Το τετράποδο που έτρεχε τρομαγμένο στη θέα κάθε ανθρώπου τις τελευταίες ημέρες στην περιοχή των Αλυκών ήρθε να ταράξει τις συνειδήσείς μας μέσα στην ηρεμία των πασχαλινών εορτών. Το δεμένο με σύρμα και βαθιά πληγωμένο στόμα του, προκαλούσε αποτροπιασμό στους διαβάτες. Κάποια στιγμή ο άτυχος σκύλος χάθηκε και προφανώς πήγε να ξεψυχήσει μακριά από τα βλέμματα των ανθρώπων αφού οι πληγές του τον εμπόδιζαν να διακρίνει εκείνα της συμπόνιας από εκείνα του μίσους. Εμεινε όμως πίσω από τη φυγή της ψυχής του το σοκ που προκάλεσαν οι πράξεις του βασανιστή του ο οποίος παραμένει ακόμη στο σκοτάδι της ψυχής του κρυμμένος καλά από την δικαιολογημένη οργή των φιλόζωων οι οποίοι έφτασαν στο σημείο να τον επικηρύξουν με 1000 ευρώ!
Δεν είναι του παρόντος να προχωρήσουμε σε ψυχογράφημα του δράστη. Ούτε προσφέρει τίποτα στην υπόθεση αν μιλήσουμε για ανώμαλους και ανεγκέφαλους που βασανίζουν ζώα προκειμένου να σκοτώσουν την ώρα τους και να διασκεδάσουν. Προκαλούν ανατριχίλα έτσι κι’ αλλιώς τέτοιες διαπιστώσεις.
Εκείνο που είναι αναγκαίο να επισημανθεί για μία ακόμη φορά ότι η αξία της ζωής των ζώων, εξαιτίας της ανευθυνότητας των πολιτών και της έλλειψης πολιτικών από πλευράς πολιτείας, έχει ευτελιστεί απολύτως. Το πρόβλημα των αδέσποτων έχει γιγαντωθεί. Πολίτες καθημερινά διαμαρτύρονται για επιθέσεις από αδέσποτα σκυλιά. Κυνοκομεία δεν υπάρχουν. Πολιτική βούληση δεν υπάρχει. Οι πολίτες παίρνουν τα ζώα για λίγο καιρό και όταν το μεράκι τους περνάει τα πετάνε στο δρόμο! Τα ζώα δεν είναι καταγεγραμμένα με την ταυτότητά τους. Τσιπάκια με τις πληροφορίες για κάθε ζώο δεν χρησιμοποιούνται. Κουτάβια ζωντανά πεταμένα σε ρέματα αλλά ακόμα και σε κάδους απορριμμάτων!!! Τα σημερινά αδέσποτα κάποτε ήταν δεσποζόμενα ζώα, η έλλειψη όμως αυστηρού νομικού πλαισίου-που μόλις τελευταία εκσυγχρονίστηκε- και η απόλυτη αδιαφορία των πολιτών οδήγησαν στα σημερινά αποτελέσματα..
Μέσα σε τέτοιες συνθήκες είναι ευνόητο ότι βρίσκουν ευκαιρία να δράσουν αρρωστημένοι εγκέφαλοι που δυσφημίζουν με τις πράξεις τους την Ελλάδα σε ολόκληρο τον κόσμο. Ακόμη και αν εντοπιστεί ο δράστης των Αλυκών, κάποιος άλλος στο μέλλον θα μας απασχολήσει με τις φρικαλέες πράξεις του. Είναι γνωστό άλλωστε ότι σε περιβάλλοντα θολούρας και ανομίας βρίσκουν ελεύθερο πεδίο δράσης οι ακραίοι κάθε είδους.
Για την ανάπτυξη τέτοιων φαινόμενων οι ευθύνη είναι πάντα διπλή. Ασφαλώς είναι μεγαλύτερη η ευθύνη της πολιτείας αλλά δεν είναι ανεύθυνη και η κοινωνία που τροφοδοτεί τέτοια φαινόμενα με τις πράξεις , τις παραλείψεις και τις ανοχές της και τις επιλογές της.
Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι όσο υπάρχουν άνθρωποι που βασανίζουν ζώα , θα υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που είναι έτοιμοι να βασανίσουν ανθρώπους. Δεν επιθυμούμε να προβούμε σε παραλληλισμούς για ανάλογες συμπεριφορές εναντίων ανθρώπων που προφανώς θα προκαλέσουν θύελλα συζητήσεων διότι δυστυχώς η Ελληνική κοινωνία δεν διακρίνεται για την ωριμότητα ανάληψης των ευθυνών της.
