καθώς όπως έγινε γνωστό την Δευτέρα 100 σχολεία σε όλη τη Γαλλία τελούν υπό κατάληψη, συμπεραστεκόμενα στο κίνημα των “κίτρινων γιλέκων” αλλά και διαμαρτυρόμενα για τις αλλαγές στο σύστημα των ΑΕΙ και των κολλεγίων.
Όπως είναι προφανές, η κατάσταση δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στο Μακρόν τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Στο εσωτερικό, απομένει να φανεί με ποιον τρόπο ο γάλλος πρόεδρος μπορεί να ανταποκριθεί στην κατάσταση, δεδομένης και της σταθερής και εκπεφρασμένης άποψής του ότι οι πολιτικοί δεν πρέπει να ενδίδουν στα “αιτήματα των δρόμων”.
Στο εξωτερικό, το πλήγμα στην εικόνα του Μακρόν είναι επίσης μεγάλο. Όπως σημειώνει ο Guardian, “γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο για τον γάλλο πρόεδρο να εμφανίζεται στην παγκόσμια σκηνή ως ένας προοδευτικός που μάχεται εναντίον του λαϊκισμού και του εθνικισμού, ενώ την ίδια στιγμή το Παρίσι να είναι γεμάτο οδοφράγματα και φωτιές και οι διαδηλωτές να τον κατηγορούν ως μέλος της αλαζονικής ελίτ”.
Σύμφωνα με μια ενδαφέρουσα ανάλυση της Angelique Chrisafis στον Guardian, τα σημάδια που προειδοποιούσαν για εξελίξεις ήταν εκεί, ωστόσο ο γάλλος πρόεδρος δεν κατάφερε να τα δει. Το ποσοστό της αποχής στις τελευταίες προεδρικές εκλογές, μια αποστροφή για την πολιτική τάξη, μια αίσθηση αδικίας, ανισότητας και διευρυνόμενου χάσματος ανάμεσα στις ελίτ και τους απλούς εργαζόμενους, όλα αυτά συνέβαλαν στο πολύ υψηλό ποσοστό που έλαβε η Μαρίν Λεπέν.
Για να κερδίσει την προεδρία, προσθέτει στην ανάλυσή του ο Guardian, ο Μακρόν δημιούργησε το δικό του κίνημα που βασίστηκε στην υπόσχεση ότι ο νέος πρόεδρος θα ακούσει το λαό και τον παλμό του έθνους. Ο ίδιος εμφανίστηκε ως ένας θεραπευτής.
O γάλλος πρόεδρος μπορεί να ζήτησε την Δευτέρα από τον πρωθυπουργό του να αρχίσει ο διάλογος με τους διαμαρτυρόμενους, ωστόσο η γαλλική κυβέρνηση βρίσκεται υπό αυξανόμενη πίεση για να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις που θα κατευνάσουν τον θυμό και τα αιτήματα των δρόμων.
Από το πώς θα απαντήσει ο γάλλος πρόεδρος σε αυτά τα αιτήματα θα εξαρτηθεί και το πόσο βαθύς θα είναι ο αντίκτυπος των κινητοποιήσεων στην κυβερνητική πορεία.
[thetoc.gr]
