Γράφει ο Χρήστος Μπουκώρος
Η λίστα Λαγκάρντ και η διαχείρισή της σκιάζει τη δημόσια ζωή. Άλλες πολλές λίστες περιμένουν τη σειρά τους για να κερδίσουν το χώρο και τη θέση που τους αναλογεί στη δημοσιότητα. Η κοινωνική ένταση με τις καταλήψεις, τις συλλήψεις και τα γκαζάκια καλά κρατεί.
Το δυσβάσταχτο φορολογικό είναι ήδη νόμος του κράτους. Η ανακήρυξη της ΑΟΖ είναι πλέον θέμα χρόνου, με την Ελλάδα να υιοθετεί τη σκληρή γραμμή στο Αιγαίο. Η ανεργία καλπάζει και η ανάπτυξη παραμένει ζητούμενο. Οι πολίτες αδυνατούν να πληρώσουν χαράτσια, Εφορία, τέλη κυκλοφορίας, ακόμη και λογαριασμούς των ΔΕΚΟ. Πολλοί Έλληνες δεν έχουν φέτος ούτε καν τα έξοδα θέρμανσης και καλούνται να αντιμετωπίσουν πρωτόγνωρες, αν όχι πρωτόγονες καταστάσεις. Παρ’ όλα αυτά οι πολίτες υπομένουν, σε πιο ήρεμο κλίμα σε σχέση με ένα εξάμηνο πριν, ευελπιστώντας ότι κάποια πράγματα επιτέλους θα μπουν σε σειρά. Η στάμπα των απόβλητων της Ευρώπης και ο εφιάλτης της χρεοκοπίας και της εξόδου από το ευρώ έχουν ξεθωριάσει, αν δεν έχουν ξεχαστεί κιόλας -εσφαλμένα κατά την άποψη μας- από μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης και του πολιτικού προσωπικού. Το πολιτικό σκηνικό σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις παραμένει όπως προέκυψε από τις τελευταίες κάλπες του Ιουνίου.
Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η κατάσταση μέσα στην οποία καλούνται να πορευτούν κυβέρνηση, κόμματα και πολίτες.
Το ερώτημα τι να περιμένουμε μέσα στο 2013 και αν η κατάσταση θα παραμείνει ίδια ή αν υπάρχουν σημάδια βελτίωσης, απασχόλησε την πλειονότητα των Ελλήνων τις πρώτες μέρες του νέου έτους. Ουσιαστικά πρόκειται για ερώτημα το οποίο ουδείς δύναται να απαντήσει με βεβαιότητα. Ρευστότητα.
Δικαιούνται όμως οι πολίτες αυτή τη νέα χρονιά και μετά τα όσα έχουν υποστεί την τελευταία τριετία να περιμένουν κάποια βασικά πράγματα από την κυβέρνηση. Πέρα από το όποιο πολιτικό ή επικοινωνιακό παιχνίδι πρέπει η κοινή γνώμη σύντομα και επίσημα -και πάντως όχι αργότερα από τον ερχόμενο Ιούνιο- να πληροφορηθεί αν όλες αυτές οι λίστες καταθετών του εξωτερικού απέδωσαν στα κρατικά ταμεία έσοδα. Αν κάποια δισ. ευρώ από τα κλεμμένα επέστρεψαν. Στο εξωτερικό είναι τα λεφτά! Το φωνάζουμε και το γράφουμε εδώ και δύο ολόκληρα χρόνια, νωρίτερα και εντονότερα ίσως απ’ όλα τα μέσα ενημέρωσης της χώρας. Αν αυτό το κυνήγι δεν αποδώσει, θα χαθούν και τα έσοδα και η όποια αξιοπιστία ανακτήθηκε με κόπο και αίμα των φορολογουμένων.
Είναι λογικό ακόμη να περιμένουν οι πολίτες πως κάποια από τα λαμόγια, είτε είναι πολιτικοί, είτε είναι επιχειρηματίες ή όποια άλλη ιδιότητα έχουν να τιμωρηθούν στερούμενοι την ελευθερία τους. Δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι θα πάνε φυλακή όσοι καταχράστηκαν εκατομμύρια ευρώ εις βάρος του δημοσίου. Είναι όμως επιβεβλημένο και για λόγους παιδευτικούς και παραδειγματισμού οι λεγόμενες καραμπινάτες περιπτώσεις να νιώσουν στην πλάτη τους τη ρομφαία της δικαιοσύνης. Θα αποτελέσουν οι εξελίξεις αυτές ένα ισχυρό αντίδοτο της απειλητικής κοινωνικής έκρηξης που απειλεί να κάψει τη θημωνιά με το στάρι.
Αρκούν αυτά τα δύο για να αλλάξει πορεία η χώρα και να νιώσει ο λαός ότι πλέον εγκαταλείπουμε την καταστροφική πορεία των τελευταίων δεκαετιών; Μαζί με δυο τρία άλλα σημαντικά πράγματα όπως η αποτελεσματική καταπολέμηση της ανεργίας, ο περιορισμός της φοροδιαφυγής, μικρής και μεγάλης, η προσπάθεια εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου με σχέδιο σοβαρό, σαφές και εφαρμόσιμο, καθώς και ένα νέο αναγκαίο περαιτέρω κούρεμα του δυσβάσταχτου δημόσιου και σε ένα βαθμό και του ιδιωτικού χρέους, είναι παράγοντες που μπορούν να γυρίσουν τον τροχό αντίστροφα.
Σίγουρα όλοι ταλαιπωρούμαστε από τα καθημερινά. Ανεργία, ανέχεια, οικονομική δυσπραγία, αναδουλειές, υποβάθμιση υπηρεσιών υγείας και παιδείας, ταπείνωση μισθών και συντάξεων. Αν όμως δεν επιτευχθούν οι μεγάλοι στόχοι, δεν έχουν καμιά πιθανότητα επίλυσης τα μικρότερα προβλήματα. Η στοχοπροσήλωση απαιτεί πλέον όχι μόνο βούληση και διάθεση, αλλά ταυτοχρόνως σχέδιο, ειλικρίνεια και αυτοθυσία. Γνωρίσματα απαραίτητα στους δύσκολους πολέμους για όσους θέλουν να έχουν πιθανότητες επικράτησης.
Τέλος, και για να μη θεωρηθεί ότι κατέχουμε τη συνταγή της επιτυχίας, σημειώνουμε ότι μόνο μια ευρεία κοινωνική έκρηξη είναι ικανή να ακυρώσει την όποια προσπάθεια, όσο αποτελεσματική και ειλικρινής και να είναι. Μπορούν οι σημερινοί διαχειριστές των πραγμάτων να την αποτρέψουν; Η πλειοψηφία των Ελλήνων το επιθυμεί ακραδάντως.
