Χρήστος Μπουκώρος: Σόι πάει το βασίλειο

χρήστος-μπουκώρος-σόι-πάει-το-βασίλει-574578

Η αναταραχή στα πανεπιστήμια και η οικογενειοκρατία

Αυτή τη φορά δεν έχουν ξεσηκωθεί οι φοιτητές ούτε καν οι καθηγητές. Είναι οι διοικητικοί υπάλληλοι που απεργούν για δύο ολόκληρους μήνες. Λογικό θα έλεγε κανείς. Τη δουλειά τους χάνουν εκατοντάδες από τη συγκεκριμένη κατηγορία. Οι αντιδράσεις είναι λογικές και αναμενόμενες.

Με το θέμα δεν έχουμε ασχοληθεί όσο θα έπρεπε, μας προκάλεσαν όμως βαθιά εντύπωση τα όσα είπε ο υπουργός Παιδείας, προφανώς επιχειρώντας να περάσει στην αντεπίθεση. Μόλις χθες μιλώντας σε ραδιοσταθμό της Αθήνας ο κ. Αρβανιτόπουλος προχώρησε σε καταγγελίες για αθρόες προσλήψεις και μονιμοποιήσεις που διπλασίασαν το προσωπικό τα δέκα τελευταία χρόνια. Χαρακτηριστικά είπε: «Είχαμε αθρόες προσλήψεις και μονιμοποιήσεις που διπλασίασαν το προσωπικό τα δέκα τελευταία χρόνια. Από τις πανεπιστημιακές αρχές έγιναν, βέβαια».

«Γιατί υπάρχει τόση ένταση από μια χούφτα ανθρώπων στο Καποδιστριακό» αναρωτήθηκε ο κ. Αρβανιτόπουλος και πρόσθεσε: «πάμε να κρύψουμε τα άπλυτα κάτω από το χαλί; Μόνο στο Καποδιστριακό, αν δείτε τους υπαλλήλους, υπάρχουν 313 περιπτώσεις με το ίδιο ακριβώς επίθετο, συνεπωνυμίες!!!».

Ανέφερε, δε, πως «όταν ζητήθηκε από τα πανεπιστήμια να αυτοαξιολογηθούν για τις δομές, τους ανθρώπους και τις διαδικασίες και να μας πουν 36 ιδρύματα που έχουν υπεράριθμους και που έχουν ελλείψεις, όλα έδειξαν ότι θέλουν και άλλους διοικητικούς».

Επισήμανε ότι στο Καποδιστριακό υπάρχουν 1.317 υπάλληλοι και με τη διαθεσιμότητα 800, τονίζοντας ότι «12 μόνο έχουν μπει μέσω ΑΣΕΠ!».

Αυτά είπε ο υπουργός και στο βαθμό που αληθεύουν πράγματι προκαλούν λύπη και απόγνωση μέσα από ένα συσχετισμό για το πώς κάποιοι βολεύονται σ’ αυτή τη χώρα και πως κάποιοι άλλοι ούτε είχαν, ούτε έχουν στον ήλιο μοίρα.

Ρωτώντας περισσότερο πληροφορηθήκαμε ότι με το νόμο Παυλόπουλου μονιμοποιήθηκαν περίπου 7.000 διοικητικοί υπάλληλοι στα Πανεπιστήμια. Πολύ καλά αν διέθεταν τις προϋποθέσεις. Αν δηλαδή κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες όπως προέβλεπε η βασική διάταξη του συγκεκριμένου νόμου.

Με τις αθρόες χιλιάδες μονιμοποιήσεις, δεν θα έπρεπε να ελεγχθούν από τη δικαιοσύνη και οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου που οδήγησαν στη μονιμότητα; Ηταν νόμιμες; Ηταν πρωθύστερες; Ηταν χαριστικές; Ηταν πραγματικές και εξυπηρετούσαν τις ανάγκες των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων; Δεν πρέπει να απαντηθούν αυτά τα ερωτήματα;

Δεν θα ξεχάσουμε βεβαίως την περίπτωση που έλαβε κάποια δημοσιότητα. Της καθηγήτριας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου που μονιμοποίησε το σύζυγό της, τα δυο της παιδιά της, αλλά και τον κηπουρό της (!), προφανώς επειδή εμπιστευόταν τις γνώσεις -ειδικά του κηπουρού- στη γεωπονική επιστήμη.

Με όλα τούτα να έρθουμε και στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Πριν τον κυκεώνα των διαθεσιμοτήτων όλες οι μελέτες του Υπουργείου έδειχναν ότι το τοπικό πανεπιστημιακό ίδρυμα είχε ελλείψεις διοικητικού προσωπικού. Λογικό αφού μιλάμε για Πανεπιστήμιο διάσπαρτο σε πέντε πρωτεύουσες νομών. Ερχεται το Υπουργείο Παιδείας τώρα μέσα στο κλίμα που έχει διαμορφωθεί και αποφασίζει ότι πρέπει να γίνουν και 33 ίσως και περισσότερες απολύσεις στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Γιατί να γίνει αν αυτό δεν προκύπτει από μελέτες;

Κανείς δεν μπορεί να μας πείσει ότι αυτοί οι άνθρωποι του Π.Θ. δεν πληρώνουν το όργιο παρανομιών και προσλήψεων στο Καποδιστριακό, στο Πολυτεχνείο, στο Α.Π.Θ. και όπου αλλού. Αυτό βεβαίως δεν είναι δικαιοσύνη, όπως δεν αποτελούν δίκαιο μέτρο οι παράπλευρες απώλειες. Σε καμία περίπτωση.

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου