Ορίστηκαν και οι ημερομηνίες! Έχουμε εκλογές! Η χώρα βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο και μάλιστα οι αρμόδιοι σημειώνουν με μολύβι στο ημερολόγιο τις ημερομηνίες 27 Οκτωβρίου και 3 Νοεμβρίου του 2013, όπως μας πληροφορεί με πηχυαίους τίτλους χθεσινό δημοσίευμα.
Ποιο πρόγραμμα σταθεροποίησης; Ποια θετικά δείγματα της προσπάθειας; Ποια πλεονάσματα; Ποια πολιτική σταθερότητα και κλίμα προσέλκυσης επενδύσεων; Όλα αυτά μπορούν να περιμένουν. Οι εκλογές δεν μπορούν, πρέπει άμεσα να προκηρυχθούν και να διεξαχθούν! Λίγο πολύ αυτό είναι το κλίμα των όσων επιθυμούν ή προωθούν το σενάριο των εκλογών και φυσικά δεν πρόκειται μόνο για την αξιωματική αντιπολίτευση η οποία μονότονα αλλά με συνέπεια ζητάει να στηθούν κάλπες από την επόμενη κιόλας των τελευταίων εθνικών εκλογών.
Δεν γνωρίζουμε αν τελικά το ερχόμενο φθινόπωρο θα διεξαχθούν εθνικές εκλογές , ούτε μπορεί να γνωρίζουμε τους λόγους που θα τις καταστήσουν αναγκαίες. Πολλά φημολογούνται. Από τις δυσλειτουργίες της τρικομματικής , μέχρι την επιθυμία του πρωθυπουργού για περισσότερο αποτελεσματικό σχήμα, ως και την ύπαρξη δημοσκοπήσεων που απέχουν παρασάγγας από όσες μέχρι σήμερα έχουν δημοσιευτεί. Όλο αυτά βεβαίως στην καλύτερη περίπτωση αποτελούν εκτιμήσεις και στην χειρότερη ανυπόστατες εικασίες. Υπάρχουν όμως ορισμένα αδιαμφισβήτητα δεδομένα τα οποία αξίζουν της προσοχής μας με αφορμή τον ξαφνικό αέρα της εκλογολογίας.
Σε λίγες μέρες η τρικομματική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά συμπληρώνει έναν χρόνο κυβερνητικού βίου. Το πόσο πέτυχε η συγκεκριμένη κυβέρνηση είναι ένα ερώτημα το οποίο επιδέχεται πολλών και υποκειμενικών απαντήσεων. Εκείνο που είναι μεγάλο και αδιαμφισβήτητο επίτευγμα της παρούσας κυβέρνησης είναι η διάρκεια του βίου της. Φαινόμενο πρωτοφανές για τα Ελληνικά πολιτικά ήθη της μεταπολίτευσης όσο και αν οι συνθήκες που την επέβαλαν λογίζονται ως εξαιρετικά ιδιαίτερες. Σε μια χώρα όπου η κουλτούρα της συνεργασίας απουσιάζει ακόμη και σε επίπεδο μικρού πολιτιστικού συλλόγου αντικειμενικά συνιστά επιτυχία η λειτουργία μιας κυβέρνησης που αποτελείται από τρία κόμματα για έναν ολόκληρο χρόνο. Αν εξαιρέσει κανείς τους κραδασμούς που προκαλεί το αντιρατσιστικό μέχρι σήμερα η κυβέρνηση λειτούργησε με τρόπο σχετικά ομαλό και ανέφελο. Όσο σημαντικό και αν είναι το ζήτημα των άκρων και του ρατσισμού στη χώρα μας σήμερα δεν αποτελεί σπουδαία αιτία για πτώση της κυβέρνησης και προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία. Μπορεί όμως να αποτελέσει μια καλή ιδεολογική αφορμή για όλους τους κυβερνητικούς εταίρους.
Το σημερινό πολιτικό περιβάλλον όπως αυτό αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις που έχουν δημοσιευθεί δεν προδικάζει αδιαμφισβήτητο εκλογικό αποτέλεσμα. Στις τελευταίες μετρήσεις καταγράφεται μίας σαφής -πάντως σε καμία περίπτωση ασφαλείας- υπεροχή της Νέας Δημοκρατίας κοντά στις δύο μονάδες. Βεβαίως στην περίπτωση των δημοσκοπήσεων στην Ελλάδα υπάρχει πάντα και η σχετική παραφιλολογία. Έτσι και τώρα. Η Χρυσή Αυγή καλπάζει. Η Νέα Δημοκρατία προηγείται πολύ περισσότερο απ’ όσο καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις. Το πραγματικά πλειοψηφικό ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ για πολλούς λόγους δεν αποτυπώνεται στις μετρήσεις. Και άλλα τέτοια, από ανησυχητικά έως εξόχως ευτράπελα. Βεβαίως κανένας από τους υποτιθέμενους αδικημένους των δημοσκοπήσεων δεν τις έχει αμφισβητήσει ούτε στο ελάχιστο.
Αυτή την εποχή υπάρχει μια σαφής βελτίωση της εικόνας της Ελλάδας στο εξωτερικό. Πραγματική ή πλασματική δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία. Εκείνο που μετράει πλέον είναι ότι το κέντρο βάρος των συζητήσεων διεθνώς έχει μετατοπιστεί από την έξοδο της Ελλάδος από την Ευρωζώνη στην έξοδο της από την κρίση. Επίσης αποτελεί κοινή παραδοχή ότι η οικονομική ανάκαμψη, η βελτίωση του επενδυτικού κλίματος και γενικότερα η ψυχολογία της αγοράς, απαιτούν κοινωνική ηρεμία και πολιτική σταθερότητα.
Τούτων δοθέντων, θα λέγαμε ότι η εκλογές και κυρίως η παρατεταμένη εκλογολογία αυτή την ώρα αντιστρατεύονται την γενική προσπάθεια για οριστική έξοδο της χώρας από την κρίση. Δικαιολογείται προσφυγή στις κάλπες μόνο σε περίπτωση που οι κυβερνώντες στο εσωτερικό και οι εταίροι και δανειστές στο εξωτερικό παραδεχθούν ότι συγκεκριμένη σημερινή πολιτική δεν οδηγεί πουθενά. Μέχρι σήμερα τουλάχιστον περί του αντιθέτου επιχειρηματολογούν οι πάντες. Επιπλέον οι μικρότεροι κυβερνητικοί εταίροι δεν έχουν κανένα λόγο να απαιτούν αυτή την ώρα εκλογές, διότι ,όπως δείχνουν οι εκτιμήσεις επιρροής των δημοσκοπήσεων, μια τέτοια επιλογή μπορεί να ισοδυναμούσε ακόμη και με πολιτική αυτοκτονία. Βεβαίως καμιά βεβαιότητα δεν υπάρχει για την μελλοντική πολιτική ανάκαμψη των κυβερνητικών εταίρων ωστόσο μια βελτίωση της οικονομικής κατάστασης θα όπλιζε την επιχειρηματολογία τους και θα τους έδινε την ελπίδα για καλύτερο εκλογικό αποτέλεσμα σε σχέση με την σημερινή τους καταγεγραμμένη εικόνα.
Κατά την ταπεινή μας άποψη το διάστημα μέχρι το τέλος του 2013 είναι ιδιαίτερα κρίσιμο και το μόνο που δεν χρειάζεται η χώρα είναι πολιτική αναστάτωση. Ασφαλώς τον Ιούνιο του 2014 οπότε είναι προγραμματισμένες οι ευρωεκλογές και οι εκλογές για την αυτοδιοίκηση αποτελεί εντελώς διαφορετική πολιτική περίοδο και είναι διαφορετικά τα πράγματα ακόμη και για εθνικές εκλογές. Δηλαδή τρίδυμη εκλογική αναμέτρηση. Λιγότερα έξοδα. Δύο χρόνια -δηλαδή σημαντικό χρονικό διάστημα- τρικομματικής κυβέρνησης και κυρίως χρόνος επαρκής για να έχει κριθεί οριστικά το σημερινό πρόγραμμα σταθεροποίησης στο σύνολο των μεγεθών του.
Με δυο λόγια και λαϊκά: «ας στρώσουν το μύλο τους να βγάλει ψιλό αλεύρι γιατί ο μύλος μέχρι σήμερα απλά λέμε ότι δουλεύει , το αλεύρι δεν το έχουμε δει ακόμη…»
