Χρήστος Μπουκώρος: Το ενδεχόμενο της εκλογικής αναμέτρησης

χρήστος-μπουκώρος-το-ενδεχόμενο-της-ε-692627

Τελικά λύνει ή δημιουργεί περισσότερα από τα υπάρχοντα προβλήματα;

Μόλις χθες ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας ζήτησε ευθέως προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία. Στην ομιλία του, στην Κεντρική Επιτροπή του κόμματός του, υπογράμμισε με έμφαση ότι η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να οδηγήσει άμεσα τη χώρα σε εκλογές.

Στον αντίποδα, είναι γνωστό ότι οι κυβερνώντες προσπαθούν με όλες τις δυνάμεις τους να αποφύγουν το ενδεχόμενο μιας φθινοπωρινής εκλογικής αναμέτρησης την οποία θα μπορούσε να προκαλέσει ένα απρόβλεπτο «πολιτικό ατύχημα».

Πέρα από την κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ενωση και κατ’ επέκταση και οι δανειστές της χώρας ποικιλοτρόπως έχουν επισημάνει ότι μια πρόωρη εκλογική αναμέτρηση θα μπορούσε να αποβεί καταστροφική για την οικονομία και ταφόπλακα για το πρόγραμμα χρηματοδότησης της χώρας.

Μόλις χθες, η τελευταία δημοσκόπηση της MetronAnalysis κατέγραψε ένα ποσοστό της τάξης του 64% των πολιτών, οι οποίοι σε καμία περίπτωση δε θα επιθυμούσαν εκλογές αυτή την εποχή.

Οπως για όλα τα ζητήματα, έτσι και για το συγκεκριμένο, της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες, είναι φυσικό επόμενο άλλοι να το υποστηρίζουν και άλλοι να το ξορκίζουν. Το ζήτημα δεν είναι ποιοι θέλουν εκλογές τώρα και ποιοι προσπαθούν να τις αποφύγουν, αλλά αν οι εκλογές τον Οκτώβριο ή τον Νοέμβριο λύνουν ή δημιουργούν προβλήματα για τη χώρα και τους πολίτες.

Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι η οικονομία της χώρας ανθίζει και τα οικονομικά προβλήματα των πολιτών αμβλύνονται τούτη την ώρα. Καταβάλλεται μια προσπάθεια, η οποία σε άλλες πτυχές της αποδίδει και σε άλλες όχι. Αυτό δημιουργεί μια κατάσταση ρευστότητας. Οπωσδήποτε, όμως, η πολιτική σταθερότητα το τελευταίο διάστημα, παρά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ από την τρικομματική κυβέρνηση, ήταν εμφανής. Η πολιτική σταθερότητα σε καταστάσεις κρίσης δεν μπορεί παρά να είναι στοιχείο ευνοϊκό και για την κοινωνία και την οικονομία.

Το προηγούμενο συμπέρασμα δεν σημαίνει ότι το ουσιαστικό, σχεδόν υπαρξιακού χαρακτήρα, ερώτημα: «μέχρι πότε μπορούν να αντέξουν οι πολίτες τέτοια λιτότητα» δεν προβάλλει συνεχώς επαναλαμβανόμενο, βασανιστικό και επίκαιρο. Πράγματι, οι πολίτες έχουν ξεπεράσει προ πολλού τα όρια τους. Μεγάλο τμήμα του πληθυσμού βρίσκεται ήδη εκτός οικονομικού και κοινωνικού γίγνεσθαι. Αποκλεισμός, ανεργία, μιζέρια, φτώχεια και στο τέλος – τέλος οργή που κανείς δε γνωρίζει πως στο τέλος θα εκφραστεί. Αυτά είναι δεδομένα και κανείς δεν τα παραγνωρίζει. Το θέμα είναι ότι η κυβέρνηση και οι θιασώτες της πολιτικής σταθερότητας υποστηρίζουν ότι υπάρχουν σημάδια βελτίωσης της κατάστασης, αντίθετα ο ΣΥΡΙΖΑ και οι θιασώτες των εκλογών υποστηρίζουν ότι πρόκειται για κοινωνική καταστροφή, η οποία χειροτερεύει συνεχώς και κανένα φως δεν υπάρχει στο βάθος του τούνελ.

Αν υποθέσουμε ότι οι υπέρμαχοι της εκλογικής αναμέτρησης ειλικρινώς προτείνουν μια τέτοια εξέλιξη, θα ήταν ορθό να τοποθετηθούν σε ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα. Πρώτον, αν κερδίσουν τις εκλογές θα σταματήσουν το πρόγραμμα χρηματοδότησης όπως σήμερα το γνωρίζουμε; Δεύτερον, θα αποκαταστήσουν όσα έκαναν οι μνημονιακές κυβερνήσεις σε μισθούς, συντάξεις και εργασιακές σχέσεις; Τρίτον και ουσιαστικότερο αν η απάντηση είναι καταφατική στα δύο προηγούμενα ερωτήματα, γιατί δε μας εξηγούν με σαφήνεια και ακρίβεια πού θα βρεθούν οι αναγκαίοι οικονομικοί πόροι, δηλαδή οι παράδες;

Πιστεύουμε, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε θα συμβούν, ότι οι συνθήκες κάθε άλλο παρά ώριμες και κατάλληλες για φθινοπωρινές εκλογές είναι στην παρούσα φάση. Μια εκλογική αναμέτρηση τώρα θα σήμαινε την απόλυτη αποτυχία του τρέχοντος προγράμματος και ενδεχομένως ακόμη μεγαλύτερη αποτυχία του όποιου μελλοντικού προγράμματος υιοθετηθεί και το οποίο μέχρι τώρα μας είναι άγνωστο. Θα φανεί αν τελικά η χώρα θα επιλέξει τον κακοτράχαλο και ανηφορικό σημερινό δρόμο ή μια πορεία στο άγνωστο…

#Tags

Εγγραφείτε στο Newsletter του Ταχυδρόμου