Η πληροφορία υπήρχε από τις προηγούμενες μέρες. Άλλο όμως η πληροφορία και άλλο το γεγονός. Η ανακοίνωση του κυβερνητικού εκπροσώπου για παύση λειτουργίας της ΕΡΤ έπεσε ως κεραυνός.
Δεν θα σταθούμε στις αντιδράσεις των εργαζομένων και των πολιτικών φορέων για τη συγκεκριμένη πολιτική απόφαση. Αλίμονο αν δεν αντιδράσουν εργαζόμενοι οι οποίοι απολύονται ξαφνικά. Είναι απολύτως δικαιολογημένη ακόμη και η σφοδρή και ίσως και η εκτός ορίων αντίδρασή τους. Αναμενόμενη είναι επίσης και η σφοδρή αντίδραση των αντιπολιτευόμενων πολιτικών δυνάμεων. Σε μια κορυφαία κυβερνητική απόφαση είναι ευνόητο να υπάρξουν και κορυφαίες πολιτικές αντιδράσεις. Άλλα είναι τα σημαντικά ζητήματα κατά την άποψή μας.
Δύο μείζονος σημασίας ερωτήματα πιστεύουμε ότι μπορούν να εξηγήσουν και τι και πως πρέπει να γίνει με το «αγαθό της ενημέρωσης» στη δημόσια εκδοχή του.
Χρειάζεται η Ελλάδα δημόσια ραδιοτηλεόραση και τι είδους; Στο πρώτο σκέλος του ερωτήματος η απάντηση είναι εκκωφαντικά καταφατική. Ναι χρειάζεται η δημόσια ραδιοτηλεόραση. Άλλωστε δεν υπάρχει οργανωμένο κράτος το οποίο δεν διαθέτει δημόσια ραδιοτηλεόραση.
Αναφορικά τώρα με το δεύτερο και δυσκολότερο ερώτημα για «το είδος της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης». Πρόκειται για ένα ερώτημα που δεν αποτέλεσε ποτέ μέρος σοβαρού δημόσιου προβληματισμού. Διαχρονικά οι κυβερνώντες χρησιμοποιούσαν την ΕΡΤ ως μέσο επιβολής των απόψεων τους. Ουδέποτε η Ελληνική δημόσια ραδιοτηλεόραση απέκτησε την αξιοπιστία και το κύρος ανάλογων ευρωπαϊκών φορέων. Αναμφίβολα την κυρίαρχη ευθύνη για την απαξίωση φέρουν οι εκάστοτε κυβερνώντες. Δεν είναι όμως άμοιροι ευθυνών και οι εργαζόμενοι και κυρίως οι συνδικαλιστικές τους ηγεσίες στα δημόσια μέσα ενημέρωσης. Πότε αντέδρασαν στο κομματικό καπέλωμα; Στις ρουσφετολογικές προσλήψεις; Στη σπατάλη; Στη χαμηλή απήχηση του προϊόντος που παρήγαγαν τόσοι άνθρωποι; Αν αντέδρασαν, ποια ήταν τα αποτελέσματα τα οποία πέτυχαν; Είναι περισσότερο ρητορικά τα ερωτήματα διότι άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο γνωρίζουμε και τις απαντήσεις.
Επειδή η δημόσια ραδιοτηλεόραση δεν ανήκει ούτε στους εργαζόμενους της, ούτε στους εκάστοτε κυβερνώντες, αλλά στους Έλληνες πολίτες που την πληρώνουν αδρά και αγόγγυστα από την πρώτη μέρα λειτουργίας της, είναι ανάγκη οι όποιες αποφάσεις να έχουν τη συναίνεση της κοινωνίας.
Πρέπει ο λαός να ενημερωθεί για το σχέδιο ανασυγκρότησης και εξορθολογισμού της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Πρέπει κυρίως να μάθει τι θα πληρώνει για τη νέα δημόσια ραδιοτηλεόραση και κυρίως να πειστεί ότι το νέο μοντέλο θα παράγει ανταγωνιστικότερο, ποιοτικότερο και ευρύτερο ενημερωτικό προϊόν. Πως θα στελεχωθεί ο νέος οργανισμός; Με ποιες διαδικασίες θα γίνουν οι επιλογές; Είναι πλήθος τα αναπάντητα ερωτήματα.
Ελπίζουμε τις επόμενες μέρες με τρόπο πειστικό να λυθούν οι απορίες και να απαντηθούν τα ερωτήματα. Σε διαφορετική περίπτωση θα πρόκειται για ένα γεγονός που μπορεί να γεννήσει άλλου είδους εξελίξεις.
