Οι αποφάσεις που επιβάλλει σήμερα η Γερμανία σε ολόκληρη την Ευρώπη προκαλούν ανησυχία, αντιδράσεις και οργή. Είναι πλέον εμφανές ότι επιδιώκει να ελέγξει το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας της Γηραιάς Ηπείρου και στη συνέχεια να επεκταθεί. Δεν μπορεί να κρύψει πια ότι ένα νέο δόγμα «ζωτικού χώρου» βρίσκεται σε πλήρη εφαρμογή την τελευταία δεκαετία, απλά τώρα στην κορύφωσή του είναι απολύτως εμφανές ακόμη και για τους αδαείς των παγκόσμιων οικονομικών εξελίξεων.
Το πλαίσιο που κινήθηκε η Γερμανία διακρίνεται σε δύο στάδια. Πρώτον: Ρύθμιση και αναδιάταξη των εσωτερικών παραμέτρων. Δεύτερον: Επιρροή και διαμόρφωση στους εξωγενείς και κυρίως ενδοευρωπαϊκούς παράγοντες.
Αν παρατηρήσει κανείς τις στρατηγικές οικονομικές επιλογές των Γερμανικών ηγεσιών από τα μέσα της δεκαετίας του ‘90 μέχρι σήμερα θα σκιαγραφήσει και το σχέδιο της Γερμανικής κυριαρχίας.
Αρχικά και κατά παράβαση κάθε έννοιας ανταγωνισμού μεταξύ εταιρικών κρατών, οι Γερμανικές βιομηχανίες για επτά χρόνια με τη συμφωνία των συνδικάτων παγώνουν τους μισθούς. Αύξηση παραγωγής βιομηχανικών αγαθών με παγωμένο κόστος σε σχέση με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Είναι η εποχή που οι αυτοκινητοβιομηχανίες και οι υπόλοιπες βαριές παραγωγικές μονάδες της Ιταλίας, της Γαλλίας και της Ισπανίας αρχίζουν να καταρρέουν. Οι εξαγωγές της Γερμανίας αρχίζουν να γιγαντώνονται. Η ευθεία παραβίαση των κανόνων ανταγωνισμού σε συνδυασμό με εκτεταμένες αθέμιτες τακτικές, όπως το λάδωμα κρατικών αξιωματούχων (βλ. siemens), καταστρέφουν πλήρως το μέχρι τότε ισορροπημένο σύστημα τρεχουσών συναλλαγών μεταξύ των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Γερμανία παράγει και οι υπόλοιποι και κυρίως οι νότιοι καταναλώνουν και χρεώνονται όλο και περισσότερο.
Στη συνέχεια με τη νομισματική ενοποίηση δεν είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που ρυθμίζει την ισοτιμία ανταλλαγής των εθνικών νομισμάτων με το καινούργιο ευρώ, αλλά η ίδια η Bundensbank. Αποτέλεσμα; Οι Βόρειοι αγοράζουν το νέο νόμισμα σε σχετικά καλή αναλογία και οι Νότιοι πανάκριβα! Σε ένα σκληρό νόμισμα δεν παίζει τόσο ρόλο η ισοτιμία ανταλλαγής αλλά οι δυνατότητες και οι ανάγκες της οικονομίας που το υιοθετεί.
Ακολουθεί η θρησκευτική προσήλωση στη γραμμή του σκληρού ευρώ. Οι οικονομίες πλέον έχουν διαχωριστεί σε πλεονασματικές που δανείζουν και ελλειμματικές που δανείζονται. Σε μια τέτοια σχέση είναι εμφανές ποιος χάνει από το σκληρό ευρώ.
Οσο το σχέδιο προχωράει όλο και περισσότερες χώρες εισέρχονται στο τούνελ της ύφεσης και της λιτότητας. Λιτότητα στους λαούς για να πληρωθούν τα δανεικά από τα οποία η μόνη κερδισμένη ήταν η Γερμανία αφού δάνειζε με επαχθείς όρους προκειμένου να αγοραστούν τα δικά της προϊόντα!
Στη συνέχεια προβάλλεται ως λύση το κούρεμα των κρατικών ομολόγων των χρεωμένων κρατών όχι με μια αστραπιαία απόφαση αλλά με μια μακρόσυρτη διαδικασία που δίνει όλο τον αναγκαίο χρόνο να ξεφορτωθούν τα ζημιογόνα χαρτιά οι Γερμανικές και Γαλλικές τράπεζες και να τα φορτώσουν στα Ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία και στις Κυπριακές τράπεζες.
Την ώρα που η Γερμανία κερδίζει μόνο από τα μηδενικά επιτόκια με τα οποία δανείζεται περίπου 15 δις ετησίως, οι χρεωμένες χώρες παρά το κούρεμα βλέπουν το χρέος τους να αυξάνεται! Σε μια ισότιμη εταιρική σχέση μεταξύ κρατών η λογική λέει ότι όλοι θα έπρεπε να δανείζονται και να δανείζουν περίπου με τα ίδια επιτόκια.
Επιστέγασμα του Γερμανικού σχεδίου το χτύπημα της τραπεζικής πίστης με τα όσα έγιναν στην Κύπρο. Με απλά λόγια, τώρα που σας επιβάλλαμε μακρόχρονη λιτότητα και ύφεση και δεν είστε χρήσιμοι ως καταναλωτές θα μας φέρεται ότι σας απέμεινε! Ξεδιάντροπα! Οι άλλες τράπεζες δεν είναι σίγουρες, φέρτε τα χρήματά σας σε τράπεζες γερμανικής επιρροής. Εδώ τα χρήματά σας δεν κινδυνεύουν γιατί εμείς αποφασίζουμε!
Δεν επαρκεί ο χώρος για άλλα εξίσου χαρακτηριστικά σημεία του σχεδίου, όπως ο έλεγχος των πλουτοπαραγωγικών πηγών των χρεωμένων κρατών, πάντως πρέπει να είναι κανείς και τυφλός και κουφός για να μην αντιλαμβάνεται τη νέα Γερμανική επέλαση. Είναι η Τρίτη προσπάθεια εκγερμανισμού της Ευρώπης τα τελευταία 100 χρονιά. Οι δύο προηγούμενες απέτυχαν με οικτρά για τους εμπνευστές τους αποτελέσματα. Αυτή θα πετύχει;
