Το γερμανικό περιοδικό Spiegel ανάρτησε και έδωσε ιδιαίτερη προβολή στη ιστοσελίδα του την Τρίτη 11 Νοεμβρίου το ακόλουθο σχόλια:
«Μπορεί η Κομισιόν να έχει επικεφαλής έναν άνθρωπο ο οποίος μετέτρεψε τη χώρα του σε φορολογική όαση; Ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ δεν μπορεί πλέον να αποφεύγει την ερώτηση.
Η ΕΕ έχει πρόβλημα, ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Επιφανειακά, αφορά το σύστημα αποφυγής φορολογίας του Λουξεμβούργου και τα δισεκατομμύρια εύρω που χάθηκαν για τις χώρες της ΕΕ. Υπάρχει όμως και ένα σοβαρότερο πρόβλημα.
Αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στις ΗΠΑ, όπου είναι καθιερωμένο ο κάθε υποψήφιος για δημόσια θέση να «ξεσκονίζεται» στο έπακρο, στην ΕΕ ουδέποτε εκδηλώθηκε κάποια πρόθεση έστω να ερευνηθεί το παρελθόν και το παρόν των πολιτικών.
Έτσι, δημιουργήθηκε μια κατάσταση όπου ένα άτομο όπως ο Γιούνκερ μπορεί κανονικότατα να έχει δυο ζωές. Μια ως ένας (έντιμος) υπέρμαχος της ΕΕ και την άλλη ως ένας έξυπνος πρώην ηγέτης χώρας της ΕΕ ο οποίος προώθησε τα ιδιαίτερα συμφέροντα του Λουξεμβούργου μπλοκάροντας συνθήκες οι οποίες υποχρέωσαν τις ευρωπαϊκές χώρες να υιοθετήσουν αυστηρές φορολογικές πολιτικές.
Στη διάρκεια της προεκλογικής μάχης ουδέποτε ο Γιουνκερ εξήγησε πώς είναι δυνατόν αυτές οι δυο «προσωπικότητες» να ταυτίζονται. Εξ αρχής ο σοσιαλδημοκράτης αντίπαλος του Μάρτιν Σουλτς έσπευσε να κλείσει συμμαχία με τον συντηρητικό Γιούνκερ και, φυσικά, απέφυγε να του κάνει δύσκολες ερωτήσεις.
Εννοείται ότι και οι δημοσιογράφοι της ΕΕ στις Βρυξέλλες έχουν ευθύνες γιατί «τα πήγαν καλά» με τον Γιούνκερ. Οι αμερικανοί συνάδελφοί τους θα τρελαίνονταν ανακαλύπτοντας τα δυο «πρόσωπα» του νέου προέδρου της Κομισιόν.
Διότι όσο κι αν πολλές φορές είναι αποκρουστική η δημοκρατία των ΗΠΑ η βάση των αρχών της είναι σωστή. Ο Τύπος και τα ΜΜΕ έχουν αναλάβει την υποχρέωση να «ανακρίνουν» τον κάθε πολιτικό υποψήφιο ο οποίος θα ήθελε να ασκήσει εξουσία, έστω και αν αυτή η δουλειά είναι επώδυνη.
Δημοκρατία δεν σημαίνει μόνο «τι ωραία τι κάλα».
Αυστηρά προσωπικές λεπτομέρειες–όπως ποιος κοιμήθηκε με ποιαν είτε πόσο πίνει και πότε–ασφαλώς δεν είναι απαραίτητο να καταγράφονται σε μια τέτοια ερευνα. Αλλά οπωσδήποτε αυτή πρέπει να περιλαμβάνει έναν αναλυτικό πίνακα της φορολογικής του κατάστασης στη χώρα καταγωγής του και το πώς αυτός ο επίσημος θα αντιδρούσε αν η Κομισιόν ήταν αναγκασμένη να αρχίσει μια διερεύνηση για αυτόν [ή αυτήν] στη χώρα του.
Θα ήταν σπουδαίο να ακούγαμε απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα από τον υποψήφιο Γιούνκερ στη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα του. Δυστυχώς δεν του έγιναν τέτοιες ερωτήσεις. Τώρα θα πρέπει να τις υποβάλουμε στον πρόεδρο της Κομισιόν Γιουνκερ. Ως τώρα οι απαντήσεις του–ότι παραμένει «πολύ ήρεμος» εν όψει αυτών των ισχυρισμών και η επιμονή του ότι δεν θα παρέμβει στη έρευνα–δεν είναι αρκετές.
Αυτή τη φορά ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ δεν μπορεί να κάνει την πάπια στα ερωτήματα».
tovima.gr
