Η βόμβα «Χρυσή Αυγή» έσκασε στα χέρια της Ελληνικής κοινωνίας
Δεν είναι ανάγκη να διαπνέεται κανείς από παθιασμένο αριστερισμό, προκειμένου να αντιληφθεί ότι η υπόθεση της Χρυσής Αυγής δεν αφορά κάποιο κόμμα, πολιτική παράταξη ή πολιτικό σχηματισμό, ακόμη και ακραίο. Όλα δείχνουν ότι πρόκειται για κάτι διαφορετικό, το οποίο πρώτη φορά καλείται να αντιμετωπίσει η ελληνική κοινωνία.
Τα όσα αποκαλύπτονται, κυρίως μετά τη σύλληψη των κορυφαίων στελεχών της Χρυσής Αυγής, έχουν αφήσει άφωνη όχι μόνο την πανελλήνια κοινή γνώμη, αλλά την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια. Δεν είναι τυχαίο ότι τα μεγαλύτερα μέσα ενημέρωσης της υφηλίου τόσες ημέρες τώρα προβάλλουν εκτενή αφιερώματα στη συγκεκριμένη υπόθεση.
Φωτογραφίες ηγετικών στελεχών της οργάνωσης με ναζιστικές στολές και χιτλερικούς χαιρετισμούς, απάνθρωπα μανιφέστα, όρκοι που στρέφονται ευθέως εναντίον της ανθρώπινης ύπαρξης, στοιχεία για οργάνωση παραστρατιωτικού τύπου, οργανωμένοι εκβιασμοί με θύματα καταστηματάρχες και μετανάστες, μέχρι και τιμοκατάλογος κακοποιήσεων για παραγγελίες σπασμένων χεριών, ποδιών και κεφαλιών!!! Είναι ορισμένες από τις αποκαλύψεις των τελευταίων ημερών και κανείς ακόμη δεν μπορεί να είναι βέβαιος για το τι άλλο θα ακούσουμε, αφού μόλις χθες, σύμφωνα με τη Deutsche Welle, το Γερμανικό υπουργείο Εσωτερικών απέστειλε έγγραφο στο αντίστοιχο Ελληνικό υπουργείο, με το οποίο το πληροφορεί ότι η Χρυσή Αυγή συνεργάζεται στενά με το παράνομο νεοναζιστικό κόμμα της Γερμανίας.
Καλώς ή κακώς, θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς ότι το Ελληνικό Σύνταγμα και τα αρμόδια όργανα της Δικαιοσύνης δεν περιλαμβάνουν απαγορεύσεις ακόμη και για ακραίους σχηματισμούς. Οπότε δεν θα μπορούσε εκ των προτέρων να αντιμετωπιστεί το συγκεκριμένο ζήτημα. Σωστή είναι αυτή η παρατήρηση, αν και από ότι γίνεται αντιληπτό με την πρώτη ευκαιρία θα έχουμε αλλαγές στον εκλογικό νόμο και στη λειτουργία του κοινοβουλίου και στη συνέχεια, όποτε δοθεί η ευκαιρία και η δυνατότητα, συνταγματική αναθεώρηση για τέτοιου είδους, αλλά και για άλλα, κορυφαία για την ελληνική κοινωνία, ζητήματα.
Μέρα με τη μέρα δικαιώνονται όλο και περισσότερο εκείνοι που από την αρχή υποστήριζαν ότι η Χρυσή Αυγή και τα στελέχη της πρέπει να ελεγχθούν σε ποινικό επίπεδο για τις έκνομες πράξεις τους και όχι για το πολιτικό τους φρόνημα, όσο και αν αυτό αποδεικνύεται όλο και πιο ακραίο, όλο και πιο επικίνδυνο, κυριολεκτικά από στιγμή σε στιγμή.
Είναι φυσικό η ηγεσία και τα στελέχη της Χρυσής Αυγής να πλάθουν τον μύθο της άδικης πολιτικής δίωξης, η οποία εκπορεύεται από ντόπια και ξένα κέντρα του παγκόσμιου Σιωνισμού. Είναι σε δύσκολη θέση και έχουν δικαίωμα να διατυπώνουν οποιαδήποτε επιχειρήματα. Θα ακούσουμε κι’ άλλα. Ο κάθε κατηγορούμενος και ο κάθε υπόδικος στις Δημοκρατίες έχει δικαίωμα ακόμη και στους υπερβολικούς ισχυρισμούς. Το θέμα είναι ότι στελέχη της Χρυσής Αυγής δολοφόνησαν τον άτυχο νεαρό μουσικό Παύλο Φύσσα, στελέχη και μάλιστα κορυφαία της Χρυσής Αυγής, παρά τους ισχυρισμούς τους περί προσήλωσης στη Δημοκρατία, αποδεικνύονται κάθε μέρα, με αδιάσειστα στοιχεία, όλο και πιο ναζιστές, στελέχη μεγάλα και μεσαία της ίδιας οργάνωσης διαπιστώνεται από πλήθος στοιχείων να έχουν καταπατήσει τον μισό ποινικό κώδικα, τελώντας από απλά πλημμελήματα μέχρι κακουργήματα. Οσοι ισχυρίζονται ότι πρόκειται περί πολιτικής δίωξης πρέπει ταυτόχρονα να υποστηρίξουν ότι ο νόμος έπρεπε να κάνει τα στραβά μάτια σε όλα αυτά. Δηλαδή, να μην ελέγξει τους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς όλων αυτών των ποινικά κολάσιμων ενεργειών. Ο κορυφαίος ισχυρισμός της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής ότι δεν μπορεί να ευθύνεται για τις πράξεις μεσαίων και μικρών στελεχών της και ότι όλοι αυτοί της είναι άγνωστοι, κατέπεσε παταγωδώς από το γεγονός ότι ο φονιάς του 34χρονου δούλευε στην τοπική οργάνωση της Νίκης και προϊστάμενός του, πυρηνάρχης, δούλευε ως πορτιέρης στα κεντρικά γραφεία της Χρυσής Αυγής. Δεν είναι δα και κόμμα εξουσίας, ώστε να μην γνωρίζονται μεταξύ τους και ούτε είναι από αυτούς που τοποθετούν τυχαίους… πορτιέρηδες. Κατά συνέπεια η Δικαιοσύνη έχει πλούσιο υλικό στα χέρια της και πρέπει να τιμωρήσει τον κάθε έναν γι’ αυτά που έκανε και όχι γι’ αυτό που είναι. Γι’ αυτό που είναι, γι’ αυτό που είσαι, γι’ αυτό που είναι οι άλλοι «τιμωρεί» μόνο η Χρυσή Αυγή.
Επειδή με τη Χρυσή Αυγή ασχολείται πλέον η Δικαιοσύνη, ας ασχοληθούμε εμείς με τα υπόλοιπα που δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Η πολιτική ηγεσία και το πολιτικό σύστημα υποχρεούνται να θωρακίσουν τη Δημοκρατία από τέτοιους, αλλά και άλλους κινδύνους για τους οποίους ευθύνονται οι ίδιοι. Η Δικαιοσύνη πρέπει να λειτουργήσει απερίσκεπτη και να μην επιτρέψει καμία, άμεση ή έμμεση, παρέμβαση στο έργο της. Οι πολίτες οφείλουν να σκεφθούν αν είναι μορφή πολιτικής διαμαρτυρίας να εμπιστεύεσαι την ψήφο τους σε αμετανόητους θαυμαστές του Χίτλερ, που έχουν καταπατήσει το σύνολο του ποινικού κώδικα της χώρας. Κυρίως, όμως, η σημερινή κυβέρνηση οφείλει να βελτιώσει το οικονομικό και κοινωνικό κλίμα που είναι οι βασικές αιτίες της γέννησης και της γιγάντωσης του φαινομένου τη Χρυσής Αυγής. Αν αυτές οι αιτίες δεν καταπολεμηθούν το αυγό ενός άλλου φιδιού θα επωαστεί. Ένα αυγό το οποίο πιθανόν θα είναι πιο επικίνδυνο γιατί δεν θα φέρει τα χαρακτηριστικά σημάδια μίσους από το παρελθόν και θα είναι ασφαλώς πιο δύσκολο να εντοπιστεί και να αντιμετωπιστεί.
Τέλος, όσοι νομίζουν ότι μοναδική πηγή πολιτικής βίας και έκνομων ενεργειών που δημιουργούν πλείστα όσα προβλήματα στην από τριετίας χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία είναι η Χρυσή Αυγή, δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να ρίχνουν νερό στο μύλο των νεοναζιστών. Τα δύσκολα ζητήματα, χρειάζονται σφαιρική και ολοκληρωμένη αντιμετώπιση. Η μονομέρεια, συνήθως, είναι επικίνδυνος οδηγός.
