Είναι συνηθισμένη η περίπτωση Ελλήνων διαιτητών ποδοσφαίρου που σφυρίζουν φάλτσα και προσπαθούν να διορθώσουν πάλι με φάλτσα σφυρίγματα. Βέβαια κύριος οίδε πως εισέρχονται στους πίνακες κατάταξης και πως αξιολογούνται πολλοί από αυτούς. Σφυρίζουν ένα ανύπαρκτο πέναλτι και η ομάδα που το κέρδισε αδυνατεί να το εκμεταλλευτεί. Σε λίγα λεπτά σφυρίζουν ακόμη ένα υπέρ της αντίπαλης ομάδας η οποία ευστοχεί. Έτσι βρισκόμαστε μπροστά στην αλλοίωση αποτελεσμάτων, τα οποία στη συνέχεια φέρνουν διαμαρτυρίες, καταγγελίες και πολλές φορές αιματηρά επεισόδια. Το έργο το έχουμε δει πολλές φορές και συνεχώς επαναλαμβάνεται. Ανίκανοι διαιτητές που σφυρίζουν με μέσον τινάζουν τα πάντα στον αέρα. Βεβαίως υπάρχουν και οι άλλοι που δεν προσπαθούν καν να διορθώσουν τα λάθη τους. Είναι τα εξεπίτηδες λάθη και αυτοί που τα διαπράττουν είναι οι λεγόμενοι στημένοι, πουλημένοι και διεφθαρμένοι διαιτητές.
Είτε από λάθος ανεπάρκειας, είτε από λάθος σκοπιμότητας, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο για κάθε ποδοσφαιρικό αγώνα. Βεβαίως οι ισχυροί παράγοντες του ποδοσφαίρου και οι λαδιάρηδες – διαπλεκόμενοι έχουν πάντα τον τρόπο τους, ακόμη και διαιτητές που έχουν διαπράξει εγκλήματα κατά του αθλήματος να ορίζονται εκ νέου… άρχοντες των αγώνων. Μην απορείτε, δεν με κυρίευσε ο αθλητικός μου ίστρος, ούτε βάλθηκα για την εξυγίανση του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Το λάθος που διαπίστωσε το ΔΝΤ στο «γήπεδο της Ελλάδος» είναι αυτό που κύλησε τη σκέψη μου στους λασπωμένους -κυριολεκτικά και μεταφορικά- αγωνιστικούς χώρους των Ελληνικών γηπέδων. Ένα δύσκολο αγώνα δίνουν και οι πολίτες τούτης της χώρας την τελευταία τριετία. Με το σκορ μάλιστα να είναι συντριπτικά εις βάρος τους.
Δεν γνωρίζω αν οι «διαιτητές» του ΔΝΤ είναι ανίκανοι. Δεν το νομίζω πάντως διότι κατά το παρελθόν… σφύριζαν πάντα κατά τον ίδιο τρόπο με τα ίδια πάντα αποτελέσματα. Σε όποιο γήπεδο της υδρογείου και αν κλήθηκαν να σφυρίξουν. Το γεγονός βεβαίως ότι αναγνωρίζουν το λάθος τους τρία ολόκληρα χρόνια μετά τα σφυρίγματα μας βάζει σε υποψίες ότι μάλλον είναι στημένοι. Τέτοια ανικανότητα δεν βρίσκει κανείς ούτε στην παράγκα του Ελληνικού ποδοσφαίρου αφού όπως προαναφέραμε οι εδώ διαιτητές διορθώνουν το λάθος με άλλο… λάθος μέσα σε λίγα λεπτά. Στημένοι λοιπόν. Στημένοι, ελεγχόμενοι και κατευθυνόμενοι είναι οι διαιτητές του ΔΝΤ. Οι εργοδότες τους είναι επίσης γνωστοί.
Ας έρθουμε τώρα στα εξόχως εξοργιστικά των τελευταίων ημερών. Το ΔΝΤ μιλάει για λάθη στη συνταγή του προγράμματος διάσωσης της Ελληνικής οικονομίας. Εξαπολύει μύδρους κατά της κομισιόν στην οποία καταλογίζει το σύνολο των ευθυνών για τις πολιτικές και τις επιλογές που έχουν γίνει μέχρι σήμερα στην Ελλάδα! Καταπληκτικό! Και ο κύριος Τόμσεν; Δεν είναι ο κ. Τόμσεν το γκεσέμι του ΔΝΤ στην τρόικα που τα αποφάσισε όλα και στο πρώτο και στο δεύτερο μνημόνιο.
Χαρακτηριστικές για το ρόλο του ΔΝΤ στο Ελληνικό πρόγραμμα είναι και οι επισημάνσεις του δημοσιογράφου Γιώργου Δελαστίκ στο χθεσινό του άρθρο όπου μεταξύ άλλων επισημαίνει:
«Το ΔΝΤ απαιτεί να καταργηθούν όλες ανεξαιρέτως οι φοροαπαλλαγές που υπάρχουν στην Ελλάδα για ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες. Από την έκθεση του ΔΝΤ μάθαμε ότι δεν πρόκειται πια να ξαναζεσταθούμε κανένα χειμώνα, αφού απαγόρευσε τη μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα!
Θα πληρώνουμε επίσης εσαεί την πρόσθετη φορολογία που μας κρατούν πλέον απευθείας από τους μισθούς και τις συντάξεις και την οποία ψευδεπίγραφα αποκαλούν «εισφορά αλληλεγγύης», μας είπε το ΔΝΤ, το οποίο επίσης αποφάσισε και μας ανακοίνωσε στην έκθεσή του ότι δεν πρόκειται να φτηνύνουν τα φαγητά στις ταβέρνες γιατί απαγόρευσε να μειωθεί ο ΦΠΑ στην εστίαση.
Επίσης στην έκθεση αξιολόγησης των αποτελεσμάτων του Μνημονίου, το ΔΝΤ υποστηρίζει ότι το τραπεζικό σύστημα έχασε το 30% των καταθέσεών του. Η οικονομία αντιμετώπισε πολύ μεγαλύτερη ύφεση από όση αναμενόταν, με εξαιρετικά υψηλή ανεργία. Το δημόσιο χρέος παρέμεινε πολύ υψηλό… Η αύξηση της παραγωγικότητας αποδείχθηκε ανέφικτη. Στη βάση αυτών και άλλων στοιχείων καταλήγει σε ένα κατεδαφιστικό συμπέρασμα, το οποίο και διατυπώνει απερίφραστα: «Μακροοικονομικά τα αποτελέσματα ήταν πολύ κάτω από τη βάση»! Μετά απ’ όλα αυτά, στην παράγραφο 67 της αξιολόγησης υπογραμμίζει ότι… «η έκθεση αυτή δεν θέτει υπό αμφισβήτηση τη γενική κατεύθυνση της πολιτικής του ΔΝΤ που εγκρίθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος»!
Τι άλλο πρέπει να συμβεί δηλαδή για να θέσει υπό αμφισβήτηση την… «ορθότητα» της κατεύθυνσης του ΔΝΤ; Το σοβαρότερο από όλα όμως ενδεχομένως είναι ότι το έγγραφο του ΔΝΤ ομολογεί αφενός πως το Μνημόνιο προφύλαξε πρωτίστως τα υπόλοιπα κράτη της Ευρωζώνης και όχι την Ελλάδα και αφετέρου ότι δεν έγινε «κούρεμα» του ελληνικού δημόσιου χρέους από το 2010, επειδή πολλές ευρωπαϊκές τράπεζες είχαν ελληνικά ομόλογα στην κατοχή τους και η Ε.Ε. ήθελε να τις προφυλάξει για να μην υποστούν αυτές τις ζημιές, τις οποίες στη συνέχεια τις φόρτωσαν σχεδόν αποκλειστικά στον ελληνικό πληθυσμό. Υπέροχη η «σωτηρία» μας από την Ευρωζώνη και την Ε.Ε.! Το Μνημόνιο επέφερε ανείπωτα δεινά στους Έλληνες, αλλά για το ΔΝΤ σημασία έχει ότι «έδωσε στην Ευρωζώνη χρόνο να χτίσει ένα τείχος προστασίας που θα προστάτευε τα υπόλοιπα ευάλωτα κράτη – μέλη της». Ιφιγένεια, λοιπόν, η Ελλάδα – τώρα και με τη βούλα του ΔΝΤ»!
Το συμπέρασμα, λοιπόν, που προκύπτει αβίαστα είναι ότι οι «διαιτητές» είναι πουλημένοι σε δικά τους συμφέροντα και διόλου δεν ενδιαφέρονται για την επιτυχία του προγράμματος και τη σωτηρία της Ελλάδος. Το μόνο που ίσως τους ενδιαφέρει είναι οι εισπράξεις της… ποδοσφαιρικής αναμέτρησης. Πώς να εξηγηθεί, άλλωστε, από τη μία η ηχηρή διαπίστωση του λάθους και από την άλλη η αέναη εμμονή τους στη συνέχιση του λάθους; Δεν εξηγείται λογικά.
Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, η χειρότερη επιλογή για την Ελλάδα θα ήταν να διορθώσει το συγκεκριμένο λάθος με ένα ακόμη μεγαλύτερο. Εκτός του ότι δεν υπάρχουν μαθηματικές, οικονομικές και πολιτικές δυνατότητες να επιστρέψουμε στην προ μνημονίου εποχή, για ευνόητους λόγους, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι καμία από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές (ΔΝΤ – Κομισιόν) δεν εισηγείται κάτι τέτοιο. Έχει υποχρέωση, όμως, η κυβέρνηση και η χώρα να διορθώσουν τα στραβά και τις τερατογεννέσεις που όλοι πλέον αποδέχονται, ακόμη και οι δανειστές μας.
Πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι η μείωση του ΦΠΑ θα γίνει αφού αυτό ωφελεί την Οικονομία. Πρέπει να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι στην Ελλάδα δεν πρόκειται να γίνουν πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και ακόμη ότι ο νόμος για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά θα συνεχίσει να είναι ευεργετικός για τους πολίτες, διότι φορτώθηκαν στις πλάτες τους 230 δισ. ευρώ εγγυήσεις για την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών. Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε και χίλια – δυο άλλα, αλλά δεν είναι του παρόντος. Απλά επαναλαμβάνουμε ότι το λάθος δεν διορθώνεται ούτε με τη συνέχισή του, ούτε με ένα μεγαλύτερο λάθος, αλλά μόνο με την εξάλειψή του.
