«Τελευταία ανταπόκριση» του Κώστα Καλφέλη για τον ΤΑΧΥΔΡΟΜΟ από Λουξεμβούργο και Βρυξέλλες
Μόλις χθες το μεσημέρι πληροφορηθήκαμε από το Λουξεμβούργο τη θλιβερή είδηση του θανάτου του δημοσιογράφου Κώστα Καλφέλη. Παρά τα 79 του χρόνια, ο Κώστας διατηρούσε τη νεανική του ψυχή και τη μαχητικότητά του. Μόλις στο φύλλο της προηγούμενης Κυριακής είχε αρθρογραφήσει στη σελίδα 2 του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ, όπως με συνέπεια έκανε την τελευταία δεκαετία.
Οι αφόρητοι πόνοι του τελευταίου διμήνου τον είχαν καταβάλει σωματικά, αλλά όχι ψυχικά και πνευματικά. Η άνιση μάχη με την επάρατο νόσο τον ταλαιπώρησε, αλλά δεν τον κατέβαλε στο τέλος της ζωής του. Εφυγε περήφανος, όπως είχε μάθει να ζει. Η περιπετειώδης ζωή του είχε εξίσου περιπετειώδες τέλος. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά για έναν άνθρωπο που αγάπησε τη ζωή, παρά το γεγονός ότι δεν του φέρθηκε απλόχερα.
Παρά την πολύχρονη συνεργασία μας, η απόσταση μας έφερνε κοντά μόνο μέσα από τους σύγχρονους τρόπους επικοινωνίας και κυρίως από την εφημερίδα. Η μία και μοναδική μας συνάντηση, στο Στρασβούργο πρόπερσι για αρκετές ημέρες, μου πρόσφερε αρκετά μαθήματα και συσσωρευμένη εμπειρία. Ο αγώνας για τη ζωή είναι σκληρός και διαρκής και κυρίως δεν εξαργυρώνεται. Τα πιστεύω και οι ιδέες είναι το διαβατήριο και όχι οι χειροπέδες του ανθρώπου, ήταν μερικά από όσα εξέπεμπε ο Κώστας.
Η Ελλάδα τον πίκρανε, αλλά εκείνος την αγάπησε σχεδόν παράφορα και από όπου και αν βρισκόταν αγωνιζόταν για τα συμφέροντά της. Εφυγε από την πατρίδα ημιθανής, μετά από βασανιστήρια, και ρίζωσε στην ξενιτιά. Η αριστερή του ιδεολογία δεν τον εμπόδισε να συνδεθεί με στενή φιλία με τον δεξιό πρωθυπουργό επί 18 χρόνια του Λουξεμβούργου Ζαν Κλωντ Γιούνκερ, ο οποίος τον εκτιμούσε βαθύτατα και τον θεωρούσε έναν από τους πιο στενούς του φίλους. Ο Καλφέλης δεν σκέφτηκε να εξαργυρώσει ποτέ αυτή τη φιλία, όσα προβλήματα και αν αντιμετώπιζε. Το μόνο που τον απασχολούσε ήταν να πείσει τον Γιούνκερ, τις δύσκολες εποχές για την Ελλάδα, να τάσσεται στο πλευρό μας. Από το αποτέλεσμα και όσο ο Γιούνκερ ήταν πρόεδρος του Eurogroup φαίνεται ότι ο Καλφέλης καλά τα κατάφερε. Αυτό του το χρωστάμε. Όπως επίσης δεν εκμεταλλεύτηκε ποτέ και το γεγονός ότι ο πατέρας του υπήρξε βουλευτής Θεσσαλονίκης με το κόμμα του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Σπάνιο παράδειγμα ανθρώπου και δημοσιογράφου, που μάχονταν για τις ιδέες του και σεβόταν απολύτως και τις ιδέες των άλλων.
Φίλε Κώστα, θα μας λείψεις. Και εσύ, και οι συμβουλές σου, και τα κείμενά σου.
Υ.Γ. Η κηδεία του Κώστα Καλφέλη θα γίνει την ερχόμενη Τρίτη στο Λουξεμβούργο, ενώ ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ, όπως του οφείλει, την Κυριακή θα παρουσιάσει εκτενές αφιέρωμα στη ζωή και τη δράση του ανταποκριτή μας στο Λουξεμβούργο και στις Βρυξέλλες.
