Το δημόσιο βράζει. Οι Δήμοι κλείνουν. Χιλιάδες άνθρωποι που σχεδόν …γέρασαν με την αίσθηση της μόνιμης εργασίας αντιμετωπίζουν πλέον κατά πρόσωπο τον εφιάλτη της ανεργίας. Οδυνηρό για τους ίδιους, λυπηρό για όλους τους υπόλοιπους. Μέσα σε μια καταστραμμένη οικονομία έρχεται και η ατομική και οικογενειακή καταστροφή εκατομμυρίων ανθρώπων –γιατί πότε δεν πρέπει να ξεχνάμε και τους δυστυχείς ανέργους του ιδιωτικού τομέα- να συμπληρώσει το σκηνικό της εθνικής μας θλίψης.
Ιδιαίτερα η περίπτωση των οριζόντιων μέτρων με την κατάργηση ολόκληρων υπηρεσιών και απολύσεις επί δικαίων και αδίκων δεν μπορεί να επικροτείται. Αν δεν με απατά η μνήμη μου ολόκληρος ο πολιτικός κόσμος συμφώνησε ότι τα οριζόντια οικονομικά μέτρα ήταν εντελώς άδικα. Πως λοιπόν επιλέγουμε τώρα οριζόντια διοικητικά μέτρα; Αν είναι να φύγουν κάποιοι από το δημόσιο να φύγουν όσοι προσελήφθησαν αδιαφανώς και ρουσφετολογικά και όχι όσοι κλήθηκαν από την πατρίδα σε διαγωνισμούς, ΑΣΕΠ κ.τ.λ.
Η δικαιολογία του αρμόδιου υπουργού ότι ο προκάτοχός του δεν είχε κάνει καμία προετοιμασία είναι επιχειρηματολογία… διαλυμένης κομματικής οργάνωσης . Πριν μας πει ο κ. Μητσοτάκης τι έκανε ο ανίκανος προκάτοχός του, ο οποίος απολύθηκε και δεν τον πληρώνουμε πλέον, γιατί δεν μας λέει τι έκαναν έναν ολόκληρο χρόνο οι Γενικοί Γραμματείς των αρμόδιων υπουργείων που τσεπώνουν 4-5 χιλιάρικα το μήνα; Πόσο δύσκολο ήταν να καταγράψουν το προσωπικό των υπουργείων τους και να ετοιμάσουν λίστες αναλογικές, αντικειμενικές και ολοκληρωμένες που θα μείωναν το δημόσιο εκεί που είναι αναγκαίο να μειωθεί; Γιατί πληρώνουμε αυτά τα αποτυχημένα κομματόσκυλα; Μήπως για να γεμίσουν το πουγκί τους με χρήματα του πένητα φορολογούμενου ώστε να έχουν εξασφαλισμένα τα έξοδα των επόμενων εκλογών μιας και οι περισσότεροι είναι αποτυχημένοι πολιτευτές; Ομοιος τον όμοιο και η κοπριά στα λάχανα, λέει ο λαός. Αυτές τις κοπριές γιατί δεν τις απολύει κανείς;
Για να μην περιοριζόμαστε μόνο στην κριτική την οποία ασκούν πολλοί τελευταία, αρμόδιοι και αναρμόδιοι, ικανοί και ανίκανοι, διατυπώνουμε και μια απλή πρόταση.
Δημόσιος υπάλληλος στο μέλλον μόνο από ανάλογη εξειδικευμένη πανεπιστημιακή σχολή τετραετούς φοίτησης. Όπως έγινε με επιτυχία για τον στρατό και την αστυνομία. Δημιουργία σχολών δημόσιας διοίκησης στα ΑΕΙ . Εισαγωγή μόνο μέσω πανελλαδικών γιατί και το ΑΣΕΠ(κύριος τροφοδότης του δημοσίου) δεν είναι θεσμός που έχει πείσει απολύτως την κοινωνία. Το δημόσιο γνωρίζει αν όχι επακριβώς, τουλάχιστον κατά προσέγγιση, πόσοι δημόσιοι υπάλληλοι συνταξιοδοτούνται ετησίως, ανάλογος αριθμός θα εισάγεται στις σχολές των ΑΕΙ. Αυτό δε σημαίνει ότι με την αποφοίτηση προσλαμβάνονται, εφόσον κάτι τέτοιο δεν ισχύει σε καμία χώρα του κόσμου ούτε για τους απόφοιτους των πιο φημισμένων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Διαγωνισμοί αποκλειστικά μεταξύ των αποφοίτων των σχολών ΑΕΙ για τη στελέχωση της όποιας δημόσιας υπηρεσίας. Στις επίζηλες δημόσιες υπηρεσίες θα εισάγονται όσοι έμαθαν καλά τα γράμματα και στις υπόλοιπες οι όχι και τόσο …διαβαστεροί. Πάντως θα έχουμε δημοσίους υπαλλήλους σχεδόν ειδικούς στα περί δημόσιας διοίκησης, οι οποίοι θα γνωρίζουν κυρίως ότι δημόσιος υπάλληλος είναι αυτός που υλοποιεί αποκλειστικά και μόνο τη βούληση του κράτους και όχι του …Μπαλασόπουλου. Θα έχουν διδαχθεί κυρίως τις υποχρεώσεις τους και στη συνέχεια τα δικαιώματά τους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν χρειάζεται να καταργηθεί ούτε η μονιμότητα των υπαλλήλων , ούτε ολόκληρες υπηρεσίες στο μέλλον. Ούτε υπεράριθμοι θα υπάρχουν, ούτε ρουσφέτια. Αδιάβλητες καταστάσεις μέσω πανελλαδικών εξετάσεων και στη συνέχεια ειδικών και πάλι πανελλήνιων διαγωνισμών. Για να πάψει να υφίσταται το κράτος ως λάφυρο και να τελειώσει ο κομματικός εκμαυλισμός. Διότι δικαίωμα στο δημόσιο έχουν τα παιδιά όλων των Ελληνικών οικογενειών και όχι μόνο οι ορντινάτσες των πολιτικών γραφείων. Για να ζήσουν κάπως καλύτερα τα παιδιά μας. Για να μην ντρέπονται που γεννήθηκαν Έλληνες.
