Η Προεδρική ρήση και η ζώσα πραγματικότητα
Στις δηλώσεις του μετά την παρέλαση της Θεσσαλονίκης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ήταν σαφής: «Ο ελληνικός λαός ότι ήταν να δώσει το έδωσε. Τώρα οι εταίροι μας πρέπει να σεβαστούν τις προσπάθειες και να βοηθήσουν». Δεν μπορώ να γνωρίζω αν ο ανώτατος πολιτειακός κινείται στο πλαίσιο της τελευταίας κυβερνητικής γραμμής ή αν εκφράζει καθαρά αυτόνομο δημόσιο λόγο. Δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία αυτό, αλλά η ουσία της επισήμανσής του Προέδρου.
Αυτό λοιπόν που δικαίως απαιτεί η ελληνική Πολιτεία από τους δανειστές, δεν το αναγνωρίζει για τους ίδιους τους πολίτες της. Αποτελεί σοβαρή αντίφαση η στάση αυτή που οδηγεί σε απώλεια αξιοπιστίας. Ένα κράτος περιορισμένης αξιοπιστίας αντιμετωπίζει αμφισβήτηση στο εσωτερικό και χλεύη στο εξωτερικό.
Την ίδια ώρα, τα ταμεία του δημοσίου απαιτούν την άμεση αποπληρωμή παρελθόντων οφειλών με τις επιβαρύνσεις και τα υπέρογκα πρόστιμα που διογκώνουν αφύσικα τις υποχρεώσεις των οφειλετών.
Τα ασφαλιστικά ταμεία απαιτούν υποχρεώσεις που δημιουργήθηκαν κάποιες άλλες θολές εποχές και πάλι με τις προσαυξήσεις και τα πρόστιμα, ακόμη και οι τράπεζες αξιώνουν -εντελώς εκτός κλίματος- την αποπληρωμή δανειακών υποχρεώσεων με τα ληστρικά επιτόκια του παρελθόντος και ένα κάρο παράνομες επιβαρύνσεις.
Είναι γνωστό ότι τις εποχές που δέναμε… τα σκυλιά με τα λουκάνικα, το κράτος αποφάσιζε για την όποια καθυστέρηση και παράβαση πρόστιμα εκτός πραγματικότητας και οι τράπεζες που δανειζόταν από τους πολίτες με 5%, δάνειζαν σε άλλους πολίτες με 17 έως και 23%. Τώρα ζητούν αποπληρωμή!
Δικαίως η Ελλάδα ζητάει ελάφρυνση ή ακόμη και κούρεμα του δημοσίου χρέους από τους διεθνείς δανειστές. Αν όμως παράλληλα δεν υπάρξει και ένα γενναίο κούρεμα του εσωτερικού ιδιωτικού χρέους, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να εξομαλυνθεί η κατάσταση και να πάρει μπροστά η οικονομία.
Δεν προσφέρει τίποτα στα δημοσιονομικά μεγέθη της χώρας και στην ουσιαστική κατάσταση της οικονομίας να ανακοινώνει κάθε λίγο και λιγάκι το υπουργείο οικονομικών ότι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές έφτασαν τα 59 δισ. ή ξεπέρασαν τα 60 δισ. ευρώ. Μόνο οργή στους συνεπείς φορολογούμενους προκαλούν τέτοιες ανακοινώσεις. Χρέη από εταιρείες που έχουν κλείσει προ δεκαετιών ή από οφειλέτες που έχουν εγκαταλείψει το μάταιο τούτο κόσμο, τι ακριβώς εξυπηρετεί να ανακοινώνονται δεν το καταλαβαίνει κανείς λογικός άνθρωπος.
Υπουργείο οικονομικών, ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες ας κάνουν το λογαριασμό πόσες πραγματικά είναι οι οφειλές και κυρίως πόσες και με ποιο τρόπο μπορούν να αποπληρωθούν.
Οι εποχή των ψευδαισθήσεων πρέπει να τελειώνει για όλους, όπως τελείωσε απότομα για εκατομμύρια Ελλήνων πολιτών.
