Το είδαμε και αυτό στο Βόλο. Η παρέλαση των… άκρων στην παραλία της πόλης. Η χθεσινή διανομή τροφίμων -πατάτες και κρεμμύδια κατά κύριο λόγο- από τη Χρυσή Αυγή έτσι κι αλλιώς δεν θα ήταν ανέφελη. Αυτό είχε φανεί από μέρες. Άλλο όμως οι ανακοινώσεις διαμαρτυρίας και άλλο η μετατροπή του κεντρικότερου σημείου της πόλης σε πεδίο μάχης. Για τα επεισόδια θα διαβάσετε αναλυτικά στις σελίδες του τοπικού ρεπορτάζ. Παρατηρώντας όμως την όλη διαδικασία κυριολεκτικά από απόσταση αναπνοής, από το παράθυρο της εφημερίδας που γειτνιάζει με το χώρο της Αργούς όπου ξετυλίχτηκαν όλα, μαύρες σκέψεις μάς ήρθαν το μυαλό.
Βλέποντας τη φτωχολογιά του Βόλου να παρελαύνει στην παραλία για μια σακούλα πατάτες, λίγα κρεμμύδια και ένα πακέτο μακαρόνια, η θλίψη μα κυρίευσε.
Αναρωτιέμαι αν ο τοπικός -που δεν είναι καθόλου τοπικός- βουλευτής και οι εμπνευστές της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας θα κάνουν ρεβεγιόν στα πεντάστερα ξενοδοχεία που καταλύουν με πατάτες μπλουμ και ξερά κρεμμύδια. Εικόνες που παραπέμπουν απευθείας στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας, όπου οι ηγέτες της Χαμάς ζουν συνήθως στο εξωτερικό με την πολιτική αγωνία να μετατρέψουν όσο το δυνατόν περισσότερους νέους Παλαιστίνιους σε μάρτυρες. Μια ριζοσπαστική οργάνωση, η Χαμάς, η οποία δεν έχει να επιδείξει καμία πολιτική επιτυχία στο παλαιστινιακό ζήτημα και ένας λαός σκλαβωμένος που χειραγωγείται με μια χούφτα ρύζι, λίγες γάζες και μπόλικη προπαγάνδα με ένα μείγμα θρησκευτικού και εθνικιστικού φανατισμού με συνέπεια τις εκατόμβες θυμάτων. Και αν εκεί είναι σκλαβωμένοι και ψάχνουν μια πατρίδα, αναζήτηση που δικαιολογεί ακόμη και ακραίες επιλογές αγώνα, εδώ είμαστε απλά φτωχοί και την πατρίδα μας την έχουμε. Ορισμένοι λοιπόν βάλθηκαν να τη διαλύσουν. Η δράση της Χρυσής Αυγής, αλλά δυστυχώς και των σκληρών πολέμιών της, εκεί οδηγούν. Αυτό ακριβώς κάνει η Χρυσή Αυγή, αντιγράφει τις μεθόδους ριζοσπαστικών ισλαμιστικών οργανώσεων και ποντάρει αποκλειστικά στην εξαθλίωση του λαού. Όσο μεγαλύτερη η εξαθλίωση, τόσο μεγαλύτερα τα ποσοστά. Χθες δεν μοίραζαν πατάτες και κρεμμύδια, αυτό θα ήταν το λιγότερο, χονδροειδέστατη ψηφοθηρία διέπρατταν οι οργανωτές. Όσο για τους αντιφασίστες που με δυναμικό τρόπο προσπάθησαν να τους εμποδίσουν, δεν κάνουν τίποτα άλλο παρά να ενδυναμώνουν τις θέσεις της Χρυσής Αυγής. Νόμος της Φυσικής. Η δράση φέρνει αντίδραση. Άλλωστε οι περισσότεροι από αυτούς ποντάρουν επίσης στην αυξανόμενη εξαθλίωση του λαού, προκειμένου να ενδυναμωθούν πολιτικά. Αντί η Αριστερά να λάβει πρωτοβουλίες πραγματικής αρωγής του δοκιμαζόμενου λαού περιορίζεται σε συνθηματολογία και τσιτάτα και υποδύεται το ρόλο του διώκτη της Χρυσής Αυγής. Αντί να μοιράζει τρόφιμα και τετράδια στα παιδιά των φτωχογειτονιών, φάρμακα στους άπορους και να ψάχνει στέγη για τους άστεγους, περιορίζεται σε ανακοινώσεις και καταγγελίες υποσχόμενη το επερχόμενο θαύμα της διακυβέρνησής της
Μεθοδολογία που οδηγεί σταθερά στη μετατροπή της σε «Αριστερά του χαβιαριού», όπως λένε και οι Γάλλοι. Άλλωστε και το ΠΑΣΟΚ ως αριστερό ριζοσπαστικό κόμμα ξεκίνησε.
Το γεγονός ότι χθες, μια από τις ελάχιστες μέρες που περίμεναν να δουλέψουν τα μικρομάγαζα του Βόλου μήπως και κατορθώσουν να πληρώσουν καμιά επιταγή, η κίνηση διαλύθηκε από τη χοντρά προβοκατόρική κίνηση της Χρυσής Αυγής που κανένα διατροφικό πρόβλημα δε λύνει και από την άλλη από την πολύωρη πορεία των αντιφασιστών στην οδό Ερμού, δεν απασχόλησε κανέναν από τους πρωταγωνιστές της χθεσινής μέρας.
Δεν είμαστε από αυτούς που υποστηρίζουν ότι πρέπει να κηρυχθεί παράνομη η Χρυσή Αυγή. Είναι βέβαιο ότι κάτι τέτοιο θα την ενδυνάμωνε. Πολιτικά αντιμετωπίζονται τα μεγάλα προβλήματα. Για παράδειγμα, ποιος από τους χθεσινούς διαδηλωτές έχει την τόλμη και την αρετή να πει στη Χρυσή Αυγή ότι η τοπική Εκκλησία μοιράζει καθημερινά πάνω από δύο χιλιάδες μερίδες φαγητό και όχι δυο τόνους πατάτες μια φορά το χρόνο. Ποιος έχει το σθένος να τους πει ότι μία και μόνη Βολιώτισσα με το κοινωνικό εστιατόριο μοιράζει στην αρχή της Ερμού κάθε βδομάδα εκατοντάδες μερίδες φρέσκο μαγειρεμένο φαγητό και χωρίς να λαμβάνει την παχυλή βουλευτική αντιμισθία του κ. Ηλιόπουλου. Ποιος θα τους πει για τις δεκάδες άλλες πρωτοβουλίες στη Μαγνησία που ανακουφίζουν τον ανθρώπινο πόνο. Το Κοινωνικό Παντοπωλείο και το Κοινωνικό Φαρμακείο, που βοηθούν χωρίς το αντάλλαγμα της ψήφου και της χειραγώγησης των συνειδήσεων άπορων πολιτών. Ποιος θα τους πει ότι όσους μετανάστες και να βασανίσουν δεν λύνεται το μεταναστευτικό. Ποιος θα τους πει ότι για τους ανέργους είναι προτιμότερα τα άθλια πεντάμηνα από τα πέντε μεροκάματα στη συλλογή αχλαδιών που ψάχνουν οι Χρυσαυγίτες για τους απελπισμένους νέους μας;
Ποιος θα τους πει ότι δεν τους χρειαζόμαστε, γιατί τίποτα δεν προσφέρουν και κανένα πρόβλημα δε λύνουν; Ποιος θα τους θέσει πρακτικά ερωτήματα για να τους ξεσκεπάσει; Μέχρι τώρα κανείς!
Προφανώς γιατί δεν θέλουν πραγματικά να τους ξεσκεπάσουν. Τους έχουν αναγάγει σε πολιτικούς αντιπάλους, γιατί τους θεωρούν βολικούς. Όλα αυτά ενώ έχει αποδειχτεί ότι η συγκεκριμένη τακτική ρίχνει νερό στο μύλο της Χρυσής Αυγής και φουσκώνει τα ποσοστά της.
Γιατί, άραγε, συνεχίζεται;
Έτσι φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση οι φασίστες να επιδιώκουν ακόμη μεγαλύτερη δυστυχία και μια μερίδα των αντιφασιστών ακόμη μεγαλύτερο χάος.
